Ik heb me vannacht toch een vreselijk droom gehad. Ik schaamde me echt voor mezelf. Ik droomde dat we de echo hadden voor het geslacht en dat het een jongen was. Nou ik was in tranen en helemaal overstuur! Waarom in godsnaam???? Ik heb al vanaf het moment dat ik zwanger ben heel sterk het gevoel dat ik een meisje krijg. Toen ik het droomde was het alsof me kind niet meer leefde ofzo. Bij mijn vorige zwangerschap had ik ook wel zulke dromen maar dan droomde ik dat mijn kindje niet meer leefde of dat ze wat wilde gaan doen waardoor het mis zou gaan. Ik heb al 2 shirtjes voor een meisje gekocht omdat mijn gevoel gewoon zo sterk is. Bij mijn vorige zwangerschap had ik echt geen idee. En in mijn droom was ik ook zo overstuur dat ik nu niks met die kleding kon doen (schoonzus is zwanger van een meisje dus kan het makkelijk aan haar geven en de shirtjes waren 5 euro dus ben er ook niet armer op geworden). Herkent iemand dit en is dit raar? Voel me er zo gek onder en schuldig tegenover mijn zoontje.
Mijn beste vriendin was er 100% van overtuigd dat ze een jongetje zou krijgen, ook al een blousje gekocht etc. Ze zei zelfs dat ze wel wat teleurgesteld zou zijn als het een meisje bleek te zijn. Ze belde me op na de 20wekenecho, en zei 'het is helemaal gezond! enne ze zagen toch echt 2 schaamlipjes', en dan maakt het natuurlijk helemaal niet meer uit. Volgens mij is het heel normaal om vermoedens en zelfs voorkeuren te hebben. maar uiteindelijk ben je toch wel blij met wat je krijgt! (alhoewel, ik heb een keer zo'n verhaal gelezen van een vrouw die per sé nog een kind wilde omdat ze zo graag een meisje wilde, werd het wéér een jongetje (4e kind ofzo) toen heeft ze dat kind zelfs meisjeskleding aangetrokken en is er mee gaan wandelen! Dat vind ik dan wel weer wat ver gaan)
Ik denk ook diep in me hart dat ik nu een meisje wil, al zou ik het voor Thomas leuker vinden als hij een broertje krijgt. Het is niet alleen het gevoel maar ook de kwaaltjes die ik heb zijn 100% anders en passen bij een zwangerschap van een meisje (weet het hoeft niks te zeggen). Maar schrik zou van het feit dat ik kwaad en verdrietig was dat het een jongentje was, dat vind ik niet helemaal normaal.
Nee dat snap ik! Maarja, het zijn dromen hé! De weken voor mijn bevalling droomde ik dat Boaz geboren werd en dat ik er helemaal niet blij mee was, hem overal achterliet etc(terwijl ik er hartstikke naar uit keek!). of dat er een gat in mijn buik zat en dat ik dan tegen mensen zei, kijk dit is het armpje! Of kijk, het hoofdje, wacht, ik stop hem even terug! Heel ziek dus haha, maar over je dromen heb je nu eenmaal geen controle! Dus zou er niet te erg mee zitten als ik jou was!
Whaha ja dat is ook gek! Droome bij mijn eerste dat ik hem constant overal naartoe nam en hij was altijd stil en daardoor vergat ik hem eten te geven, droomde ik constant weer haha. Is het gek dat ik bang ben dat ik zo in het echt zou reageren? Heb er natuurlijk wel over nagedacht dat het een jongen kan zijn en geen enkele keer werd ik er verdrietig van
maar dat zijn typisch de hormonen denk ik, die maken die gevoelens in een droom ineens heel heftig en intens. Ik heb zo ooit weleens (tijdens de vorige zwangerschap) een bizarre, enge droom gehad, maar het gevoel was juist rustig, alsof het 'goed' was. Terwijl dat totaal niet klopte met hetgeen er gebeurde en hetgeen ik zag. Hormonen zijn gekke dingen
Maar zie wel dat je een dochter heb gekregen haha Ben dol op mijn zoontje en ik weet hoe lief jongetjes kunnen zijn en zou hem nooit meisjes kleding aantrekken alleen omdat ik meisjes kleding zo leuk vind haha. Ach ik weet dinsdag wat we krijgen dus dan kan ik zien of ik dan ook zo reageer. Of dat het toch een meisje is waarom ik dit zo droom
Ja denk nu alleen maar sterker dat het een meisje is. Dromen zijn bij mij in ieder geval vaak voorspellend. Heb al heel vaak over een meisje gedroomd en nu dus over een jongen maar wilde duidelijk in de droom een meisje.
Gek eigenlijk hoe je dromen je bezig kunnen blijven houden hè?! Ik was er dit keer (net als de eerste keer, toen had ik het goed) voor de volle 200% van overtuigd dat we weer een jongen zouden krijgen. De naam was al bekend, ik had vorige week nog een mega grote blauwe troetelbeer voor 'hem' gekocht en het kwam gewoon niet in me op dat er toch nog een kans bestond dat het een meisje zou zijn..... Nou, ik viel afgelopen dinsdag nog net niet van die echobank van ongeloof, maar we krijgen toch ècht een meisje hoor. Goh, wat heeft mijn voorgevoel me dit keer voor de gek gehouden zeg! Eerlijk gezegd vind ik het uiteraard wel helemaal te gek om een meisje erbij te mogen krijgen..... Spannend voor jou dus ook nog! Nou ja meis, nog 5 dagen en je weet of je gevoel klopt of niet.