Ik heb in maart 2 jaar ruzie met mijn zus en heb haar in die tijd 1x gezien op het verjaardagsfeest van mijn moeder. Mijn zus en ik klikten eigenlijk altijd al heel moeilijk. We hebben vaak ruzies gehad aar dit is toch wel de langste ruzie. Ik zeg niet dat ik geen schuld heb in de ruzie.We hebben in alle ruzies allebei schuld gehad. Als ik weer eens ruzie had rende ik eigenlijk gelijk naar haar toe om het goed te maken. Ik kon er niet tegen. Nu had ik de keus gemaakt dat eens niet te doen. Mijn zus heeft kaartjes gestuurd en wil er wel over hebben om contact te hebben. Alleen ik zie het niet zitten.Ik ben bang als ik haar weer binnenlaat ik weer gekwetst ga worden en dat het weer mis gaat omdat het in het verleden al zo vaak mis is gegaan. Mijn moeder en vader vinden het natuurlijk erg dat we geen contact hebben en willen graag dat het goedkomt. Ik heb al vaal proberen uit te leggen dat dat gewoon niet zomaar gaat en wat er precies gebeurd is. Ik wil ook niet dat ze een kant kiezen ik vraag niks van ze op dit gebied. Mijn vader begrijpt het nu wat beter waarom ik geen contact heb, maar mijn moeder heeft er meer meoite mee. Ze heef het ook af en toe over mijn zus datze het zo leuk vind dat ik zwanger ben en dat ze altijd naar me vraagt. Alleen dit wil ik helemaal niet horen omdat ik me dan schuldig voel tegenover mijn moeder. Dat zou namelijk de enige reden op dit moment zijn het goed te maken met mijn zus, mijn moeder. Ik heb ook gezegd zeg nooit nooit dat het goedkomt. Wie weet later. Alleen nu ben ik dus zwanger en ik wil dat mijn kind wel haar tante heeft gezien. Ik dacht eraan bij de geboorte een kaartje te sturen en dan mag ze ook langskomen voor de baby. Ik ben alleen bang dat daarna mijn zus denkt dat ze weer in mijn leven mag komen en dat wil ik niet. Hoe moet ik dat nou doen? of ben ik onredelijk?
lastige situatie zeg! ja als jij het niet wilt "goedmaken" dan kan een kaartje wel als goedmaak teken worden gezien inderdaad. Kan je iets van een brief erbij schrijven dat je haar niet bij haar neefje/nichtje wilt weghouden maar dat jijzelf geen behoefte hebt om haar weer terug in je leven te laten maar dat je het contact tussen haar en je kindje niet in de weg wilt staan (wat ik zoiezo al heel nobel van je vind!)
Dankjewel voor je reactie. Dat vind ik een goed idee om er een brief bij te doen. Ik kijk ook best op tegen dit gedeelte dat ik haar weer zal zien. Ik wil er gewoon geen spijt van krjgen later en de babykan er niks aan doen, daar denk ik dan aan.
Geen contact hebben met directe familie is altijd lastig. Ik heb zelf jaren lang geen contact gehad met mijn vader. Allereerst denk ik dat het belangrijk is dat je, wanneer je contact zoekt, dit voor jezelf doen en niet voor je moeder. Anders lijkt het mij gedoemt om te mislukken. Je schrijft dat je je zus niet in je leven wil, maar wel je kindje de kans wil geven zijn/haar tante te leren kennen. Je zou dit ook op die manier tegen je zus kunnen zeggen of schrijven. Aangeven dat jij er niet aan toe bent om het contact te herstellen, maar dat je wel graag haar de gelegenheid wil geven haar neefje of nichtje te kennen en dat ze daarom welkom is op kraamvisitie. Als ze dan een geboortekaartje van je krijgt dan weet ze al van het hoe en wat. Ik wens je veel succes en wijsheid!
Jeetje lastig... Doe waar jij je prettig bij voelt. En dat is nu niet om het goed te maken. Dus dan doe je dat niet! Maar ik zou ook geen geboortekaartje sturen, je nodigt haar dan toch uit om weer te komen en te 'vieren'. Dat kan van haar kant toch weer verwachtingen scheppen. Zoals IMD schrijft lijkt me een goed idee; stuur een brief voordat je bent bevallen, schijf daarin wat je wel en niet wilt. Als je haar daarna een geboortekaartje stuurt is het voor haar ook duidelijk wat je wilt. Maar dan heb je natuurlijk ook nog de mogelijkheid dat zij daarin helemaal geen zin heeft! Ik kan me voorstellen dat ze het moeilijk vindt geen contact met jou te hebben, maar dan wel op kraamvisite te komen en doen alsof er niets aan de hand is. Om vervolgens elkaar weer niet te zien.. Hoe je het ook doet het blijft een lastige situatie... Heel veel succes en wijsheid gewenst! Liefs
Ik denk dat dit voornamelijk te maken heeft met jouw gevoel voor je zus en dus niet met je kindje. Wat ik bedoel is, het gaat om jou. Om wat jij wil. Het feit dat je nu een kindje krijgt hoeft daar niets aan te veranderen. Ik snap je wel hoor, heel goed zelfs. Ik had een soort gelijk iets. Maar ik ben er wel achter dat het feit dat je een kindje krijgt niets veranderd. Het gaat erom dat jij hier iets mee wil/moet. Het is makkelijk om te zeggen dat het je om je kindje gaat. Dat is misschien indirect ook wel zo, maar dit gaat voornamelijk om jou. Dus denk goed na wat jij wilt en handel daarnaar. Hou je kindje buiten beschouwing.
