Het valt me op dat er de laatste tijd veel topics worden geopend waaruit blijkt dat er allemaal beperkingen worden opgelegd aan kinderen waarvan ik denk: leg je jezelf die beperkingen ook op? Voorbeeldjes: Kinderen mogen één versnaperingetje terwijl er hier talloze dieet-/afvaltopics zijn Er consequenties aan verbinden als je kind boos wordt (en dan heb ik het niet over de mensen die aangeven dat een kind best boos mag worden, zo lang er geen agressie jegens mensen/dieren/spullen wordt geuit) terwijl er vaak wordt gepraat over 'de mond niet op de verkeerde plek hebben' bij ruzie, tot aan slaande deuren en gaten in de muren aan toe Ik vraag me echt oprecht af: is het (bij deze voorbeelden) niet handiger om te proberen je kind te leren zelfstandig beslissingen te nemen en je kind handvatten te geven om woede te kanaliseren? Met alleen verbieden onderdruk je het alleen maar en ik vraag me af of ze daar iets aan hebben als ze volwassen zijn.
Wat bedoel je precies met de 1e zin (van een versnaperingetje en dieettopics) Dat, omdat jij op dieet bent, je kindje ook eigenlijk geen koekje zal mogen?
Ik denk dat ze bedoeld dat de meesten die op dieet gaan het ook niet bij één versnaperingetje hebben gehouden.. Dus maar de kids krijgen er wel éen en niet meer. Het voorbeeld wat je geeft zou genoeg moeten zijn.
Ik vind het wel logisch. Dat je zelf als ouder misschien moet afvallen omdat je het niet bij één hapje hebt kunnen houden hoeft nog niet te betekenen dat je je kind dan geen grenzen op kunt leggen. Liever wel zelfs, anders weet je wat voor moeilijkheden ze later tegen komen. Ik denk dat grenzen en structuur altijd goed is voor een kind. Tuurlijk moet je bepaalde keuzes ook aan het kind over laten maar lang niet alles, daar is het gewoon nog te jong voor.
Ik snap je punt, maar er zijn hier zoveel leden dat de kans groter is dat degene die in dieet topics zitten hun kinderen echt geen beperking opleggen qua eten. Of juist wel, maar dat is logisch. Evenals de 'reltopics' mogen kinderen van moeders met hun mond op de 'goede' plek heus hun mening wel geven. De appel valt niet ver van de boom hoor en zowel, dan is dat vast om een goede reden.
Ik schreef in een ander topic dit. Was alles maar zo simpel. Kleine kinderen kleine zorgen grote kinderen grote zorgen. Ik heb geen passend antwoord voor je. Die tijd ligt achter me.
Ik heb het idd niet bij één versnapering gehouden. Nu ik mijn zoontje heb is die knop om gegaan en ben ik idd op dieet gegaan ( nu even niet ivm zwangerschap ) Maar snaaien doe ik niet meer. En mijn zoontje krijgt hier amper een koekje oid. Hij vind een appel veel lekkerder.
Dat ben ik dan ook weer met je eens. Ik denk dat je totdat het kind twaalf is nog enige sturing kunt geven, en dat je daarna moet hopen dat je kind genoeg zelfvertrouwen heeft om goede keuzes te maken. Dan wordt de peer pressure wel erg groot. En dan heb je het nog niet over het karakter van het kind, eventuele (persoonlijkheids)stoornissen e.d.
het valt mij op dat velen "te" zijn vooral qua voeding. je hebt gezond en gezond. als mn manneke ouder is geef ik hem het liefs fruitsap, appelsap enz,... maar als hij nog ouder word en frisdranken wil zal hij nooit of te nooit light frisdranken krijgen, die zijn nog ongezonder dan gewone frisdranken velen overdrijven veel in de gezonde voeding, iedereen moet maar op dieet en er word al zoveel gewaarschuwd voor anorexia bij jonge kinderen er is veel overgewicht maar ik heb het idee dat er in de jaren 90 veel minder overewicht is als nu, of toch zeker niet meer overgewicht, terwijl nu alles maar light is en zonder suiker en al die zever ik ga hem leren gezond te eten maar een snoepje of chips mag ook, waarom zoveel verbieden? ik mocht als 7 jarige alleen in het weekend cola, weet je hoevaak ik stiekem in de garage cola stond te drinken met klimtoestanden en alles over straffen en agressie : ik ga mn kind aanleren dat hij van andermens spullen moet afblijven, respect moet hebben, niks moet afbreken, rustig moet praten en weet ik veel wat nog allemaal maar ik zal hem ook uitleggen waarom en zonder te schreeuwen en bij het minste wat te straffen. een kind leert door dingen te doen wat niet mag, dan moet je ingrijpen maar ook een uitleg geven zonder onmiddellijk te straffen mn nicht heeft 3 kinderen, zulke lieve kinderen ben ik niet vaak tegengekomen maar als mn nicht ingrijpt doet ze het op een rustige manier en legt ze alles uit, ze besteed ook veel tijd aan de kinderen en het is echt mooi om te zien hoe ze luisteren en naar hun mama opkijken, dat wil ik ook bereiken
mijn kinderen mogen boos zijn, ze mogen even weglopen om alleen te zijn en daarna vertel ik ze altijd dat we er over gaan praten. nee ze mogen niet slaan, gillen oid. een kind leert niet alleen van een goed voorbeeld, de grenzen horen ook aangegeven worden naast een goed voorbeeld! mijn dochter vraagt de laatste tijd vaak of iets gezond is. ik probeer altijd een eerlijk antwoord te geven. maar ik vertel er wel bij dat je best eens iets ongezonds mag eten...als je dat maar niet teveel doet. dus een keertje patat eten is ongezond, maar wel lekker en het mag best als je het maar niet te vaak doet. je probeert om de juiste gewoontes aan te leren! en nee, ik zal vast niet altijd het goede voorbeeld geven....maar dit probeer ik wel!
