ik zeg ook zeker gaan! ik heb bijna in dezelfde situatie gezeten. heb toen mijn relatie voorbij was, altijd met mijn schoonvader blijven sms-en en kaartjes sturen met verjaardag en kerst, en altijd gezegt, ik kom wel es langs. hij keek daar zo naar uit, maar mijn huidige man was het daar niet mee eens. en toen die beste man was overleden, zei mijn man, ja was je er nog maar es langs gegaan:x ja dat zei hij toen pas maar de crematie, ik durfde niet te gaan, stel dat ik kwade gezichten kreeg van mijn ex-familie. het is nu 4 jaar geleden, en ik heb nog altijd spijt dat ik niet ben gegaan. was ik maar gegaan en had me desnoods op de achtergrond gehouden... maarja het is niet meer terug te draaien, en ik weet dat het wel goed is zo, maar toch.... t bljift pijn doen
hoi, ik zou denk ik ook gaan. als je nu met knallende ruzie uit elkaar was gegaan en totaal niet met zijn familie overweg kon , dan zou ik alleen een kaart sturen. maar als ik het goed begrijp zijn jullie toendertijd uitelkaar gegroeid en kon je wel overweg met zijn ouders. daarom zou ik gaan, ik denk dat het juist enorm gewaardeerd wordt. net wat er al gezegd is , blijf een beetje op de achtergrond en dan zie je wel hoe het loopt. succes en sterkte, joyce
ik zou wel gaan, als je zolang contact gehad hebt denk ik niet dat je ex-schoonfamilie het erg vind (en je bent niet met ruzie uit elkaar gegaan) misschien een rare vraag? maar zou jij het prettig vinden als hij op de begrafenis zou zijn van een van jou ouders (hopend dat dat nog heeeel lang niet nodig is) er is hier in de buurt een oud vrouwtje overleden, 2weken geleden. ik loop vaak langs die mensen hun huis en die hebben ook een hond. maak wel eens een praatje en de hond krijgt wel eens een koekje. toen het vrouwtje overleden was (wist dat ze al langer ziek was en gewoon op) heb ik een kaartje in de bus gegooid. de buurvrouw zei dat ze het zo lief vonden dat ik daaraan gedacht had. ik denk dat je beter spijt zou kunnen krijgen dat je er wel was, dan dat je er niet was. maar dat is mijn mening
Hallo allemaal, Ik heb besloten om te gaan. Pff....ik heb er vannacht heel slecht van geslapen. Ik zie allerlei scenario's door mijn hoofd gaan, van zelfs weggestuurd worden van de begraafplaats! Maar ik vind dat ik afscheid mag nemen van iemand die me dierbaar is geweest. Heb er echt buikpijn van. Ben blij dat het vannochtend is en niet pas vanmiddag om 3 uur. Mijn vader is 20 jaar geleden overleden, dus het gevoel dat er iemand die je niet verwacht, maar toch komt, deed ons toen ook goed. En ik heb de situatie ook omgedraaid zoals hier iemand al voorstelde, stel mijn moeder gaat dood. Dan zou ik het ook waarderen als mijn ex langs zou komen. Ik zie er als een berg tegenop, maar ik moet dit doen van mezelf. Jullie horen nog hoe het is gegaan.
Ik denk dat je er goed aan doet! meid, je wordt heus niet weggestuurd, bij dit soort gelegenheden is de familie meestal alleen maar blij dat er veel belangstelling en steun is. En je geeft zelf aan dat hij je dierbaar is geweest, reden genoeg om er te zijn. Bij dit soort dingen denk ik altijd: volg je gevoel, en je hebt maar één kans - dus voorkom dat je er spijt van krijgt dat je niet bent geweest. Veel sterkte gewenst!
Lieve allemaal, Het zit er op. Het was wel erg zwaar en heftig, maar ik ben toch blij dat ik geweest ben. Het was een mooie dienst met veel herkenning en heb toch wel een paar traantjes moeten laten. Maar dat maakt me niet uit, ik sta er boven. Mijn ex schoonmoeder reageerde heel hartelijk, bedankte me voor de lieve woorden die ik op de kaart had gezet. Mijn ex reageerde verder niet, ik he hem gecondoleerd en dat was het. Maar het maakt ook niet uit, ik voel me er goed bij. Dit hoofdstuk kan ik weer afsluiten. Ik ben best trots op mezelf!!! Allemaal heel erg bedankt voor jullie lieve reacties!! Super. Hier mag een slotje op