dit staat bij het kopje wiegendood op veilig.nl 'Samen slapen Natuurlijk willen veel ouders hun kind graag bij zich houden, vooral de eerste tijd. Het is heerlijk om uw kind bij u in bed te hebben als u wakker bent, om het te voeden en ermee te spelen en te knuffelen. Als u het bedje het eerste half jaar op uw slaapkamer zet, slaapt uw kind ook dichtbij en kunt u het goed in de gaten houden. Want de veiligste slaapplek voor een kind is zijn eigen wieg of bedje. Samen met uw kind in één bed slapen, is zeker in de eerste vier maanden een risicofactor voor wiegendood. Het kind kan het te warm krijgen door het dekbed, tussen matrassen bekneld raken, uit bed vallen of met zijn gezichtje tegen kussens aandrukken. Bovendien kan een slapende ouder op het kind rollen. Het risico neemt toe als ouders roken, medicijnen of drugs hebben gebruikt, hebben gedronken of erg vermoeid of gestrest zijn. ' juist super gevaarlijk om je kind in je eigen bed te nemen.. gebruik dan aub een co sleeper....
Baby veilig in ouderlijk bed door Stefan Kleintjes 1 De discussie rond de risico's van het in het ouderlijk bed laten slapen van jonge baby's blijft oplaaien. Een recente Britse studie toont dat niet het samen slapen op zich, maar de omstandigheden waaronder de risico's op wiegendood vergroten. De onderzoekers analyseerden vier jaar lang plotselinge, onverklaarbare sterfgevallen onder kinderen van nul tot twee jaar in het zuidwesten van Engeland. Ze concluderen dat het risico op wiegendood toeneemt als ouders alcohol drinken, roken, drugs gebruiken of extreem moe zijn. Ook zwaar beddengoed, grote kussens en zachte matrassen brengen gevaar. Maar baby's lopen het grootste risico als hun ouder(s) met hen op de bank in slaap vallen. Zonder die factoren is in het ouderlijk bed slapen even veilig als in een wiegje bij de ouders op de kamer, stelt dr. Peter Blair, die de resultaten in november op een conferentie van Unicef in Glasgow bekendmaakte. Bron: Medisch Contact, nr. 01 - 02 januari 2009
Ik bedoelde eigenlijk onderstaand artikel. Borstvoeding in combinatie met "samen slapen" is dus weg degelijk veiliger!! Het onderzoek van Dr. James McKenna over samen slapen toont duidelijk het gevaar aan van alleen slapen van jonge kinderen, omdat ze in abnormale slaappatronen van zeer diepe slaap glijden waaruit ze erg moeilijk uit zich zelf wakker kunnen worden als ze een apnoe (ademstilstand) krijgen. Als ze samen slapen houdt de moeder de slaap- en adempatronen van de baby in de gaten, zelfs als ze zelf slaapt. Als de baby in een apnoe komt, maakt ze de baby wakker door haar bewegingen en door de baby aan te raken. Men denkt dat dit het primaire mechanisme is waardoor het samen slapen kinderen beschermt tegen wiegendood (Sudden Infant Death Syndrome). Met andere woorden: men denkt dat veel gevallen van wiegendood bij alleen slapende kinderen veroorzaakt worden doordat ze op zeer jonge leeftijd hebben geleerd om lang achter elkaar te slapen, zodat ze in een diep gat van slaap vallen, dan krijgen ze mogelijk een apnoe, en niemand is in de buurt om het op te merken of ze wakker te maken, dus ze beginnen nooit meer met doorademen. Als ze samen met haar baby slaapt, kan de moeder ook 's nachts de temperatuur van de baby in de gaten houden, ze is erbij als ze overgeven en daarin beginnen te stikken, en ze is er simpelweg om de normale, veilige omgeving te verzorgen die de baby/het kind op basis van de biologie mag verwachten.
Hier nog een luie moeder . Ze slaapt in het wiegje aan mijn kant van het bed en ik vind het heel erg fijn. Heb het aankleedkussen op mijn voeteneinde met wat luiers en luierzakjes dus als ze wakker wordt verschoon ik haar luier op bed (gaat dan in een zakje), leg ik haar aan en na een boertje gaat ze haar wiegje weer in. Vind het fijn dat ik steeds even over het randje van de wieg kan gluren en vind het ook erg gezellig (naast de voordelen met betrekking tot wiegendood, borstvoeding en gemak). Ik mijn slaap filter ik de geluidjes wel, ze slaapt niet geluidloos maar ik wordt niet van elk piepje wakker en als ik twijfel of het slaapgeluiden zijn of dat ze wakker aan het worden is (gaat niet sabbelen of smakken) dan kijk ik even in haar wiegje en hoef ik niet mijn bed uit. Voorlopig blijft ze nog lekker bij ons op de kamer snachts.
