Wij hebben de afspraak dat we mijn ouders wel bellen met de eerste tekenen en op het moment dat de bevalling echt op gang is en we naar het ziekenhuis vertrekken. Ik wil NIEMAND, maar dan ook werkelijk niemand voor die tijd zien! Dat heb ik iedereen duidelijk gemaakt en dat respecteren ze ook. Ze komen pas allemaal NA de bevalling, en wij kunnen gelukkig zelf beslissen wanneer we iedereen bellen dat de kleine er is.
Hmm ik zit net als meerdere met dit dilemma. Ik woon bij mn schoonvader.. (tijdelijk) Daarom wil ook in het ziekenhuis bevallen... Ik heb zelf helemaal niks met die man en mn schoonmoeder weinig. Mijn mijn moeder daar in tegen wel alleen die woon 2 uur rijden verderop! Ik wil dus ook zeker minstens een uur na de bevalling alleen zijn met zn 3tjes. Mn vriend zn pa is nu al zo nieuwsgierig en wil graag alles weten.. Hij zal dus ook als een van de eerste weten dat de bevalling begint. Ik moet er niet aan denken dat hij er bij is of zal wachten en dat zal ik mn vriend ook goed duidelijk maken ook. BRR ik krijg al kriebels als ik daar aan denk. Voel me er soms best schuldig om...
Gatver wat erg zeg, als mensen er zo als de kippen bij willen zijn! Ik word helemaal boos van je verhaal :x
ik he nu met mijn man afgesproken dat zodra ik ga bevallen, wij wel bellen want onze jongste dochter moet naar de eerste beste zus die haar telefoon oppakt,om daar te blijven.dus iedereen in de familie weet het dan binnen een half uur dat het zover is wij moeten zo wie zo naar het ziekenhuis maar onze telefoons gaan uit en gaan pas aan als de bevalling helemaal klaar is en ik schoon gewassen met mijn kleintjes in bed lig. daarna zijn ze van harte welkom, maar wil wel even de tijd hebben om met mijn mannetje van onze kleine jongens te genieten.
Bij 2 van mijn 3 bevallingen moest ik mijn ouders wel inlichten, we zouden met zn allen ff naar hun stamkroeg gaan en dat heb ik maar afgebeld. Mn moeder had geen nagels meer over :-D, ze hebben van de zenuwen meer gedronken dan goed voor ze was :-D. mn vader heeft zn zus gebeld die ver weg (maastricht) woont, en van haar kreeg die een ingelijste (pittige) rekening van hun stamkroeg, hadden ze met de hele kroeg alvast 1tje gedronken op zijn kleinkind :-D :-D (geen idee of hij die werkelijk betaald heeft). Mij boeit t niet of mn ouders t weten, die gaan niet bellen en komen niet langs. Evenals onze vrienden. Mijn schoonouders kunnen het beter niet weten, die raken dan overspannen of krijgen t aan hun hart van de stress. En wat jou schoonvader betreft dat die boos wordt als hij t niet weet, jammer dan. Je hebt wel wat anders aan je hoofd om daaraan te denken. Je moet er toch niet aan denken dat je huis of de wachtkamer vol zit. Tis jullie feestje en dat doe je zoals jullie t willen. En wat al eerder gezegd is, zodra opa zn kleinkind ziet is die echt niet meer boos.
