Beste allemaal, ik ben aan het zoeken naar wat ik nou precies zou gaan doen. Even mijn verhaal hier zodat jullie ongeveer de situatie ook weten. mij ben mama van 3 boys 1 van 15, 1 van 5 en 1 van 10 maanden. Ruim 2 jaar geleden is mijn man overleden , de papa van mijn oudste 2 kinderen. Ik miste mijn man en zag toen in een andere jonge man , die leuk deed met de kids ineens iets moois. mij werd zwanger van hem en zie heb hem niet meer gezien toen ik zwanger werd. hij en ik wisten dat we beiden zwanger konden raken die maand ivm overstap kylena naar de pil. Daar uit is de jongste gekomen. 2 maanden voor de zwangerschap had ik alle spullen weg gedaan ivm ik dacht compleet te zijn en het niet meer te verwachten. na de geboorte kriebelde het ineens weer. 2 dagen na de geboorte ging ik winkelen. En riep een vreemde vrouw naar mij wanneer de 4 kwam. Mijn middelste en jongste zoon was mee maar de oudste was thuis. Dus vroeg me af hoe ze het kon weten dat ik er 3 had. nou met het idee dat er misschien een 4 de bij komt leek me wel leuk. Dus afgelopen maanden op zoek geweest naar een doner, deze ken ik Nu al een aantal maanden. nu is het zo ( wilde aankomende mei starten met insemineren) Maar nu slaat ineens de twijfel, een man heeft mijn aangesproken dat hij mij al jaren leuk vind. Nu zie ik niet zozeer een relatie tussen ons beiden. Maar dat heeft me Wel aan het twijfelen geslagen. misschien het stomme ook. Niet iedereen geloofd er in maar doe elke jaar wel een jaarlegging. In de vorige jaarlegging stond , eind juni Dat het goed ging met een nabije kindje. 27 juni is mijn jongste geboren , wist toen de jaarlegging werd gelegd niet dat ik zwanger zou worden überhaupt. nu staat er in de maand mei/juni Weer opnieuw een nieuw begin. Zij dacht gelijk aan een zwangerschap, zij Niet wetende dat ik dit aan het voorbereiden was . In de maand oktober heb ik mijn doner gevonden. Dit stond ook In de tekst van oktober. Dat ik een keuze gemaakt had en dit invloed had op een mannelijk persoon en op een kindje. Nu kon dat vanalles zijn en er naar leven. Moet je zeker niet doen. Maar dit wat ze niet kon weten is gewoon beschreven. Ik als alleenstaande mama, wil er gewoon goed over na denken. het is niet zomaar iets kleins. Maar heb zelf altijd een groter gezin gewild maar twijfel enorm. misschien niet het juiste forum , en hopelijk kunnen jullie mij hierin helpen om de knoop door te hakken of juist niet.
Hoi SKD, Wat heftig dat je man is overleden Twee jaar geleden, kindje erbij. Is dat niet een beetje veel en snel? Mag ik vragen hoe oud je bent? En heb je voldoende steun om je heen? Dan tja, waarom geen 4e.... Alleen ik zou niet te makkelijk over een bekende donor doen en al helemaal niet dat hij eventueel gevoelens voor je heeft. Maar als jij hem liefdevol heel duidelijk maakt dat je geen romantische gevoelens voor hem hebt en dit puur zakelijk is en hij staat er dan nog steeds voor open, ja waarom niet. Wil hij ook een vaderrol op zich nemen? Weet de vader van je 3e wel dat hij vader is? Dat maak ik niet uit je verhaal op. Verder houd ik wel van tarot enzo, maar zou ik vooral ook bij jezelf blijven. Groetjes Ps. Als je twijfelt zou ik sowieso wachten, je jongste is pas 10 maanden, vanwaar de haast?