Hier ben ik het helemaal mee eens. Zat al te denken hoe ik het moest formuleren, maar verwijderde steeds m'n tekst weer. Ik kan 15 euro op zich best kwijt. Maar ik zou dat niet snel geven aan iemand uit de straat die ik misschien maar af en toe spreek. Door het richtbedrag zou ik me toch verplicht voelen om die 15 euro te betalen. Ik ben immers niet zo arm dat ik het echt niet kan missen. Ik zou een tientje dan nog beter vinden. Dat geef ik ook (maximaal) uit aan kinderverjaardagen. En het zou voor mij een beetje gek voelen om een buurmeisje van 3 huizen verder meer te geven dan mijn nichtje die ik regelmatig zie.
Ik snap wat je bedoelt. Nou is het wel zo dat we allemaal best wel fijn contact hebben met elkaar. Iedereen kent elkaar heel goed. Het is dus niet zomaar een buurmeisje zeg maar. Daarnaast vind ik het niet echt te vergelijken met een verjaardag van familie. Ze is genezen van leukemie. In deze tijd stonden we vaker voor ze klaar. Dus misschien kijk je er dan iets anders tegenaan. Maar dan nog denk ik dat ik het bedrag open laat en alleen aan geef wat ik graag zou willen geven.
Ik zou een open tikkie sturen en dan kunnen mensen het zelf invullen. Als je een goed contact heb met alle buren kun je ook een app groep openen en eens horen aan welk bedrag zij denken en wat een leuk kado zou kunnen zijn.
Ik vind een ‘genezing’ van leukemie ook wel een groter cadeau waard dan een verjaardag en zou daar zelf ook meer voor over hebben dan een verjaardag. Dit meisje mag blijven leven en dat wil je vieren en waarschijnlijk zal de blijdschap die jullie daardoor voelen met geen enkel cadeau uit te drukken zijn.
Ik zou dan naar de 30 neigen om een ander vast af te vangen. Wij gebruiken expliciet geen tikkies overigens en zullen vast de enige niet zijn. Alternatief van een blanco envelop vind ik wel een goede aanvulling.