wel of niet het geslacht weten?? en waarom??

Wij waren vanaf het begin vastbesloten het niet te willen weten en dat is prima gelukt. Tegen het einde vond ik het wel echt spannend worden, omdat we echt geen naam konden verzinnen voor een meisje.. Gelukkig had ons voorgevoel helemaal gelijk en was het een jongen.
Misschien was het ook wel dat mijn bevalling zo ontzettend lang duurde, maar ik vond het dus wel echt extra bijzonder om toen pas te ontdekken wat het geslacht was. Voelde als een soort extra beloning voor het harde werk ofzo. Wij willen geen tweede, maar als dat wel zo zou zijn dan zou ik het weer niet willen weten (tenzij we weer voor 1 geslacht geen naam kunnen bedenken, want dat geeft wel een beetje stress)

 

Ik wilde het eerst vooraf absoluut niet weten. Ik ben een beetje van de oude stempel en dat zou dus ook gelden voor mijn zwangerschap.
Voor de 3d echo hadden we al over namen nagedacht en we werden met 10 weken helemaal verliefd op de meisjesnaam. En toen kreeg ik twijfels, want ik kon geen jongensnaam bedenken of vinden die er tegenop woog. Met 16 weken besloten we toch een vroege 3d echo te doen met geslachtsbepaling (uiteindelijk op 18weken gehad). Want als het dan geen meisje was, konden we de naam loslaten en anders hoefden we niet meer te zoeken naar een jongensnaam.
Mijn vriend was ervan overtuigd dat we een meisje kregen en dat bleek ook zo te zijn! En we konden haar nu dus deze ontzettend gave naam geven! (vinden wij natuurlijk he)

Bij een volgende gaan we gewoon weer op ons gevoel af. Als ik het niet wil weten, dan blijft het geheim. Lijkt me ook wel eens leuk.
Maar wat ik hier al las, puur praktisch, we hebben nu natuurlijk een bult aan meidenkleding liggen, wel handig om al voor de bevalling te weten of je daar wat mee moet...

 

Wij wilden het deze keer niet weten, bij mijn dochter wisten we het wel en ik moet zeggen dat dat het wel veel tasbaarder maakte. Heb toen idd heel veel meisjes kleding geshopt en het kamertje ook echt voor een meisje gemaakt. Nu weten we het niet, ik wilde het eigenlijk wel maar vriend niet. Dus hebben we het niet gedaan, soms vind ik het heel irritant dat ik het niet weet, gewoon uit nieuwsgierigheid maar het is natuurlijk wel heel gaaf als het straks zover is, en ben erg benieuwd wie er gelijk krijgt van ons, ik uiteraard

 

De 1ste 2 zwangerschappen wisten we niet wat we zouden krijgen.We vonden het niet belangrijk.Nu ben ik zwanger van nummer 3 en nu weten we wel dat we er een dochter bij krijgen.Deze zwangerschap was niet helemaal gepland maar wel heel gewenst en nu wilden we het weten voor de praktische kant en ook dat de kinderen(6 en 8 jaar) aan het idee kunnen wennen dat ze er een zusje bij krijgen.

 

We maken er trouwens geen geheim van dat we een meid krijgen.Als mensen vragen of we weten wat we krijgen dan zeg ik direct dat we een meisje krijgen.Ik ga daar niet geheimzinnig over doen.De naam blijft wel geheim en die horen de kinderen ook pas wanneer de baby is geboren.

 

ik wil het wel weten gewoon uit nieuwschierigheid

 

Ik wilde het ook nooit weten, maar manlief wel.
Uiteindelijk ook zelf nieuwsgierig, en we weten nu dat het een meisje wordt.

En ik moet je zeggen het is leuk, want je kan het wel heel persoonlijk maken, je kan de kleine ect bij naam noemen en echt tegen hem/haar praten!!
Vindt ik toch het grootste voordeel, en het is handig maar dat heeft bij ons zeker niet de prioriteit!

Succes met een keuze maken

 

Ik weet het nog niet bij mijn 2 zwangerschappen wilde wij het beide keren weten. Als er ooit een 3e komt zou ik ook eens willen meemaken hoe het is om het pas te weten na de geboorte en niet tijdens de zwangerschap maar of dit ook gaat gebeuren als het zover is weet ik niet want ben eigenlijk veel te nieuwsgierig en vindt gericht kleding shoppen ed. Veel te leuk

 

Wij wisten het bij de eerste wel en bij de tweede niet. Ik had gerekend op een enorme climax bij de bevalling als je dan erachter komt wat het is, maar ondat de bevalling te snel ging en ik zonder vk bevallen ben, waren we heel erg bezig met de baby van het bed afrapen, schoonmaken en aan het huilen krijgen dat ik even snel rationeel constateerde dat we een jongen hadden. Dat was wel jammer.

 

Wij wilden het ook heel graag weten. Vooral nieuwsgierigheid dus.
Maar voor de 20 weken echo kwam ik er al wel achter dat ik de unisex kleding niet zo leuk vond. Heb dus ook niks gekocht tot ik wist dat het een zoon werd.
Ook gewacht met namen bedenken. Vonden we al heel moeilijk. We hadden zijn naam pas 3 weken voor de geboorte.
Ook met kamer en kaartje vond ik het handig.
Bij ons mocht ook iedereen het weten.
Nu bij de 2e willen we het weer weten. Ook voor het gemak.
Als het een meid word kan ik lekker shoppen en de kamer moet dan ook een verfje.

Mijn vriendin heeft tegen iedereen gezegd dat ze het geslacht niet wisten. We waren samen zwanger van een jongen en wonen ver uit elkaar. Dus ik wist het. Konden we samen shoppen.
Maar doordat iedereen dacht dat ze het niet wisten. Was het makkelijk voor hun te houden.

Ben beniewd wat jullie uiteindelijk besluiten.

 

Hier wil ik het weten om praktische zaken.
Er gaan er 2 op 1 kamer moeten liggen, en ik wil weten welke twee juist zodat ik kan beginnen aan de inrichting (juist verhuisd). Nu heb ik nog geen gordijnen omdat ik niet weet waar ik de meisjesstuff en waar de jongensstuff kwijt moet.

 

Wij wilden het ook graag weten, puur uit nieuwsgierigheid. Ik vond het leuk om te weten of ik een jongen of meisje in mijn buik had. Ook vanuit praktisch oogpunt gezien vonden wij het goed om te weten.

 

Bij de 20 weken echo wilde wij het niet weten, maar ik dacht toch gezien te hebben dat het een meisje was. En kon het niet meer uit mijn hoofd zetten.
Vandaag een pretecho laten maken en we verwachten idd een meisje. En ik vind het zo geweldig dat ik het nu weet, ik was al in de wolken met mijn zwangerschap. Maar dat ik nu weet dat er een klein meisje in mijn buik groeit dat vind ik echt wel super bijzonder en geeft toch ook wel wat extra's