Nu aan de vooravond van 2008 krijg ik de ene huilbui na de andere. Wat ben ik kwaad en verdrietig. 2008 had mijn jaar moeten worden! Twee zwangerschappen, twee miskramen precies na negen maanden. Al het verdriet, teleurstelling voor niets want 2008 is voorbij en we hebben niks. Gisteren had ik stiekem nog hoop, maar nu ik ook nog ongesteld ben geworden is die hoop ook weg. Ik baal, ik jank, ik ben boos, teleurgesteld, verdrietig en zooooo kwaad eigenlijk. Zit ik gisteren nietsvermoedend bij een buurman op zijn verjaardag en gewoon 3 zwangere vrouwen in mijn omgeving! De een 4 mnd de andere 6 en de andere begin 7. Echt ik kreeg het er van. Het was zo confronterend. Zit je daar met die kl*te tampon van binnnen ongesteld te zijn......
Je verhaal is zo herkenbaar voor mij... Ik leef met je mee, dat is het enige wat ik je kan zeggen. Sterkte en hou moed!
Hoi Nicoletta, Ik begrijp precies wat je bedoeld... In 2008 is iedereen om me heen zwanger geworden. Zussen, vriendinnen, oud klasgenoten enz. Alleen is het ons ook niet gelukt. Zo frustrerend en oneerlijk, maar tegelijkertijd hoop ik dat er ergens iets of iemand is die wacht tot het mijn tijd is. Waarschijnlijk was 2008 niet ons jaar en misschien 2009 ook niet, maar ooit zullen ook wij een wondertje krijgen. Heel veel succes en hopelijk word 2009 jouw jaar! Liefs, Samantha
ik snap je volkomen en indd misschien een beetje gemeen gezegd maar vooral de mensen waar je het al niet zo goed mee kunt vinden komen je dan even vertellen dat ze zwanger zijn van de tweede terwijl jij met je goede gedrag probeert zwanger te worden van de eerste voordat zij zwanger was van de eerste..maar goed hoofd omhoog en proberen positief te reageren. Maar dat vindt ik wel eens moeilijk en als het om mensen gaat die je heel erg naast staan lukt me dat heel goed want ik vindt het prachtig voor iedereen en ik gun het ze ook zo alleen zijn er soms mensen dan denk ARGGHHh...
Ik sluit me ook bij jullie aan.. ook al vanaf jan 08 bezig voor ons eerste beebje en wij zeiden ook Dit jaar wordt ons jaar! Maar helaas. eerste kerstdag ook ongi geworden. Maar we geven met zn alle de moed niet op! 2009 kleurt roze voor ons!
Meid ik heb het ook hoor de laatste dagen. Ben heel emotioneel en kijk vooral op het laatste stuk van dit jaar niet met plezier terug. Ik vind het ook moeilijk om steeds geconfronteerd te worden met zwangere vrouwen terwijl het bij mij mis ging met 12 weken... Ik hoop dat 2009 een beter jaar word voor ons allemaal!
Thanks meiden, fijn om te weten dat er nog meer mensen zijn die zich ook zo rot voelen op het eind van het jaar. Ik wens samen met jullie dat 2009 een heel vruchtbaar jaar zal worden!
O zo herkenbaar! En wat is het ook nog snel gegaan, he? Aantal maanden geleden mocht ik eventjes zwanger zijn tegelijkertijd met 2 goede vriendinnen van mij. Wat was ik blij toen! Zij hebben nu allebei hun kindje gekregen en ik...... En weet je, ik zou het goed kunnen verdragen als ik in de zekerheid werd gesteld dat onze tijd nog wel komt. (dat een stemmetje zou zeggen; 'meid over een dik jaar heb jij je kindje in de wieg liggen, heb maar geduld') Dan zou ik alle geduld van de wereld hebben. Maar juist die onzekerheid is haast niet te dragen. Die onzekerheid of het ons wel gegund is. Mijn leeftijd (41 jr pfffffffffff, ik geloof het zelf haast niet) maakt dat 2009 voor ons het jaar van de waarheid wordt. In die zin is dat wel enige duidelijkheid. Ik kan geen jaaaaaaaaaaaaaren soebatten, als jullie begrijpen wat ik bedoel. Dit aankomende jaar gaat hoe dan ook, duidelijkheid brengen. Meiden; ik gun het ons allemaal zo van harte. Laten we de moed niet opgeven. Inderdaad neus in de wind, laat je niet gek maken. Liefs, Lola2
Het lijkt wel of ik mezelf lees! Ik had gister ook een sprankje hoop...maar de duivels hebben mij ook weer gevonden! ipv dat ik nu 24 weken zwanger had moeten zijn sta ik aan het eind van 2008 met lege handen! Ben er verdrietig en boos om...en het lukt me niet om om me daar overheen te zetten! Ik laat dit gevoel er lekker zijn... Veel geluk voor je gewenst in 2009!