wij bellen alleen mijn moeder, omdat ik haar graag bij de bevalling wil hebben, de rest wordt wel gebeld als ze er is, en we eerst rustig samen hebben kunnen genieten van het moment
Ik zou zeggen doe vooral waar jij je goed bij voelt, en laat alles maar lekker op zijn beloop gaan, het is jullie dag en feestje en geen mens die daar het recht in heeft om mee te delen als het ongewenst is. Bij mijn eerste had ik geen keus...... Ik was bij mijn ouders opviste toen het begon. het ging zo vlot dat ik de keus had van of langs de snelweg of boven in de logeerkamer....Nou ja dan was de keus wel snel gemaakt natuurlijk. Mijn ouders ,broertje, zusje en tante waren er op dat moment. Mijn tante heeft me de trap opgeholpen toen mijn moeder te hallogeenlamp van beneden naar boven moest slepen samen met wat kratten om het bed op te hogen. Mijn broertje ging van de stress een taart bakken ( alleen vreselijkkkk mislukt van de stress) en mijn vader heeft de krant wel 40 keer doorgenomen geloof ik. Maar ik moetw el zeggen dat ik me er totaal niet aan heb gestoordt dat iedereen met de oren gespitst zat, heel begrijpelijk als alles ineens zo rap gaat. Bij de tweede was het geplande inleiding, heb ook niemand op de hoogte gebracht en alleen die er moesten zijn waren er. Na een uurtje kwam mijn nicht met me zoontje en was alles lekker rustig. Deze keer zullen we mijn zusje en schoonzusje bellen. Mijn zusje maakt namelijk de foto's en mijn schoonzusje heft nog nooit een baby van dichtbij , laatstaan zo klein gezien en ik vind het wel speciaal dat zij dan zo dichtbij kan zijn Verder geen opa's en oma's.... Ik denk wel dat ik de telefoons moet verstoppen anders zal mijn hubbie wel zijn moeder bellen...... en daar heb ik geen zin in hoor.... schoonmoeder aan mijn bed
Toen ik naar het ziekenhuis moest heeft mijn man naar mijn ouders gesmst. Toen ze eenmaal geboren was heeft mijn man gebeld, (was 3 uur 's nachts)en mijn man zei: gefeliciteerd opa! Dus toen zei mijn vader ooo is ze bezig, nee zei mn man, het is al geboren je hebt een klein dochter, hij was aan het werk, dus had de sms niet gezien Anders waren ze ook naar het ziekenhuis gegaan, maar dan zitten hun maar te wachten! Dus weet niet of we bij deze bellen, of ze moeten op m'n dochter passen, maar als het 's avonds word geboren ligt ze toch te slapen. Dus weet het nog niet jessica
Ik en mijn man zijn ook van Turkse afkomst en bij ons willen ze het ook gelijk weten als de bevalling is begonnen. Mijn eigen ouders zijn nog niet eens zo, maar mijn schoonouders willen er gelijk bij zijn. Maar dan komen ze ook inderdaad met zn alleen naar het ziekenhuis en ik moet er niet aan denken dat mijn ouders en schoonouders en weet ik veel wie allemaal nog meer al die uren op de gang staan te wachten. Met een beetje geluk blijven ze trouwens op de gang, want bij de bevalling van mijn schoonzus zaten mijn schoonmoeder en andere schoonzus er bovenop, moet er niet aan denken! Mijn eigen moeder is niet zo happig met dat soort dingen, maar mijn schoonmoeder wil overal bij zijn en zit overal ook bovenop. Dat zal mij alleen maar stress geven. Dus ik heb met mijn man afgesproken dat wij gaan bellen zodra ik ben bevallen. Ik ga wel mijn zusje en beste vriendin bellen, zij willen me heel graag bijstaan en alvast beginnen met huis versieren enzo, dat vind ik wel leuk.
Mijn ouders willen het niet weten als het begonnen is, ze hebben zoiets van zitten wij daar uren in de spanning en ze vinden het ook iets waar je met z'n tweeen door moet. Gr.C
Mijn vriend en ik hebben het er ook al over. Maar ik weet zeker dat als ik het mijn moeder zou vertellen dat ze niet eens langs komt. Tenzij ik dat graag wil. Maar ze vind dat het iets is van ons tweetjes. Maar als wij zijn ouders bellen staan hun meteen voor je neus + de aanhangsels, dus de broertje, zusje oom tante enzovoort (hij komt uit een armeens gezin en bij hun is dat heeeeel normaal) maar daar zit ik dus echt niet op te wachten! Denk zelfs dat als ik net bevallen ben dat ik die drukte dan niet om mij heen wil. zijn moeder heeft laatst nog tegen mij gezegt dat ze niet kan wachten om bij de bevalling te zijn. Mijn mond viel open! Liefs Kiss
Het ligt er aan hoe lang het duurt, als ik snel beval dan bel ik ze na de bevalling wel, maar als het lang duurt en ik spreek mijn moeder een dag niet, dan voelt ze al nattigheid hoor, dus ik zie het tegen die tijd wel, hoop dat ik pas hoef te bellen als het allemaal achter de rug iz.
