ik ben nu 10 weken zwanger, en op zoek naar een baan. moet ik al melden dat ik zwanger ben wanneer ik ga solliciteren of nog geheim houden? vandaag bijv werd ik gebeld met de vraag hoelang ik eventueel zou willen werken en ik zei: een maand of 6 (in me achterhoofd denkend aan zw-verlof en dergelijke). toen zeiden ze dat ze eigenlijk mensen voor langer zochten. ik wilde beide melden dat ik zw was, en dus daarom 6 maanden zou kunnen werken maar eventueel na het verlof weer verder, maar ergens "durfde" ik niet en liet die functie aan me voorbij gaan. hebben jullie tips hoe ik dit het beste kan aanpakken? liever ben ik eerlijk, maar ja ik hoor genoeg verhalen dat zwangere vrouwen niet makkelijk aangenomen worden...
Moet heel eerlijk zeggen dat ik net vandaag aangenomen ben voor een nieuwe baan. Toen ik zo'n 17wkn was heb ik open kaart gespeeld en eerlijk verteld dat ik zwanger ben. Wil niet zeggen dat dit bij iedereen zo kan uitpakken maar ik zou eerlijk blijven en aangeven dat je zwanger bent.
hoi hoi ik vind het ook moeilijk hoor. Ik zit nu in de ww maar kan dat niet rekken tot mijn bevalling, dus ik moet zeker nog een maand of 3 aan het werk gaan en dan is het goed te doeen dan n de bevalling weer gaan solliciteren oor een vaste partime baan. Maar voorlopig reageer ik op dingen die kort duren. En davertel ik niet dat ik zwanger ben. Ik heb niet echt last van de zwangerschap dus hoef niet ovre te geven en zo. wel last van mijn borsten maar je daar is over hen te komen zelfs als je werkt. Dus ik denk dat ik maar inpak of magazijn werk ga doen of zo iets. Nou hopelijk vind je voor een tijdje werk groetjes sherly
Ja, lastig! Ik zit er ook wel eens over na te denken... Mogelijk ben ik net na mijn studie weer zwanger en dan moet ik dus zwanger gaan solliciteren. Ze zien me aankomen, net afgestudeerd en al zwanger! Begint lekker. Ik weet echt niet wat ik daarmee moet... Ik ben ervan overtuigd dat ik een goede werknemer zal zijn, misschien wel juist omdat ik al kinderen heb, maar ik ben zo bang dat zij liever gaan voor een afgestudeerde die nog geen kinderen heeft. Onzin natuurlijk, want die zal hoogst waarschijnlijk vroeg of laat ook aan de kinderen willen, maar vertel dat de werkgever eens... Pff Dus inderdaad, wanneer ga je het ze vertellen? Ik weet het echt niet...
zo nou ik kan morge beginnen met werken . Het is niet veel maar toch het is wat en ik kan er door groeien. Het werk is wel via het uitzendburo dus ik heb ook niets gezegt over de zwangerschap. En nu even kijken hoe het gaat lopen en dan kunnen we als nog het vertellen. Gelukkig heb ik nergens last van dus dat moet geen probleem zijn. nou hopelijk vinden jullie ook snel werk groetjes sherly
Ik zou het het eerste gesprek absoluut niet vertellen. Heb ik ook niet gedaan. Pas bij het tweede gesprek heb ik het verteld. Als je het gelijk al verteld dan kijken ze toch al op een andere manier naar je. En als ze je perse willen hebben dan is het toch anders als jet het bij het tweede gesprek verteld. Nu kunnen ze je dan eerst beoordelen op wat je kunt, zonder dat ze kijken naar een zwangere vrouw.
Merijn, het kan idd lastig zijn als net afgestudeerde zwangere een baan te vinden. maar een voordeel (wat dat betreft dan) is de vergrijzing die toeslaat. zodra de crisis is opgetrokken zal er naar verwachting voldoende werk zijn, zeker voor hoog opgeleiden. er is niet voor niets een tijdje gesproken over het opstellen van grenzen, en ze willen niet voor niets iedere arbeidsgeschikte aan het werk hebben. daarnaast zijn er gelukkig werkgevers die door een zwangerschap heenkijken! ik ben ze tegengekomen de afgelopen maanden!
Ik was een net afgestudeerde zwangere toen ik ging solliciteren. Ik had net 1 maand mijn diploma op zak en zat 6 dagen voor de uitgerekende datum. Ik kon mijn zwangerschap met 39 weken natuurlijk niet meer verbergen, maar ik heb gewoon laten zien wat ik in huis heb en wat ze van mij kunnen verwachten na de bevalling. 1 dag na de bevalling van mijn dochter, werd ik gebeld dat ik ben aangenomen!! Dus net afgestudeerd en zwanger kun je toch wel een baan vinden. Maar ik denk dat dit ook wel afhankelijk is van de sector waarin je werkt. Ik ben er een voorstander van om tijdens een sollicitiegesprek wel eerlijk te vertellen dat je zwanger bent, ook al ben je het wettelijk niet verplicht. Maar ik hou liever van eerlijkheid, dan dat een baas het pas achteraf hoort en je hier mogelijk 'scheef' op aankijkt. "want waarom heeft ze het niet eerder gezegd, als ze dit al wist" Overigens zou ik het voor een tijdelijke (uitzend) baan niet noodzakelijk vinden om het te zeggen.
Ik heb er zelf nooit mee te maken gehad, maar ik las toevallig laatst dat je het in je eerste gesprek niet hoeft te zeggen, maar dat het bij een tweede gesprek wel zo netjes is om het wel te doen. Succes met solliciteren.
ik heb het tot nu toe (zit in de ww en ben bijna afgestudeerd) wel netjes verteld. Nooit in brieven, maar wel in gesprekken. Maar bij mij scheelde het wel dat ik pas echt begon met solliciteren toen ik zo'n 16 weken was en het gewoon zichtbaar begon te worden. En nu heb ik mijn studie en de economische situatie ook nog tegen dus ik word al nauwelijks uitgenodigd op gesprekken en meestal staat het ze toch tegen helaas, so be it. Ik heb gelukkig de precieze overgang met mijn ww en zwangerschapsverlof en dan hopelijk is de situatie in dec. weer wat beter en kan ik dan een baan vinden.
Ik ben ook gaan solliciteren toen ik net wel net niet zwanger was. Toen ik op gesprek mocht komen, was ik 7 weken zwanger. Het eerste gesprek heb ik niets gezegd, wel aangegeven dat ik maximaal 4 dagen per week wilde werken. Toen ik arbeidsvoorwaarden gesprek had, was ik 12 weken zwanger en toen heb ik het wél gezegd, omdat ik vond dat ik open kaart moest spelen. Ze hebben me met evenveel enthousiasme aangenomen als wanneer ik niet zwanger was geweest! Nou moet ik wel zeggen dat ik in een vrouweninstelling werk, dus dat er altijd wel vrouwen zwanger en/of op verlof zijn, ik ze kon vertellen hoe ik het na mijn verlof wilde regelen en wat ik daar al voor gedaan had, én dat ze nu weten dat ik er straks 4 mnd uit ben en dan hoogstwaarschijnlijk een paar jaar niet! Ze hadden zelf ook al ingeschat dat ik mogelijk binnen een jaar of 2 sowieso aan kinderen zou willen beginnen en dat vonden ze niet meer dan logisch! Kortom: ik heb er positieve ervaringen mee, maar ik weet ook dat in de huidige economische crisis niet elke werkgever zo reageert....