ik snap ook precies wat je bedoel toen wij in begin november 07 met de pil stopte zeiden me moeder en vader (ik had het hun al verteld dat we er voor willen gaan ) 2008 word jullie jaar ! en nu ...... alleen maar ellende gehad in het jaar 2008 en nu gaan mensen al tegen mij zeggen , 2009 word jullie jaar en dat alles wel goed komt dat is wat ik allemaal helemaal niet wil horen ! mja ik probeer alles maar te nemen met een korrel zout!
Tja en net wat Lola zegt. Zou je nou gewoon weten dat 2009 echt jouw jaar wordt en je dan zwanger zult zijn en desnoods in 2010 de baby gezond en wel in zijn/haar wiegje zal liggen. Maaaaarrrr ooooooo wat word ik hier gek van! Wel ben ik blij dat ik niet de enige ben. Dat verzacht toch iets...
ik voel met je mee! hier idem dito voelt gewoon klote elke maand dezekfde spanning... gemeenschap is niet zoals het was , het is nu MOETEN want.. we willen een kindje! wat zo welkom is.. heb dit jaar ook 2x miskramen gehad! MAAAAAAAAAAAAAAAAAAR.......... 2009 kan niets anders dan dat het allemaal ons jaar word! en geloof mij.. 2009! tijd om dit jaar dingen te ondernemen! huisarts gyn hulp vragen...etc etc.. en geloof me volgend jaar zitten we allen met een BIG SMILE te genieten.. of van een BABY of er 1/2 in onze buik! let maar op! dikke knuf voor ons en in 2009 gaat ons jaar worden!let maar op
2008 had ook mijn jaar moeten worden...er is een heel jaar voorbij waarbij ik nog niet eens 1x zwanger ben geweest. Een miskraam is niet leuk, maar ik weet niet eens of ik wel vruchtbaar ben Theoretisch gezien wel maar waarom is het dan nooit gelukt in de afgelopen 16 maanden? Sorry als ik bot over kom....laten we maar positief 2009 in gaan!
Ik snap ook heel goed wat je bedoelt, talulah.. ook ik weet niet of ik wel vruchtbaar ben, ook al waren alle onderzoeken positief. een tweede streep op een test lijkt zo ver weg.. maar dit jaar ga ik proberen het wat van me af te zetten (alsof dat lukt) en proberen mijn leven te leiden zolas ik deed voor onze plannen. Want soms weet ik niet eens meer waar ik eerst mijn pijlen altijd op richtte. afgelopen jaar zijn 4 vriendinnetjes moeder geworden. soms is dat gewoon heel heel hard.
Pff wat herkenbaar Vorig jaar rond deze tijd was ik heel pril zwanger. Ik dacht dat het een prachtig jaar zou gaan worden. Het is werkelijk het meest kl*tejaar uit ons leven geworden. Ik hoop dat 2009 beter gaat worden, maar ik geloof het nog niet echt @ talulah ik begrijp je wel, maar ondanks dat ik vruchtbaar ben denk ik wel hetzelfde. Wat heb ik eraan dat ik wel vruchtbaar ben, maar toch alleen maar miskramen krijg? Wij weten ook niet of we ooit een kindje van onszelf zullen krijgen. Ik denk soms weleens dat ik liever niet al die keren zwanger was geraakt zodat me dat grote verdriet en al die pijn elke keer bespaard zou zijn gebleven. Eigenlijk is het allebei gewoon erg rot en ik hoop dat 2009 beter voor osn gaat worden!
