Ik weet nu 3 dagen dat ik zwanger ben....kan het nog niet geloven. Voel nl. helemaal NIETS! Alleen 3 positieve testen, zou het dan wel echt zijn vraag ik me steeds af? Ik weet ook niet hoe ver ik ben omdat ik heel onregelmatige ongesteld ben. Laaste keer was ik 12 nov. ongesteld, ik schat dat ik nu een week of 5 ben maar dat weet ik dus niet zeker. Maar nu ben ik aan het twijfelen of ik het mijn ouders vast zal vertellen. Als we met kerst bij hun gaan eten valt het meteen op als ik geen wijn drink. Ik drink nl. altijd wijn bij het eten en zeker met kerst! Laatst gingen we brunchen en toen viel het al op dat ik de welkomstchampagne niet dronk...dus mijn moeder heeft al een vermoeden denk ik. Ik ben echt aan het denken om het wel te vertellen. Alleen aan mijn ouders dan. Wat zouden jullie doen?
Tja, wel of niet vertellen dat is een hele persoonlijke keus. Wat voor veel mensen meespeelt is het risico dat het nog mis kan gaan. Als je het vroeg verteld en je blijft niet zwanger, dan zul je ook dat moeten vertellen. Overigens was dat voor ons de reden om het juist wel te vertellen. Zodat je vreugde en eventueel verdriet kunt delen. Overigens zijn er ook wel smoesjes te verzinnen waarom je geen wijn of andere alcoholische dranken drinkt. Daar is zelfs een topic over, zelf even opzoeken. Succes met je keuze!
vertellen. mijn ouders wisten het ook gelijk. ze zagen dat ik niet meer rookte.. tja.. dat was makkelijk voor ze. de meeste vertellen het niet voor hun 12 week. omdat het dan de meeste risico heeft op het mis gaan maar stel je voor (oke wil je niet aan denken.. en moet je ok niet doen) dat het mis zou gaan dan is het toch fijn als je ouders met je mee kunnen leven en je steunen? maar goed dit is natuurlijk mijn mening. we hebben het voor de buiten wereld bewaart tot 11 week
Ik wil het, als ik vertel, ook alleen aan mijn ouders vertellen. Misschien alleen mijn moeder..... Het valt gewoon op en dan weet ze het zelf ook wel. Kan ik het net zo goed vertellen. De rest, vrienden, collega's, enz. horen het sowieso pas rond de 12 weken. Maar ik zit alleen even met mijn moeder.......ik vind het moeilijk. Smoesjes hoef ik niet verzinnen over geen alcohol drinken, die werken toch niet.
Ik heb het 2 dagen nadat ik getest had aan mijn ouders en broer verteld. Ik kon het niet langer voor mij houden, en ik vond het iets om te delen met hen, ook al zou het eventueel nog mis kunnen gaan. De rest van de familie heb ik het pas veel later verteld.
Ook ik heb het bijna direct aan mn ouders en broertjes verteld! Waar je wel aan moet denken is dat je moeder waarschijnlijk helemaal blij is en als zij het als enige weet, is het voor haar heel moeilijk om dat te uiten. Omdat mijn vader en broertjes het wisten, kon iedereen er wel even over praten. Dat vonden ze fijn! Veel plezier (als je het verteld)!
hi ik ga het ook aan mijn ouders vertellen met de kerst. bij de eerst hebben we gewacht tot ik 8 weken was. maar nu na de miskraam wat ze ook weten. vertel ik het wel. ze weten toch dat we een 2e krijgen. maar de rest van de wereld mag het pas na de echo weten... ik hoop ook dat ik deze snel krijg..
