Dames, ik zit met een dilemma en ik weet niet zo goed hoe ik dit aan moet pakken. Al een paar weken geeft onze oudste aan dat hij het niet zo leuk meer vind bij de juf. Op woensdag gaat hij met tegenzin naar binnen, terwijl hij na even rondkijken, op vrijdag lachend naar binnen gaat. Na een paar keer voorzichtig vragen kwam de aap uit de mouw. Sinds een paar weken is er een nieuw meisje op de groep. Een felle tante. Op zich niet erg, maar volgens onze zoon plaagt ze hem, pakt spulletjes af en mag hij niet meespelen. Regelmatig vraagt hij of hij andere haren mag kopen, want rood is niet mooi Navraag gedaan bij de juf en wat hij zegt klopt. Het meisje plaagt hem af en toe en dan vooral met zijn rode haartjes. Nu bijt hij meestal wel van zich af, maar op één of andere manier lijkt hij het bij haar niet te durven. Ik heb gezegd dat als zij weer speelgoed afpakt hij mag zeggen dat hij dat niet leuk vindt en dat hij het graag terug wil. Maar na 3x vragen stopt hij ermee en wordt verdrietig. Samen spelen samen delen kent hij wel en zegt dat ook tegen dat meisje. Maar niks lijkt te werken. 'Gelukkig' doet dit meisje het niet alleen bij onze zoon, maar ook bij andere kindjes en de leidsters doen er ook van alles aan, maar het lijkt niet te werken. We blijven maar herhalen dat wat dat meisje doet niet mag en dat hij zeker niet terug mag plagen (wat hij gelukkig ook niet doet) en dat hij gerust mag zeggen dat hij het niet leuk vind. Ik heb vanmorgen gezegd dat als dat niet helpt, hij naar de juf moet gaan om het te zeggen. Vanmorgen zei hij weer dat hij niet heen wil tot hij andere haartjes heeft, want hij vindt het niet leuk. Hij heeft zo'n prachtig koppie met rood haar. Vorig jaar zomer kwam er een meisje van de BSO naar me toe om te zeggen dat Lenn zulk mooi haar heeft. 'Zijn rode haartjes zijn zo mooi! Staat hem erg schattig.' Met de andere kinderen speelt hij hartstikke leuk en wordt hij nog net niet omarmt als hij binnen komt, dus gelukkig zijn er met de andere kinderen geen problemen. Maar als hij net als vanmorgen de opmerking maakt, dan breekt mijn hart. Vind het zo zielig. Iemand enig idee wat ik het beste kan doen of zeggen. Of beter nog, hem kan laten doen als hij weer geplaagd wordt?
Ik vind dit een taak van de leidster, als ze weet dat het meisje plaagt en jouw zoontje er zo'n last van heeft moet ze er nóg meer bovenop zitten!
Ben het Flutterby eens, de leidster moet er meer werk van maken!! Maar wat sneu van je ventje! Rood haar is zo speciaal! En mooi!! Hopelijk wordt het op het kinderdagverblijf gauw beter en gaat hij weer met plezier heen!
Zal het er vanmiddag bij het ophalen nog eens over hebben. En anders maar voorstellen dat ze nogmaals met haar ouders gaat praten hierover. Denk dat dat verstandiger is dan dat ik dat ga doen. Aangezien ze het niet alleen bij ons kind doet.
Ja, lijkt me ook dat de leidsters beter hun best moeten doen. En dat zij het gesprek aangaan met de ouders. Dit kan toch niet? Arm ventje. En zo zonde dat hij gepest wordt met zijn mooie haarkleur... Snap niet waar dat meisje dat van heeft. Hoe oud is ze eigenlijk? Wist niet dat jonge kindjes dat soort dingen al zo bewust zeggen....
Nee, daar verbaas ik me dus ook over. Ze is volgens mij een paar maanden ouder dan hem. Ze is in vergelijking met ons aapje wel groot. Lukt ook makkelijk, want onze beide kinderen zijn kleintjes. Ik had vanmorgen de neiging om te zeggen dat hij maar eens flink terug moet plagen Niet gedaan uiteraard, maar soms weet ik het niet meer. Op vrijdag is er niks aan de hand, want dan is ze er niet. Hij gaat vrolijk naar binnen en komt vrolijk naar buiten. In de middag zitten ze vrijdags bij de BSO op de groep. En hij voelt zich daar als een vis in het water. Eer wordt niet gepest of geplaagd en hij komt prima mee met de spelletjes die de grotere kinderen doen. Er wordt ook nooit een probleem gemaakt als ze bijvoorbeeld aan het voetballen zijn en meneer knalt de bal in het verkeerde doel Hij snapt er niks van natuurlijk, maar ze hebben wel allemaal dikke pret. En zo gaat het ook bij de peuters als dat meisje er niet bij is. Maar zodra ze er wel is is het helemaal mis bij 'm.
