Dames, wat is jullie mening? Zoals jullie ook in mijn handtekening kunnen lezen, zijn wij nu meer dan 3 jaar bezig voor een zusje of broertje. Ik heb 2 miskramen en 2 bbz gehad waarvan 3 zwangerschappen alleen al dit jaar zijn beëindigd. Ik ben op dit moment herstellende van mn laatste bbz. Nu het volgende: Mn zwager verwacht over 4 weken een kind en heeft hij ons gevraagd, nu wij onze baby spullen toch niet nodig hebben, of hij die spullen mag gebruiken. Ik ben echt woedend. Hij weet van onze pijn en wat wij zijn kwijt geraakt. Ik vind het zelf echt niet kunnen maar mn man staat er wat minder emotioneel in. Ben ik nu gewoon nog hormonaal en onredelijk of is het echt heel ongevoelig om iemand die net de zoveelste zwangerschap kwijt is geraakt te vragen om haar babyspullen?
Oef, ik vind dit ook erg ongevoelig. En nog even een schop na bovenop het verdriet van je bbz. Hij zal het vast niet met opzet doen, want ja, mannen kunnen nu eenmaal lomp zijn. Maar ik snap heel goed dat je overstuur bent. Is het een idee om je gevoel uit te spreken naar hem? Anders ga je die woede straks opkroppen en is hij zich van geen kwaad bewust. Heel veel sterkte met het verwerken van dit verdriet. Een dikke knuffel en ik hoop dat je over een poosje een voorspoedige zwangerschap zult hebben❤️
Nee jij bent niet over gevoelig maar je zwager ongevoelig (of hij denkt daar gewoon totaal niet bij na) Maar dat zou voor mij ook een no go zijn hoor.
Ik vind je niet te gevoelig en zeker niet nu je herstellende bent! Ik had hem waarschijnlijk aangevlogen of zo iets, ook niet handig!
Mannen zien dat echt niet, die denken daar totaal niet over na. Zou dat vooral in je achterhoofd houden.
Ik heb zelf in ruim twee jaar tijd 7 miskramen en een bbz gehad. Ik begrijp je echt volkomen. Ik had dit emotioneel echt niet gekund. Alleen al het feit dat je straks een andere baby met jouw spulletjes moet zien . Dat moet je echt niet willen. Deze spullen zijn voor jou belangrijk, ook voor het verwerkingsproces. Ik zou vooral 100x tegen je willen zeggen niet doen, want je hebt volkomen gelijk dat dit veels te moeilijk is. Dit is extra zout in de wonden strooien, ongeacht wat een andere hierover zegt.
Je bent niet te gevoelig, het is heel logisch dat zoiets verkeerd valt bij jou. Erg pijnlijk om zoiets te vragen. Wel denk ik dat hij daar helemaal niet zo over nadenkt en er niets lulligs mee bedoeld. Ik zou het uitspreken naar hem, dan weet hij ook hoe jij je voelt en begrijpt hij vast dat je nee zegt.
Oei! Wat een vervelende vraag! Ik wijt het niet aan typisch mannengedrag. Zou me de ogen uit de kop schamen als deze vraag in mijn man op zou komen. Hij lijkt vooral heel praktisch te denken maar kan zich blijkbaar in al zijn pragmatiek niet inleven in jou. Ik zou hem daar een handje bij helpen door hem daarop de wijzen: Het lijkt een heel praktische oplossing maar punt 1 hoop ik de spullen zelf nodig te hebben en punt 2 hebben ze een ontzettend grote emotionele waarde, daar heb je mi te weinig bij nagedacht door het stellen van deze vraag. En dat vind ik jammer en ik merk ook dat dat mij boos maakt
Oef wat een pijnlijke vraag! Ik vind je zeker niet te gevoelig, ik vind je zwager gewoon een hork. Ik zou ook zeker aangeven wat zijn vraag met jou gedaan heeft, het is wellicht niet zo bedoeld vanuit hem, maar hij mag er best op gewezen worden dat hij in het vervolg wat meer inlevingsvermogen mag tonen. Veel sterkte in ieder geval!
Nee je reageert niet overgevoelig. Hij koopt z'n babyspullen maar lekker zelf! Wat een gevoelloze baal hooi zeg. Sterkte!
Wow! Nou vindt dit inderdaad behoorlijk gevoelloos van hem! En je bent terecht woedend hoor. Man of geen man, hij zal dit vast met zijn vrouw besproken hebben. Lijkt me niet dat hij dit even alleen bepaald. En trouwens de mannen om mij heen waren enorm begripvol toen ze begrepen dat een 2e langer op zich liet wachten.
Kan best kloppen dat mannen daar niet zo snel bij stil staan maar heeft ie geen vrouw die hem heeft gevraagd of ie wel helemaal goed bij zijn hoofd is?
Ik ben echt zo blij dat ik hierin niet alleen sta en dat jullie het begrijpen. Een aantal van jullie hebben ook aangegeven dat ik het beste mijn gevoel bij hem bespreekbaar kan maken. Ben alleen echt bang dat ik of keihard ga huilen of echt boos wordt. Ik denk dat ik vooral teleurgesteld ben in mijn man dat hij hier niks op heeft gezegd tegen hem. Ik heb niks van hun gehoord toen ze hoorde van onze verliezen, geen sterkte of kan ik iets doen, niks, en nu hij iets nodig heeft weet hij ons wel te vinden. Bedankt iedereen, ik voel mij door jullie begrepen!
Nou je mag best huilen en boos worden. Wat een enorm lompe vraag zeg Sterkte hoor, ik hoop dat je je spullen snel zelf kunt gebruiken.
Oef. Dat lijkt mij heftig. Ik hoop dat jullie je spullen snel zelf weer mogen gebruiken. En dat jou zwager zich beseft dat hij dom was.
Ik vind het ongevoelig van hem dat hij zo die vraag stelt! Hij walst totaal over jouw verdriet heen. Los van het lenen zou ik sowieso in zo'n situatie het gesprek aan gaan van 'we weten wat jullie hebben meegemaakt en hoeveel verdriet dat moet doen. Wij verwachten nu wel een kindje maar we willen jullie niet extra verdriet doen door het er extra in te wrijven, hoe kunnen we rekening met jullie houden?' en dan lekker hun eigen spullen kopen, desnoods tweedehands, of het van iemand anders lenen. Er is een overvloed aan babyspullen die mensen niet meer nodig hebben, waarom moeten ze perse het aan jullie vragen? Ik zou het zeker met hem bespreken of met zijn vrouw, je mag best huilen, dan weten ze tenminste hoeveel pijn het jou doet.
Eeehh wtf.. nee je bent niet te gevoelig. Uberhaupt vraag je dat niet, daar komt iemand zelf mee (ofniet) maar in een dergelijke situatie is het gewoon achterlijk. En daarbij begint hij (en zij) wel erg laat met t verzamelen van de baby uitzet. Dikke doei met zulke lui. Daaaggg