Lastige vraag.. Wij zijn beide ongelovig dus dan is het sneller 'open'. Ik zou elke religie goedkeuren voor mijn kind hoor, wat die ook wil. Als je zelf gelooft kan ik me voorstellen dat je je kind ook die kant op wil sturen. Dan ontkom je natuurlijk niet aan een religieuze opvoeding. Ik heb geen concreet antwoord eigenlijk.
Dit denk ik! Ik zal ook echt niet beweren dat alle geloven onzin zijn. (Vind ik ook echt niet!) En ze overal wat over vertellen, net als dat mij overal wat over verteld is. Zelf heb ik de keuze ook gekregen van mijn ouders. Ik ben niet gedoopt en mocht zelf weten wat ik wilde. Misschien ben ik daardoor zelf ook zo..
Nou als t aan mijn man ligt dan heeft het wel een grote plek in het leven en de omgang, hij is overtuigd atheist. Maar ik (en hij ook, omdat we het daarover eens zijn geworden) blijf echt neutraal tegen mijn kinderen hierover. Als ik een vraag krijg antwoord ik op informatieve wijze, zonder een voorkeur uit te spreken. Voor mij speelt het 'niet geloven' inderdaad niet zo'n grote rol in het leven als hoe jij beschrijft dat je geloof een grote rol speelt.
Natuurlijk niet. Als ongelovige ouders willen we ons kind net kennis laten maken met verschillende religies, en met het humanisme. Maar we voeden haar bewust niét op in de dogma's van één enkeke geloofstraditie.
Ik ben zelf wel gedoopt en heb mijn communie gedaan, heb er zelf bewust voor gekozen om geen vormsel te doen, omdat ik nog in mijn eigen ontdekkingsreis bezig was, en gewoon nog niet wist wat ik wou. Ik ben rooms katholiek opgevoed en weet nu al dat als onze kleine er zometeen is, mijn moeder gaat aandringen op het dopen van ons kind. Maar wij kiezen ervoor om het niet te doen. Mijn vriend geloofd niet, en ik vind het raar om het maar te doen omdat mijn familie vind dat dat 'hoort'. Bovendien wil ik dat mijn kind daar later zelf over 'beslist' en niet dat ik hem/haar iets op leg. Maar ik respecteer ieders mening daar over en ik vind het goed van je dat je er over nadenkt.
Ja maar dat is nogal logisch als je niet gelooft. Ik ben wel benieuwd hoe een overtuigend atheist die neutraal wil blijven bijv vragen over het ontstaan van de mens zou beantwoorden
Mijn man zou dan dus het eerst vanuit zijn visie vertellen (en zeggen dat dat is wat hij denkt) en vervolgens zeggen maar er zijn ook mensen die er anders over denken en die kant ook vertellen. En zeggen dat iedereen zelf kan bedenken wat ie gelooft.
Ik geloof in evolutie en zal zeggen dat ik denk dat dat ook zo gegaan is. Daarnaast leg ik uit dat er mensen zijn die geloven in bijvoorbeeld Adam en Eva. Ik weet niet wat er echt waar is, en wat je gelooft mag je zelf weten.
Maar vanuit mijn geloofvisie is het niet mogelijk om neutraal te blijven, daarnaast heb ik het beloofd toen we onze kinderen lieten dopen. Dat is waarschijnlijk moeilijk te begrijpen voor mensen die niet geloven. Dit houdt niet in dat dat als onze kinderen later andere keuzes maken, dit niet zou respecteren, maar ik zou daar wel verdriet van hebben.
Ik kom uit een heel streng katholieke familie. Echter had mijn vader een beetje schijt aan de kerk. Hij vond het letterlijk zonde van zijn tijd. Ik heb totaal niks met geloof. Mijn zusje ook niet, die heeft zich laten uitschrijven zelfs. Mijn man komt uit een niet gelovige familie en is ook niet gedoopt. We hebben het wel eens over dopen gehad en in eerste instantie wilde ik onze dochter laten dopen omdat mijn familie het verwacht. Na een aantal gesprekken ook met mijn moeder (gelukkig heel nuchter hier in) en mijn zusje hebben we besloten om dochter de keus te geven. Omdat hier ongeveer 90% van de kinderen wel gedoopt word en dus de communie doet! zullen we zorgen dat zij als de andere kinderen mooie communie-cadeaus krijgen, ook iets krijgt. Voor vooral mijn opa's en oma's was het slikken dat ze niet gedoopt zou worden. Een opa accepteerde dat zelfs na de geboorte nog niet. Maar nu is het wel echt onze keuze geweest.
