He getsie, nou! Ben blij dat mijn moeder als rooms katholiek hier nog nooit over is begonnen bij ons. Ik weet wel dat ze een keer een kaarsje is gaan opsteken in de kerk tijdens een wandelingetje met onze kleine man. Prima vind ik dat, hij mag van alles wat meekrijgen. Hij was volgens mijn moeder trouwens vol "devotie" van alle pracht en praal...tja, katholieke kerken
Wij hebben een maand terug onze beide kinderen laten dopen. Mijn man wilde het al heel lang, hij is opgegroeid in Italie en hier is het best wel een happening. Ik ben wel katholiek opgevoed, gedoopt, communie gedaan en vormsel, maar er niet echt mee bezig verder. Vond het wel prima dat ze gedoopt werden maar voor mij was het minder belangrijk dan voor mijn man. Wij hebben er dus wel voor gekozen te dopen, communie en vormsel doen ze hier via school. In jouw situatie is het natuurlijk anders, maar zoals iemand al zei; je 'krijgt er niets van'. Het niet iets onomkeerbaars, en als het zó belangrijk is voor je vriend zou ik het wel overwegen. Buitengesloten worden omdat een kind niet gedoopt is vind ik trouwens wel een beetje een rare reden, volgens mij speelt dat in deze tijd helemaal niet meer.
Ik ook. Ik krijgt hierbij het gevoel dat niet geloven zwaarder weegt dan wel geloven. Één iemand gelooft niet, dus dan geen doop. En de ander dan? Als diegene het wel belangrijk vindt? Wat maakt het eigenlijk uit of een kindje wel gedoopt wordt. Het gaat uiteindelijk om de opvoeding die jullie je dochter meegeven en later kan zij alsnog zelf bepalen of ze wel of niet gelooft. Het is 'slechts' een klein ritueeltje wat uitgevoerd wordt.... Ik ben RK gedoopt en mijn vriend gereformeerd, maar wij geloven zelf niet in God. Onze zoon wordt dus niet gedoopt..
Dat het lijkt als of niet geloven zwaarder weegt komt denk ik doordat in veel kerken je minder mag als je je niet aan de regels houdt, als voorbeeld noem ik dan als je geen belijdenis hebt gedaan mag je niet aan het avondmaal. Als je samenwoont mag je niet aan het avondmaal, ook mag geen ouderling of diaken zijn....door dit soort regels denken/vinden heel veel mensen dat je beiden moet geloven als je wilt dopen.... ik vind dat er best gedoopt kan worden als 1 van beide ouders niet gelooft, maar deze ouder moet dan niet de beloftes afleggen, of er moet een belofte geformuleerd worden waar deze ouder achter kan staan, want je wilt geen dingen beloven waar je niet achter staat en waar je je niet aan kunt houden. Dat lijkt me voor de niet-gelovige partner niet gewenst, maar ook niet gewenst voor de geloofwaardigheid van de beloftes in het algemeen. overigens vind ik het ook verdedigbaar dat een kind gedoopt word, met ouders die beiden niet geloven..... de belofte van de doop is er al sinds genesis, dus feitelijk zijn we allemaal gedoopt, als je je kind laat dopen maak je de belofte zichtbaar, maar de belofte is er voor iedereen. Maar het is wel belangrijk dat er dan geen "valse beloftes " afgelegd worden. God houd van elk mens, de belofte is er voor ons allen, wie zijn wij dan om de doop te weigeren aan een onschuldig kind.