Hoi allemaal, Ik ben benieuwd of er hier meiden zijn die ervaring met maatschappelijk werk of dergelijke hebben? Mijn zoontje van ruim 5 jaar is hoog gevoelig. Ik begin zelf steeds meer tegen de begeleiding van hem aan te lopen. Merk dat hij niet lekker in zijn vel zit, een steeds groter mond begint te krijgen en zijn grenzen probeert te verleggen. Tuurlijk doen dan veel kleuters rond deze leeftijd, maar die onrust in zijn lijfje lijkt me echt niet prettig voor hem... Maar waar begin je eigenlijk met hulp zoeken? Gewoon bij de huisarts??? Hoop hier advies van jullie te krijgen hoe ik dit het beste aan kan pakken en iedereen in ons gezinnetje weer in een rustig vaarwater komt!
Zelf goede ervaring met integrale vroeghulp, heb je geen verwijzing voor nodig. Zij kijken mee naar wat er nodig is en waar je dan het best heen kunt met hem. Als je zeker weet dat het alleen hooggevoeligheid is, zou je ook contact op kunnen nemen met een kinderfysiotherapeut die gespecialiseerd is in sensorische integratie. Voor een fysio heb je ook geen verwijs nodig.
Fijn dat jullie reageren! Zeker weten dat het alleen hoog gevoeligheid is weet ik niet! Twijfel zelf ook wel of er nog niet meer aan ten grondslag ligt... maar houd niet zo van stempeltjes plakken, vandaar dat ik ook niet eerder op zoek ben gegaan (en hij is natuurlijk ook nog maar jong). Maar ondertussen loop ik zelf een beetje spaak, dus begin ik het toch wel tijd te vinden dat iemand mer gaat kijken. Want het is echt een lief mannetje, al laat ie dat de laatste tijd minder zien Zal eens gaan googelen naar de tips. En mag ik ook vragen waarom jullie hulp hebben gezocht?
Bij ons is het balletje gaan rollen via de psz, zij adviseerden om contact op te nemen met de cb arts. Die heeft een orthopedagoge geregeld, doe orthopedagoge heeft hem geobserveerd op de psz. Hij gaat nu naar een kinderfysio voor de prikkelverwerking. Bij mijn zoontje speelt waarschijnlijk wel meer, vermoedens hb, heeft een iq test gehad maar heeft die verpest, waarschijnlijk vanwege de prikkelverwerking. (Ik was bij de test en alles viel hem op en was met van alles bezig behalve met de test) Ik herken die overprikkelend zeker, hij is precies zoals ik en ik ben ook hooggevoelig. En waarom hebben wij hulp gezocht.. Ik heb altijd geweten dat er 'iets' is met hem, liep altijd vrij veel voor met van alles. Ik heb op de psz bewust niks gezegd. Maar zij kwamen na krap een maand al met dat ze vonden dat hij wel erg voorliep. Toen is t balletje gaan rollen.
Hier hadden we wel een stempel nodig . Mijn zoon heeft een heel zware vorm van autisme, hij is nu 8 met een ontwikkelingsleeftijd van gemiddeld 2,5-3), hij praat niet. Hij had een diagnose toen hij 2 was. Als je merkt dat hij het moeilijk heeft en hij ook moeilijk gedrag laat zien, kun je je afvragen of het misschien wel tijd wordt voor een stempel (als er meer aan de hand is). Het ligt er ook aan hoe hij het op school en op sociaal gebied doet natuurlijk, want voor sommige hulp is wel een diagnose nodig en voor sommige hulp niet. Op eigen houtje kun je natuurlijk ook al wat dingen doorvoeren, waar elk (hooggevoelig) kind (of die hooggevoeligheid nu komt van alleen dat of van autisme of adhd) baat bij heeft, zoals veel structuur en duidelijkheid bieden dmv picto's bijvoorbeeld.
We zijn deze week idd weer begonnen met de picto's, was tijdens en na de vakantie weer wat verwaterd. Al vind ik dat zelf nog wel eens moeilijk. Op school "moeten" ze al zoveel, moet ik hem dan in zijn vrije tijd ooknog dingen opleggen? Dat is mijn gevoel hier dan bij hè... Voor hem geeft het misschien wel de duidelijkheid die hij nodig heeft, al probeert hij er nog wel mee te sjoemelen. Op school doet hij het best goed, al komt hij daar ook wat meer los en gaf de juffrouw aan dat hij zijn grenzen steeds vaker op gaat zoeken. Hij wilt ook erg graag leuk gevonden worden door anderen, hierdoor laat ie soms ook wel gedrag zien wat niet helemaal bij hem hoort
Wij hadden gerichte hulp nodig, dus ook een diagnose. Daarin had ik geen zin om 5 tussen stappen te nemen en zouden wij dus ook niets gehad hebben aan niemand van school. Ik ben naar de ha gegaan en heb een verwijzing gekregen voor een ggz organisatie. En dus de diagnose met bijbehorende hulp. Het ligt er vooral aan wat je nodig denkt te hebben en wat je wilt.
De huisarts kan je zeker verder helpen. Al is het maar om je de weg te wijzen. Wij zijn begonnen met Integrale Vroeghulp -dit is dus ook een ingang- maar hele slechte ervaringen mee. De huisarts heeft ons wel heel goed geholpen. Misschien kun je je eens inlezen over wat Integrale Vroeghulp inhoudt en dan bekijken of je je vraag het beste bij hen neer kunt leggen of bij de huisarts.
Heb het stuk van integrale vroeghulp eens gelezen van bij ons uit de buurt en dat lijkt me inderdaad wel wat! Dank dat ik nog even een paar weekjes wacht in de hoop dat de pictos en meer duidelijkheid geven... Vind het toch best een stap en tja al die stempeltjes... Al kan dat soms natuurlijk juist ook goed of fijn zijn! Soms best lastig dat moederschap
Ik zou ook kijken via school, wat merken ze daar? Misschien interessant voor jezelf om te lezen het hoog sensitieve kind door elaine n aron
Het lastige is dat er vaak wel in hokjes wordt gedacht. Er kan ook meestal pas (vergoed) hulp komen als er een diagnose is. Hooggevoeligheid is geen diagnose maar karakter. Een pedagoog die hooggevoelige kinderen begeleidt, werkt denk ik het beste dan. Alleen dat wordt niet vergoed. Lees je er zelf over?
Dat boek heb ik idd al. En ga zelf naar iemand die reiki geeft en mensen met hooggevoeligheid begeleid. Maar blijf het lastig vinden om mijn zoontje goed te begeleiden...