Nog hypocrieter vind ik de mensen die je het hele jaar door niet in de kerk ziet maar met kerst/Pasen op de eerste bank zitten! De ouders van mijn ex deden dat!
Ik ben katholiek maar doe er niets mee en geloof niet. Mijn man heeft geen geloof en gelooft niet. Hier dus naar een openbare school en geen dopen e.d. Je kind het mee willen geven is eigenlijk ook gek vind ik, want er zijn meerdere geloven. Wat als je kind iets heel anders gelooft?
Iets meegeven is toch iets heel anders dan iets opleggen.... dan kun je een kind toch niks leren...geen normen en waarden want stel dat hij heel andere normen belangrijk vindt etc. Bovendien als je gelooft kun je dat niet zomaar uitzetten, verstoppen, je gelooft zorgt ervoor dat je bepaalde keuzes maakt, dat het het voorleeft. Ik wil dat mijn kinderen zien hoe mooi het is een Vader te hebben die er voor ons is en voor ons zorgt, waar we altijd terecht kunnen, dat ze zien wat het geloof voor mij doet. Maken ze dan later een andere keus, so be it, maar ik wil mijn geloof niet verloochenen.... Ik vind het juist raar dat mensen denken dat het geloof een keuze is die je xomaar even ergens kunt weg parkeren.... eerst zeiden ze dar geloof in je gezin thuis hoort, masr niet in scholen, samenleving. Dat vind ik al ver gaan, want je feloof is een onderdeel van je persoon, wie je bent je identiteit. Nu lees ik hier dat je het niet eens aan je kinderen mag voorleven..... Ook vibd ik de doop niet het opdringen van je geloof. Zoals ik eerder sl uitlegde is het geloof iets van God uit, ik zeg altijd om het duidelijk te maken... bijd de doop neemt God je bij de hand, bij het belijdenis doen pak jij zijn hand vast. maar de doop is er voor elk mensen kind God doet die belofte aan ons allen.... in de kerk maak je die belofte zichtbaar door de doop en door je kind te laten dopen geef je ook aan dat het je wens is dat God zich over jouw kind ontfermd. Maar de belofte van de doop is er voor iedereen!
Zo doe ik het ook Dochter had een enorme fascinatie voor kerken, en ik heb het haar ook uitgelegd waar mensen in geloven... Zonder eigen mening te geven, totdat ze vroeg of ik daar ook in geloof. Zelf weet ik wel wat echt waar is (wbt Adam en Eva), en ik zal haar dit ook meegeven, verder is het haar eigen keuze. Dus ook wat dopen betreft zal het haar eigen keuze zijn.
Ik had het niet over hypocriet. Maar wat jij beschrijft, zo is toch een groot deel van de christenen? Mijn oma bv was hervormd maar heb haar zelfs nooit zien bidden voor het eten. Ik denk dat je dat wel binnen elk geloof hebt, dat mensen met feest- of gedenkdagen alleen naar het gebedshuis gaan.
Wij laten onze dochter ook dopen. Ik ben katholiek en mijn man hervormd. Op ons verzoek regelen ze een oecumenische doopdienst. We moeten nog wel kiezen waar we haar dan in laten schrijven. Ik heb daarbij wel een voorkeur maar laat mijn man hierin beslissen. Voor mij is het vooral belangrijk dat ze gedoopt wordt en dat ze een christelijke opvoeding krijgt in de zin van dat daar wel aandacht aan besteed gaat worden.
Mmm, dit vind ik eigenlijk best logisch. Het is dopen, er gebeurt niks onomkeerbaars zoals bijvoorbeeld een besnijdenis. Ik ben zelf katholiek gedoopt, maar verder geen vormsel o.i.d. gehad. Heb zelfs op een protestantse school gezeten . Ik voel nu ook niet de behoefte er iets mee te doen, maar uitschrijven hoeft ook niet. Met andere woorden: ik heb er geen last van. Als jouw vriend wel prakkiseert en zijn kind dit ook mee wil geven, dan kun je hier best in meegaan lijkt me. Tenzij je echt niet wilt dat je kind er ook maar iets van meekrijgt, maar dat zal dan best lastig worden als papa wel gelooft. Straks krijg je natuurlijk ook de vraag naar wat voor basisschool? Is dat katholiek? Dan is het best "handig" om al wat basiskennis te hebben .