Hier heeft mijn kindje de eerste maanden (hihi, 9 maanden ofzo) in d'r eigen ledikant bij mij op de kamer geslapen. Het schijnt beter te zijn voor de baby om het de eerste tijd bij je op de kamer te laten slapen, inderdaad. Ik vond het sowieso wel zo gezellig enne heb totaal geen problemen gehad toen ze overging naar d'r eigen kamer.
Hier slaapt de hond ook op onze slaapkamer, dat heeft hij van pup af aan gedaan en dat ga ik hem niet afpakken, want hij vindt dat zo fijn! Daarbij is het een beslissing van manlief en mij samen geweest om de baby straks op eigen kamertje te leggen.. Ik ben iemand die echt nachtrust nodig heeft, en manlief slaapt ook al heel slecht. Als ik 's nachts eruit ga om te voeden, is het voor hem ook fijner(of voor mij als hij 's nachts eruit gaat om te voeden) als ik dat op de kamer ernaast kan doen met een lampje erbij als dat ik dat bij ons op de slaapkamer doe.. Is voor ieder gezin gewoon anders, elke situatie is ook anders. En voor ons leek dit de fijnste oplossing . Daarbij hebben we alle voorzieningen om de baby goed in de gaten te kunnen houden, dus we zien wel hoe het gaat
De oudste heeft 2 weken in een kinderwagenbak bij ons op de slaapkamer gelegen en daarna in haar eigen kamer in haar ledikantje. de jongste heeft tot ongeveer 6 maanden in een co-sleeper naast me gelegen en ik vond het heerlijk.
Dit onderzoek is 4 jaar oud en inmiddels achterhaald. Samen in één bed slapen is wel degelijk een risicofactor. Samen op één kamer slapen is dan weer een risicoverlagende factor. Over wiegendoodpreventie: de kans dat je kind overlijdt aan wiegendood is ongeveer 0,1 promille. (1 op 10 000) Wanneer je je kind bij jezelf op de kamer te slapen legt, verklein je die kans iets. Wanneer je alles 'fout' doet vergroot je de kans aanzienlijk maar er is nooit sprake van een oorzaak. De kans dat het jou overkomt blijft enorm klein of nihil. Wiegendood is ook niet te voorkomen, ook niet als je er hele dagen met je neus boven op staat. Ook als je alles 'goed' doet is dat geen enkele garantie dat je kind niet overlijdt aan wiegendood. Natuurlijk is het verstandig om de kans zo klein mogelijk te houden maar bovenal is het belangrijk dat je doet wat voor jou goed voelt. Oververmoeidheid van moeder en/of kind is namelijk ook weer een risicofactor. Naar de oorzaken van wiegendood wordt sinds de jaren 80 actief gezocht. Er is van alles langsgekomen maar ze zijn er nog altijd niet achter. Inmiddels wordt (wereldwijd) gedacht aan een verband tussen (erfelijke) hartritmestoornissen en wiegendood. Overigens ook nog lang niet bewezen. @agter: Ik stel voor dat je vanaf nu de fopspeen gaat promoten en ouders gaat aanvallen die de fopspeen niet vanaf dat 15 gebruiken. Een fopspeen is namelijk ook zo'n risicoverlagende factor. Het is goed dat je de preventie serieus neemt maar ik denk niet dat dit de manier is. Daarbij klopt de informatie in je posts niet.
Ik neem aan dat je met bovenstaande mij bedoeld Studie is dan niet van dit jaar maar is geen 4jaar oud hoor Je baby bij je in bed: hoe veilig is samen slapen? | Kiind Magazine En ik ga helemaal niks promoten want iedereen moet lekker doen waar je je goed bij voelt. Gebruik zelf wel een fopspeen op advies van het cb ivm verborgen reflux maar dat is weer een ander verhaal.
Hihi nee ik bedoelde met die laatste opmerking echt Agter met oa deze opmerking in dit topic maar ook met andere opmerkingen in andere topics. McKenna is inderdaad een bekende naam in het hele onderzoek naar wiegendood. In 'jouw' artikel staat echter ook dat de stichting wiegendood iets anders adviseerd. Ik heb regelmatig contact met hen en daar haal ik dan ook mijn informatie vandaan. Op hun site Wiegedood en Veilig slapen vind je hun visie en onderzoeksresultaten.
Op ouder kamer maar vrij kort (maand of 2 ivm nachtvoedingen bv)Mijn zoon maakte een boel herrie in zijn slaap en bij dochter wilde ik vooral gewoon mijn eigen slaapkamer weer terug. Even geen baby om me heen (jaja, totaal ontaarde moeder). Ze sliepen beide heel snel de nacht door.. anders waren ze wel wat langer op de kamer gebleven. Wiegendood kan je niet voorkomen helaas... samen slapen moet iedereen zelf weten maar ik vind het niet verstandig wanneer babies in hetzelfde bed slapen als hun ouders. Doe dan een co-sleeper. Moet er persoonlijk niet aan denken maar dat ben ik.