Succes met het schrijven ervan (vooral met die hormonen allemaal in je lijf zal lekker klusje worden denk ik zo) Ja als het aan mij had gelegen had ik nooit meer met mijn schoonmoeder gesproken omdat ik niet daar thuis mocht komen toen ik zwanger van de eerste maar heb ook onwille van mijn kindje hierover heen gezet en een een bepaalde afstand gehouden hierna, echter ze viel me zo mee en deed zo haar best dat ik haar nog een kans heb gegeven, najaa beste vriendinnen zullen we nooit worden maar ben toch blij dat ik mezelf opzij heb gezet toen want ze is een superlieve oma! Ze verwend ons kind echt door een door Het is niet makkelijk om dat te doen omdat je automatisch elkaar weer ziet maar beste is da verstand op 0 en gewoon aankijken hoe het gaat (en vooral niet jezelf opfokken door het verleden hihi ERG LASTIG GEDEELTE )
Je stuurt een kaartje en dan is het aan haar om te bellen om te vragen langs te komen. Dan vraag je: kom je voor mij of de baby? Als jij wilt dat de baby zijn/haar tante leert kennen dan kan dat ook nog later natuurlijk! Of je moet de baby in willen zetten als zoenoffer, maar wees eerlijk; kan die kleine uk de jarenlange problemen oplossen tussen jou en je zus? Geen stress tijdens en na de zwangerschap; da's nie goe nie!
Mijn zus vind het niet vervelend me te spreken of te zien. Ze heef me namelijk een keer een brief gestuurd voor het feestje van mij moeder dat ze graag normaal wou doen op het feestje. maar kwam ook zo over ik doe normaal daar maar verder wil ik niks. Nu heeft ze met kerst gestuurd dat ik aan moet geven wanneer ik er klaar voor ben om het goed te maken. Het probleem is gewoon dat ik op dat soort momenten als ik weer wat hoor me weer schuldig voel. ik ben vrij onzeker van mezelf en deze stap was ook heel groot en ze had het ook niet verwacht dat weet ik zeker.Nee ik moet mijn kind niet zien als zoenoffer en de band met mijn zus gaat zeker daardoor niet veranderen daar hebben jullie helemaal gelijk in. Ik moet er denk ik maar aan geloven om die brief te sturen. Ik zie er wel heel erg tegenop. Zoals iemadn al noemde dat met de hormonen dat al niet makkelijk word.
Meid wat een lastige situatie. Het enige wat ik kan zeggen is, doen als jij het wil en niet eerder. Dit is wel iets wat altijd tussen jullie lijft staan ook al hebben jullie het "uitgepraat" je oud altijd een afstand. Ik zit in een ruzie met mijn opa en oma. Ik zal je de uitleg besparen waarom maar kan je wel vertellen dat ik op het punt ben dat ze een kaartje krijgen als hun achterklein kind is geboren. Wat ze daarmee doen moeten ze dan weten maar ik hou nu de eer aan mezelf. Ze gaan maar eens accepteren dat wij niet zo zijn als hun en nooit zo worden. Oke ik ratel weer lekker door hahaha. Meid doe waar jij je goed bij voelt en doe niets waar je je niet goed bij voelt.
dankjewe. En jij ook sterkte met je opa en oma. Ik begrijp hoe rot het kan zijn. Vind het heel sterk van je hoe je er mee omgaat.
Hoi! Wat een lastige situatie. Ikzelf denk dat het erg belangrijk is om je eigen grenzen aan te geven. Misschien moet je het niet hebben over goed maken, maar kijken hoe je toch op een "volwassen" manier met elkaar kunt omgaan. Daardoor kun je toch op familiefeestjes elkaar zien, en je kindje aan je zus laten zien ed. Ikzelf heb zoiets meegemaakt met mijn schoonouders. Eigenlijk wilde ik ze nooit meer zien, maar met steun van mijn man hebben we duidelijke grenzen gesteld die mijn schoonouders ook weten. Dus we hebben het voornamelijk over koetjes en kalfjes. Hierdoor vermijden we ook dat we steeds gekwetst worden. En op den duur krijgen ze steeds wat meer krediet waardoor contact het steeds ietsjes beter gaat. Nou ik weet niet of je er wat aan hebt, maar sterkte er mee in ieder geval!
Hier heb ik zeker wat aan dank je wel! Ik ga hier zeker ook over nadenken. Het klinkt wel als iets wat voor mij zou kunnen werken.