Ik denk dat mijn man en ik het er toch nog maar eens over moeten hebben. Ik weet ook niet of mijn schoonvader echt boos zal worden (zal wel meevallen als hij de kleine ziet). Gelukkig heb ik een hele leuke schoonmoeder (niet dat mijn schoonvader dat niet is) die vindt dat het onze beslissing is en dat als wij het niet willen vertellen we dat ook niet moeten doen. Moet toch nog eens bij mij eigen ouders gaan peilen hoe zij er over denken of ze het wel of niet zouden willen weten.
Ook wij gaan niemand bellen als het zover is... pas als ons dreuteltje geboren is en de rust is weer even terug dan grijpen we wel naar de telefoon. Is toch vroeg genoeg? Gelukkig willen mijn ouders het niet eens vooraf weten dus dat is dan ook wel makkelijker, maar mochten ze het wel willen weten, hadden ze mooi pech. Het is iets van ons en niet van anderen... idd egoistisch misschien, maar mag dat dan ook voor 1 keertje ? Dus lekker doen waar JIJ je goed bij voelt... ! Jij moet immers al het werk gaan verrichten!
hai chantal nee tuurlijk zit je daar niet op te wachten kan ik me voorstellen ik zou het zo doen, zodra je bevallen bent laat je, je man bellen dat jullie kindje geboren is, het is een idee natuurlijk, ik zou het in iedergeval wel zeggen niet onder de bevalling, dat kunnen jullie er dan op dat moment toch niet bij hebben, ten 2de je man en jij willen toch ook eerst wel even lekker genieten voor dat je iedereen over de vloer hebt het is jullie keuze natuurlijk ik zeg maar een idee gr jeannet
Ook ik wil niemand erbij hebben behalve mijn man en de vk, niemand op de kamer maar ook niet in de wachtruimte!(ik zie ze al allemaal zitten nee dankje!) Ik ga pas bellen zodra de kleine er is, ik gedouched ben en de baby aangekleede gewassen en wel is. En als de rust dus weer een beetje is terug gekeerd. Ongeveer een uurtje of 2 na de bevalling. Ook echt niet eerder met de gedachte dan hebben ze de tijd om er te komen, aangezien het ziekenhuis voor iedereen een paar minuten rijden is met de auto. Overgens wil ik zoals veel van jullie wel, ook mijn moeder er geen minuut eerder bij hebben(als mijn mannetje er is), als het echt niet anders kan omdat mijn man er niet is vanwege werk(en die kans bestaat) dan heel misschien maar zit ook te denken dan doe ik het wel alleen met de VK(zodat ik het mezelf nooit kwalijk kan nemen dat mijn moeder de beeb eerder heeft gezien als mijn vriend, aangezien hij daar ondanks dat hij het nooit zal zeggen er toch heel erg mee zal zitten)
Nou, mijn ouders moeten van een waddeneiland komen, dus ik zal ze wel bellen als ze dreigen de laatste boot te missen, anders zijn ze hier echt pas laat de volgende dag.
Toen mijn vliezen braken (bij zwangerschap dochter) waren mijn ouders er heel toevallig.. Jammer dat ze ervan wisten maar ze hebben ons absoluut met rust gelaten! Moeder heeft geen ook dicht gedaan natuurlijk
Wij bellen pas als ons kleintje er is en als we al even alleen hebben kunnen genieten van hem... Lijkt me een heel intiem moment, zo met zijn 3tjes. Daarna bellen we mijn ouders/schoonouders op, ze moeten elk nog 1.5uur en 1uur rijden voor ze bij ons zijn. Kunnen wij nog even lekker genieten van ons wondertje ...