Hoelang zou ze eigenlijk nog naar het kinderdagverblijf gaan? Misschien gaat ze binnenkort wel naar school? Zou fijn zijn
Volgens mij gaat ze na de zomervakantie heen. Maar goed, onze zoon gaat een paar maanden later, maar ik denk wel op dezelfde school. Maar dan zijn ze natuurlijk beide wat ouder en het pestbeleid is prima op deze basisschool (bekend door het nichtje van m'n man; ook met rood haar). Het gepest bij haar heeft niet lang geduurd. Maar ja, ik weet eigenlijk niet meer wat ik tegen hem moet zeggen als hij weer verddrietig is en niet heen wil. Kan moeilijk zeggen dat het meisje niet lief is etc.
ik vind eerlijk gezegd dat je nu dat meisje wel over jou kind heen laat lopen hoor. als dat meisje iets van hem afpakt moet hij het gewoon terugpakken, niet zo met zich laten sollen.. Hij zal echt nog wel vaker met dit soort dingen in aanraking komen en dan helpt het echt niet als hij dan zegt dat hij dat niet leuk vind. Mijn meisje was ook veel te lief en liet ook andere kindjes dingen afpakken en wegduwen enzo. Op een gegeven moment heb ik gezegd dat ze bij de eerste keer moet zeggen dat dat andere kindje het niet meer mag doen omdat ze het anders tegen de juf gaat zeggen, de tweede keer moet ze het tegen de juf zeggen en als dat niet helpt moet ze het terugdoen van mij. Ze heeft het goed opgepakt en sindsdien is ze veel zelfverzekerder geworden. Andere kinderen hebben weer respect voor haar en dat was op de manier waarop jullie dit nu aanpakken volgens mij nooit gelukt...
Ja dat doet hij normaal ook wel, maar niet bij dit meisje. Op één of andere manier lijkt hij het niet te durven bij haar.
Vervelend! Ten eerste vind ik dat de taak bij de leidster ligt om dit probleem aan te pakken vooral omdat dat kindje het niet alleen bij jouw zoontje doet. Wat ik mijn dochtertje heb meegegeven in de tijd dat zij "last" had van een meisje op het kinderdagverblijf is proberen zelf op te lossen door te zeggen dat ze iets niet wilt of niet leuk vindt. Als dat niet helpt naar de juf gaan en als dat niet helpt heeft ze van ons permissie gekregen terug te slaan/duwen/speelgoed terug te pakken. Maar dat ze zich in ieder geval weerbaar opstelt. Bij ons heeft dat goed geholpen. Het betreffende kindje is nog een kleine b*tch hihi maar kan op dit moment prima met mijn dochter door een deur. En ik heb zelf ook een rossig koppie en mijn ouders hebben mij altijd geleerd "je bent bijzonder met je rossige kopje. Je hebt wat anders dan alle anderen" en ik moet zeggen dat dat voor mij prima gewerkt heeft. En tuurlijk word je geplaagd met je rode haar. Net zo goed als dat een ander geplaagd wordt met wat anders.
Denk dat we inderdaad maar voor dezelfde aanpak moeten gaan. Moet hij wel durven natuurlijk Hij mag van mij gerust het speelgoed afpakken als dat na het vragen niet teruggegeven wordt. En natuurlijk is er onderling weleens ruzie tussen de kinderen, maar dat kunnen ze over het algemeen prima zelf oplossen. Elk geval vanmiddag weer een gesprek aangaan met de leidsters en kijken wat we het beste kunnen doen.
Wat zielig voor hem, ze zijn nog zo jong maar kunnen al zo geniepig zijn. Is het geen optie om eens met die moeder een gesprek aan te gaan? En inderdaad zou ik je zoontje duidelijk maken dat hij niet met zich moet laten sollen, als hij dit wel doet walst straks iedereen over hem heen.
Ben het hier mee eens Natuurlijk moeten ze niet hard tegen hard gaan spelen maar helemaal niks terugdoen is ook echt niet goed voor een kind. Verder moeten de leidsters er meer bovenop zitten anders moet je toch kijken of je een gesprek aan kan gaan met alle partijen.
Mag ik vragen hoe je eigen houding in deze is richting je zoon? Jij vind het natuurlijk (logisch) hartstikke zielig voor hem, maar laat je dat ook aan hem merken?