Wat raar dat het niet drinken van alcohol de reden wordt om te gaan vertellen dat je zwanger bent! Je kan toch zeggen dat je aan de ab bent of dat je last hebt van je maag? Ik zou het later vertellen; wij vonden het prachtig dat het 3 maanden ons geheimpje was! Bovendien veiliger, er kan zo pril nog vanalles misgaan!
het deze x gelijk verteld via de telefoon eerst aan de as papa en daarna was me moeder (vader is overleden ) de eerste! Vorige zwangerschap deed ik test toen me ouders op vakantie waren en ben ik het bij het onverwacht ophalen op schiphol het gaan vertellen. Oke het kan misgaan maar dan zou ik het helemaal fijn vinden als me moeder het wist, de rest van de wereld niet maar me moeder en zus wel...
Ik heb het mijn ouders ook direct verteld, ik had vlak daarvoor een vmk gehad en dat wisten ze ook. Bovendien was het te verwachten nu mijn dochter anderhalf geweest was, dat er eens een tweede zou komen. Smoesjes mbt alcohol gaan er bij mijn familie ook niet in. Ik ben nooit ziek en heb nog nooit ab gehad. Voor je dat krijgt zul je je toch niet lekker voelen en dat hadden ze dan echt wel geweten... Succes met beslissen
ab? Wat is dat? Maar ik ben ook nooit ziek....ik drink normaal ALTIJD als we uit eten gaan en met kerst. Dus het valt nu meteen op! Dan kan ik het net zo goed vertellen, al zou ik niets vertellen dan nog weten ze het wel! Ik weet het nog niet wat ik moet.....vind het heel moeilijk...
Je moet je bedenken of je (als het mis zou gaan) het fijn zou vinden dat je steun kan krijgen van je directe familieleden...Als je niets verteld, weet niemand van niets en moet je het verdriet in je eentje verwerken... Wij zijn nu mbv een ICSI behandeling zwanger geraakt en iedereen wist hiervan. Ze wisten dus ook allemaal wanneer we de uitslag zouden krijgen. Ik vind het persoonlijk fijn, iedereen kan nu meegenieten en als het mis zou gaan (wat ik dus absoluut niet hoop) dan kan ik van iedereen steun krijgen... Het is en blijft jouw keuze..
Ja zo dachten wij ook. Mocht het fout gaan dan wilden we dat ook delen met de geliefden om ons heen. Het is je eiegn keus natuulijk. Wat voel je zelf? En wat vind je vriend/man ervan? Vertellen of niet?
Antibiotica. Ik zou het erop gooien dat je blaasontsteking hebt en aan de amoxicilline bent, helaas. Ga wat extra keren naar het toilet.
ach t zijn je ouders toch? waarom liegen om je zwangerschap te verbergen? denk aan al die steun en liefde die ze je geven kunnen?
helemaal mee eens, buitenwereld snap ik nog wel (al ben ik zelf niet zo) maar je ouders, laat ze een beetje extra voor je zorgen deze kerst zo'n mooi kado! en als het mocht misgaan dan kunnen ze er ook voor je zijn want DAT is familie is goede EN slechte tijden denk ik dan..
Klopt inderdaad! Ik denk dat ik het mijn moeder alleen ga vertellen. Dan kan ik het mijn vader misschien op zijn verjaardag vertellen....
tja blaasontsteking... nou dat geloven ze echt niet... zeker mijn vriendinnen niet... daarbij als het mis gaat vertel ik het mijn ouders ook... ik heb een miskraam gehad en je voelt je behoorlijk alleen met je verdriet....
Ik zit ook in zo´n twijfel gedoe. Aan de ene kant wil ik het mijn ouders graag vertellen omdat ik veel steun aan hun heb gehad toen ik de vorige keer een MK kreeg. En aan de andere kant wil mijn vriend het graag tot zoveel weken voor zich houden. Over 2 weken heb ik de eerste echo en leef daar erg naar toe omdat het de vorige keer vlak ervoor mis ging. Mijn mannetje werkt ver uit de buurt en is intern dus als er iets gebeurd dan kan hij er niet eerder zijn dan 2 uur later. Tja ik weet het dus niet zo goed allemaal