Als ik wel iets met de fam zou hebben zou ik miss wwl gaan want dan ga ik voor hun en niet voor degene die overleden is. Maar als ii verder niemand ken niet. Laatst op t werk bewoner overleden en ze vroegen mij of ik wilde gaan anders was er miss niemand van t werk, maar ik had een hekel aan dat mens dus ga dan echt niet. (Laat wel ff duidelijk zijn, dit zou ik in t werk nooit laten merken he in de zin van dat ik niet goed voor ze zal zorgen ofzo) maar ik ga al nooit naar begrafenis/crematie van bewoners dan helemaal niet van iemand met wie ik niks heb
Mijn stelling is: Niet bij het leven, ook niet bij de dood. Dit geldt voor mensen waarmee ik gezeur heb. Ik ga niet naar diegene zijn uitvaart. Ik zou wel naar een uitvaart gaan van een vriendin haar vader bijvoorbeeld, om haar te steunen. Ook al heb ik hem maar een paar keer gezien.
Nee, vind dat schijnheilig. Tijd terug overleed er iemand die ik niet persoonlijk kende, haar partner vaag. Ben niet gegaan. Voelde voor mij als aapjes kijken op een heel verdrietig moment. Begrafenis/crematie van patiënten begin ik ook niet aan.