Oudste sliep 3 maanden s nachts bij ons op de kamer. Overdag vanaf een maand of 2 denk ik in haar eigen kamertje. Jongste slaapt bij ons in de cosleeper. Vanaf 6 maanden slaapt ze s avonds in haar eigen kamertje en als ze s nachts wakker wordt, leg ik haar bij ons. Ze werd steeds vaker wakker als wij naar bed gingen, konden geen lampje aanhebben en iets meer tijd en aandacht voor elkaar is ook wel fijn. Vanaf 3,5 maand ligt ze overdag in haar eigen kamertje omdat ze anders niet sliep.
Omdat wij maar een smal bed hebben (1.40m) en ik vrijwel zeker weer met een keizersnee moet bevallen, zie ik het niet zitten om onze oudste weer tussen ons in te hebben (weet van de vorige keer dat ik in het begin niet zo van bewegingen in mijn buurt hield). Vandaar dat we hiervoor kiezen. Al zag ik een groter bed kopen ook wel als optie.
Voor je baby verandert straks pas veel, van warme buik met altijd geluid naar een lege stille kamer... En in z'n algemeenheid: Ik ben stukken beter gaan slapen toen mijn dochter(s) bij ons op de kamer lagen in de co-sleeper. Ik hoefde er niet bij ieder huiltje uit, de speen kon ik slapend terugstoppen en "even checken of ze het nog deden" was zo veel makkelijker.
Onze meid slaapt nog steeds in de wieg naast ons bed. Ideaal en voor mijn gevoel vind ik het veilig. Als er wat is ben ik er zo bij. Ze wennen aan jouw geluiden (lees: gesnurk haha) en slapen er doorheen. Terwijl ze wel altijd van andere geluiden snel wakker is. Als haar wiegje te klein wordt gaat ze naar d'r eigen kamertje.
mijn dochter heeft de eerste 2 weekjes op onze kamer geslapen in haar ledikantje en daarna hebben we het bedje op haar eigen kamertje gezet, sliepen er allemaal beter door (in dezelfde kamer hoor je elk piepje en zuchtje + het was toen zo broeierig en warm in de zomer, haar eigen kamer was veel koeler), eerste tijd met babyfoon aan zodat we zeker wisten dat we haar hoorden als ze huilde maar eigenlijk was dat niet nodig overdag sliep ze ook in haar kamertje, ik vond de box echt een speelplekje en wel zo duidelijk en gestructureerd dat het echte slapen gewoon in haar bedje was
Hier allebei de jongens de eerste vier maanden op de kamer bij ons geslapen omdat ik borstvoeding gaf. Ze gingen naar hun eigen kamertje omdat ze wakker werden als wij naar bed gingen en dan bijna niet meer in slaap kwamen. Bij hummel drie verwacht ik hetzelfde. Ik slaap wel minder vast maar je leert inderdaad alle geluiden kennen.
Dochterlief slaapt nog steeds in mijn kamer in eigen ledikant (geen andere keus), als we straks een eigen plekje hebben zal ze bij mij op de kamer blijven tot ze gewend is en dan naar haar eigen kamer.
Ze zijn maar zó kort zó klein, en tot zes maanden wordt het ook aangeraden omdat het het risico op wiegendood vermindert.
Vind het heerlijk om ze naast je te hebben liggen. En die tijd duurt maar zo kort. Zoon sliep vanaf het begin in zijn eigen kamer, vind ik nu achteraf jammer. Minder intiem en ik moest iedere keer naar zn kamer lopen s nachts. Dochter heeft 5 maanden in haar wieg naast ons bed geslapen. Dat is veel beter bevallen. Kon s nachts ieder moment checken of ze nog ademde en naar haar kijken. Nachtvoedingen (bv) was een kwestie van optillen en naast me leggen.
Hij heeft tot zes weken bij ons op de kamer geslapen. Toen kreeg ik het idee dat we elkaar wakker gingen houden. Hij reageerde op ons en ik werd van elk zuchtje dat hij liet wakker. Nu die op zijn eigen kamer slaapt gaat het prima. Moet wel zeggen dat ik de luxe heb van een babyfoon met camera. Ik kan dus ieder gewenst moment even spieken!
Als er hier een ander komt ook wel, lijkt me helemaal geweldig om eens een beetje meer plaats in bed te hebben. Al twijfel ik of dat met een groter bed opgelost zal zijn...