Ik ben dus niet de enige die met tranen aan oud en nieuw 2009 denkt. Vorig jaar zat ik samen met een vriendin te proosten op het feit dat wel allebei met een dikke buik 2009 in zouden gaan maar helaas... Ik had nu 3,5 maand zwanger kunnen zijn maar dat ging mis. Ik had nu ook 2,5 maand zwanger kunnen zijn van een tweeling maar dat ging ook mis. Op zich hou ik de moed erin maar af en toe zakt het in je schoenen. Vooral als de buren dat stomme geboortebord nu eens uit de tuin zouden halen! Net of ze het expres doen! (doen ze niet maar toch) Dat kind is inmiddels ruim 4 maanden oud! En dan al die andere kennisen die zwanger zijn op dit moment! Ik lag gister ook in bed te huilen. Baal ervan en heb nu helemaal geen zin om oud en nieuw te vieren. Weer samen met die vriendin op de bank. Ik niet zwanger, en haar relatie is over... Nou hup, alle moed weer verzamelen dames! Ik wens iedereen in ieder geval een heel vruchtbaar 2009!
Door de treurnis gingen wij wat patat en kroketten halen (ik kon het echt niet opbrengen om te gaan koken) en ik ben er toch ziek van geworden. Echt het kwam er aan alle kanten tegelijk uit en ik was na een nacht spoken zo verzwakt geworden dat ik gisteren naar de huisarts moest. Het was de vervanger..... maar wat was ze lief! Ze vroeg hoe het ging na mijn laatste miskraam (september) en ik vertelde haar dat ik het er heel moeilijk ik het ermee had en eerst dacht dat mijn overgeven hierdoor kwam. Later was het zo extreem dat het echt een voedselvergiftiging moest zijn maar ze zei me dat ik vandaag dan nog maar even langs moest komen om er over te praten. Om 12.00 uur heb ik een afspraak. Weet je, ze kan niks doen maar gewoon het idee dat ze snapt dat dit er zo inhakt en je je echt even geen raad meer weet is al zo bijzonder. Zeker als het de vervanger is die even de moeite neemt om je dossier zo goed te lezen.
tjonge jonge.. wat herkenbaar! Ik lees jullie verhalen en wederom rollen de tranen over mijn wangen. Ik heb hetzelfde, juni ma gehad toen der tijd zwanger met 2 vriendinnen, 1 is inmiddels bevallen en de ander loopt op het einde..ik voel me niet happy, ben moe, teleurgesteld en ik kan het gewoon niet verkroppen, er had nu een kindje in het wiegje moeten liggen maar helaas! Ik had verwacht dat ik het goed verwerkt zou hebben maar de laatste week lijkt wel of al het gevoel weer terug komt. bah..probeer positief te blijven maar dat is wel VET moeilijk! hopelijk word 2009 ons jaar! laten we daar maar van dromen.. Dames allemaal een enorm gelukkig liefdevol en zeer vruchtbaar 2009! Veel liefs..
Inge08; hier idem dito. In juli had ik een miskraam terwijl 2 vriendinnen destijds ook zwanger waren en zij hebben nu allebei hun kindje...wat ik trouwens heel fijn voor hun vind, hoor! Maar het steekt me soms wel. En daarbij komt nog eens dat ik absoluut niet de jongste meer ben en ik soms het gevoel (lees, grote angst) dat mijn kansen verkeken zijn. (En dan vind ik het een zeer pijnlijk idee dat ik even zwanger heb mogen zijn..ik heb er even aan mogen snuffelen en toen is me het snel weer afgepakt, zo voelt het soms...en dan het idee dat het misschien wel nooit meer voor me is weggelegd...akelig word ik ervan). Liefs, en mogen alle vruchtbaarheidsgodinnen van welke religie dan ook, ons allemaal goed gezind zijn. [-o< Lola2