Nee dat zeker niet. Meestal zeg ik dat dat inderdaad niet aardig is van dat meisje en dat dat ook niet mag, maar dat hij dan gewoon moet zeggen dat hij dat niet leuk vind, af moet pakken of naar de juf moet gaan. Afhankelijk van de situatie. In de kwestie van zijn haartjes zeg ik meestal dat hij juist hartstikke mooie haartjes heeft. Dezelfde kleur als papa en dat hij zich daar niks van aan moet trekken. beetje in die trant.
Even over de rode haren.. Ik heb er hier ook 1, geweldig mooi! Mijn moeder gaf mij het advies, wat zij destijds kregen toen mijn broertje geboren werd (rood haar) en blind was. De arts die hem behandelde zei; Noem hem maar liefkozend 'Lekkere rooie van ons! Kleine rooie' etc. Bij mijn mijn broertje heeft het echt geholpen; als iemand hem zo had genoemd kwam hij thuis en zei met een grote lach 'Ze zeiden rooie tegen mij mama, net als jij!' Bij hem is het dus nooit kwetsend geweest, omdat hij thuis liefkozend zo werd genoemd. Mijn zoontje noem ik ook af en toe bij zulke termen. Wel lieve hoor.. "Kleine redhead kom je even bij mama?' 'Wat heb je toch mooie rode haren! Mama zou die ook wel willen' etc. Ik hoop dat het bij hem hetzelfde effect heeft als bij mijn broertje.. Dat is eigenlijk een korte tip in een lang verhaal.. En verder heb ik nog de vraag of ze er op het kinderdagverblijf iets aan doen? Aan het gedrag van dat meisje?
In dat geval zou ik het wel melden bij de leidsters, dat hij op woensdag met tegenzin gaat ivm dat meisje, zodat ze het goed in de gaten houden. En verder doen wat je nu doet. Geef hem het vertrouwen dat hij niet over zich heen hoeft laten te lopen, dat hij best in mag grijpen als hìj het nodig vindt. Dus inderdaad in de eerste plaats naar de leidster gaan en mocht het niet helpen, dan inderdaad toch iets meer van zich af bijten en terug pakken.. Naar de ouders stappen zou ik zelf niet snel doen. Als het dààr gebeurt, moet het dààr opgelost worden. Het meisje moet een stapje terug leren doen, jou zoontje juist een stapje meer.. Maar moeilijk blijft het hoor. Ik heb 2 van die kinderen die niet tegen onrecht kunnen.. Die heb ik inmiddels gelukkig wel bovenstaande bij kunnen brengen (zoon is 8, dochter is 6) en ze bijten nu iets meer van zich af. Toevallig had ik laatst pleindienst en zag ik een knulletje mijn dochter wegduwen bij het klimrek, waar ze dus al op zat. Het liefst was ik heengelopen om dat jochie (bekend "pestertje") een veeg uit de pan te geven, maar bedacht me om eens te kijken hoe mijn dochter het op zou lossen. Ik zag haar een paar keer zeggen dat hij moest stoppen, maar hij ging door. En toen gaf ze een zet terug. Jongetje verwachtte hem niet een lag op zijn billen. Ja en toen brullen. Ben erheen gelopen en verteld dat ik had gezien hoe het was gegaan en dat hij eerst zelf moest leren om andere kinderen niet constant te slaan, schoppen (doet hij ook regelmatig), duwen als hij zelf geen duw terug wil krijgen.. En dit niet omdat het nu mijn eigen kind betrof, ik had het precies zo gedaan als het een ander kindje was geweest die hem eens van rubliek diende.. Stiekem was ik blij dat mijn meisje eindelijk wat meer van zichzelf durft af te bijten, zonder dat ze gemeen wordt..
zal nog even een update geven voor wie het wil weten. ze zijn er inderdaad nog meer bovenop gaan zitten en hoewel het even goed leek te gaan nadat een vriendje van zijn groep het ook niet leuk meer vond, was het de week erna toch weer raak. s ochtends heb ik hem nogmaals duidelijk verteld dat hij best mag zeggen dat hij iets niet leuk vindt en dat hij het speelgoed terug mag pakken als ze het afpakte. na 1 opmerking van haar over zijn hasrkleur was het genoeg. hij heeft volgens de leidster netjes gezegd dat hij het niet leuk vond. na de tweede oppmerkingbgaf hij haar een duw ook niet helemaal goed, maar het rare is; sinds die dag is het dikke mik tussen die twee zodra hij binnenkomt roept ze hem en vraagt of hij ook wil kleuren/met de trein spelen o.i.d. rare wezens die kleintjes..