Dat ben ik helemaal met je eens, dat er grenzen aangegeven moeten worden NAAST EEN GOED VOORBEELD. En dat verbaast me, dat er volgens mij best veel mensen zijn die hun kinderen wel grenzen opleggen, maar die zelf niet naleven. Ik ben geen heilige, maar doe echt mijn uiterste best om voor te leven hoe ik wil dat mijn kind zich gedraagt. Ik zal dus ook nooit een koekje nemen en het tegelijkertijd mijn kind verbieden, dat vind ik dus niet kunnen. Niet dat mijn kind dan een heel koekje hoeft, ze heeft natuurlijk minder calorieën nodig op een dag, dat snap ik ook wel, maar zelf iets eten en het haar verbieden, nee, dat vind ik gek. Schreeuwen hoeft ze ook niet te doen, maar ik gil niet tegen haar: 'Hou eens op met schreeuwen!' Ook hoor ik regelmatig in het voorbijgaan ouders 'Hè?' zeggen als ze niet verstaan wat hun kind zegt. Dan vind ik het niet gek als die kinderen dat ook zo gaan vragen, in plaats van: 'Wat zeg je?' Gewoon de normale gedrags- en beleefdheidsregels voorleven, daar kom je in een normale situatie volgens mij al erg ver mee.
Ja maar een kind hoeft toch ook niet alles wat papa en mama hoeven?? Dus als ik een toastje met filet american neem en hun mogen dat niet dan is dat niet goed?? Ze mogen geen cola en mama drinkt best af en toe een glas cola. En ja ik ben ook vrij streng qua voeding enz helemaal als ze zo jong zijn. Maar dat moeten we toch lekker zelf weten?
Dat moet idereen ook zelf weten hoor. Maar ik ben het wel eens met ts. Ik verbaas mij er dus wel soms over dat ouders kinderen dingen verbieden en dan zelf doen. En nee, ik zou dit dus niet eten of drinken waar mijn kind bij is. Maar het ergste vind ik de tik op de vingers of billen. En dan even later zeggen nee dingetje, je mag je buurjongen niet slaan. Ik ben ook van goed voorbeeld doet goed volgen. Maar het grappige is dat ik juist de dieet topics als iets positiefs zie. Want ja de ouders willen dan toch juist uiteindelijk ook het goede voorbeeld geven? Niet perse door het op dieet gaan als voorbeeld te geven, maar door dus zelf ook maat te leren houden.
Ja oke als jij het niet eet of drinkt waar je kinderen bij zijn. Als ouder mag je nu eenmaal meer dan als een kind en als je dat duidelijk uitlegt snappen de kinderen dat vaak prima en gaan ze daar ook mee accoord.
Vind ik ook, maar ik bied hem dan wel een alternatief aan. Ik ga niet in mn eentje cola drinken terwijl hij niets te drinken krijgt en toe zit te kijken.
Nee tuurlijk niet maar hier krijgen ze dan gewoon ook ranja of een pakje of appelsap ofzo. En als ik een toastje filet maak dan maak ik voor hun een toastje met wat anders.
Ja, en dat is echt puur mijn mening hoor, veroordeel niemand die dat niet vind. Maar ik mag als ouder niet meer dan mijn kind. Ze heeft net zoveel rechten als dat ik heb. Maar, ik heb wel meer levenservaring. En door die ervaring kan ik wel wat sturen. Maar ik zal dus niet dingen eten en drinken of doen die ik haar verbied. Met uiteraard enkele uitzonderingen zoals aan het gasfornuis komen bijvoorbeeld, want dat levert gevaar op. Ik wil haar leren dat ze respect moet hebben voor dingen, mensen en grenen. Maar dat kan ik niet leren wanneer ik dat zelf niet heb voor haar. En dat gaat uiteraard veel verder dan het verbieden van een toastje met filet of een glaasje cola.
Maar tijdens een bijv verjaardagsbezoekje neem jij dan geen glaasje wijn....omdat je kinderen dit niet mogen????? Kom, er zijn dingen die een volwassene wel mag en een kind niet. Logisch toch!