Ik heb niet alles gelezen, dus reageer alleen op de opening post. Wij wilden onze dochter ook bv gaan geven en haar in het begin bij ons op de kamer laten slapen, zowel overdag als 's nachts. Ik wilde haar graag bij me in de buurt hebben. We hadden zo'n rieten mandje op een standaard, die we heel makkelijk van de standaard konden halen. De mand konden we ook in de box of het ledikant leggen. Voordeel was ook dat we het ledikant de eerste tijd niet op hoefden te maken: ze sliep immers alleen maar in het mandje. Al vrij snel kwamen we erachter dat wij beroerd sliepen met onze dochter op de kamer. We hadden vreselijke gebroken nachten (veel huilen) en als we konden slapen, omdat onze dochter sliep/moest slapen, lagen we nog een deel van de tijd wakker, vol met adrenaline, omdat we bij elke zucht of kik van onze dochter dachten: "nee, alsjeblieft, niet wakker worden, niet huilen, lekker blijven slapen." Kortom, dit was geen succes. We hebben haar toen in haar eigen kamertje laten slapen en kregen zelf gelukkig weer wat meer slaap. Mijn advies: als je samen wilt slapen, probeer het gewoon uit, kijk hoe het gaat en wees op tijd flexibel genoeg om te veranderen. Probeer niet van te voren te plannen hoe je alles precies wilt gaan doen, maar kijk in de praktijk hoe dingen jullie en het kindje bevallen. Ieder kindje is anders en je kindje kan andere "plannen" hebben dan jij. Zo heeft ons meisje nooit uit de borst leren drinken en zijn we na 2 mnd overgestapt op fv. En op zich sliep ze ok op onze kamer, maar wij sliepen beter zonder haar. Tja.
tsjah onze beslissing, ons lijkt dit fijner. En t is niet zozeer zoals jij het zegt, zo komt het over alsof ik meer voor mijn hond over heb als voor mijn eigen kindje.. Maar ik zie het probleem niet ervan in om mijn kindje meteen op zijn eigen kamer te leggen. En mijn hond wordt bijna 7 jaar, en is van pup af aan gewend om bij ons te slapen, dat ga ik hem toch niet meer afpakken? Er verandert voor hem ook een hele hoop met een kleine erbij. En daarbij is manlief een slechte slaper en ik heb ook mijn nachtrust nodig en wij denken dat dat op deze manier voor ons het beste werkt. Zeker als we 's nachts nog moeten voeden, lijkt ons dit veel fijner. En ik ga voor flesvoeding en geen borstvoeding even voor de duidelijkheid, dus het is voor de voeding te geven ook niet handiger wat dat betreft of de kleine nu wel of niet bij ons slaapt. Ook al hadden wij geen hond gehad! (wil ik even heel duidelijk maken, misschien dat dat dan wat misverstanden kan voorkomen ) dan hadden we nog deze beslissing genomen. Daarbij is het ook maar net hoe de situatie is, misschien als de kleine er dadelijk is, denken we er wel heel anders over? Maar dit is in ieder geval zoals wij Nu beslist hebben het te willen gaan doen, of dat daadwerkelijk dan ook zo gebeurd kun je nooit met zekerheid zeggen. Mensen kunnen van mening veranderen. Dat de hond bij ons slaapt is wel een factor die meegespeeld heeft, maar ook als hij er niet was geweest hadden wij besloten de kleine op de eigen kamer te leggen.
Ons dochtertje slaapt sowieso de eerste 3 maanden bij ons op de kamer ivm borstvoeding. Overdag ligt ze beneden in de box te slapen. Ik heb het wiegje wel tweedehands aangeschaft vanwege de korte duur dat het gebruikt word.
Hier een zoon die tot ongeveer zijn tweede vrijwel altijd bij ons heeft geslapen (co-sleeper), nu slaapt hij parttime bij ons. Als hij niet lekker is, of gewoon een moeilijkere periode heeft, dan slaapt hij liever in de co-sleeper, andere momenten geeft hij de voorkeur aan zijn eigen kamer. Wij vinden dit de fijnste manier en er komt vanzelf een moment dat zijn eigen kamer het helemaal overneemt. Hier staat dus zeer binnenkort (ben nu 30 weken zwanger) een bed met twee co-sleepers. Overdag heeft onze zoon overigens een hele tijd in de wieg in de woonkamer geslapen. Hoe het met onze tweede zoon zal gaan, dat kijken we nog wel, er is er nu natuurlijk al eentje die hier rondloopt en lawaai maakt.
Haha leuk! Hier nog even overwogen aangezien de oudste meestal tussenin kruipt en de jongste in de co-sleeper slaapt.