Al meer dan 2 jaar hopen wij op een wondertje en al meer dan 2 jaar word ik elke maand teleurgesteld.. Ik weet momenteel even niet meer waar ik de positieve gedachten vandaan moet halen, alsof ik ze op heb gebruikt. Keer op keer denken 'misschien volgende maand', 'ons moment komt wel' en keer op keer die klap als het weer niet lukt. Heel lang was ik een van de weinigen in mijn omgeving die zwanger probeerde te raken, intussen word iedereen om me heen zwanger. De een na de ander komt met het goede nieuws dat ze een kindje krijgen. Ik vind het geweldig voor hun, maar het doet mij zo'n pijn. Afgelopen weekend hoorde ik dat een stel wat ik ken, waarvan eigenlijk iedereen vind dat ze geen kinderen zouden moeten krijgen, zwanger zijn.. En het doet me bijna fysiek pijn als ik dat hoor, waarom zij wel en wij niet.. Ik ben niet gelovig, maar ik betrap mezelf erop dat ik tegenwoordig zo wanhopig ben dat ik bid tot god en hem bijna smeek om ons het geluk ook te gunnen, want ik ben hoop aan het verliezen. En intussen krijg ik steeds vaker de vraag of ik niet kinderen zou willen, dat mensen me zo'n goede moeder zouden vinden, dat ze het zo bij me vinden passen. Op die momenten zou ik wel in huilen uit willen barsten, want ik vind het ook bij me passen, maar op een of andere manier lukt het ons niet.. Eigenlijk zouden we tot januari wachten om nieuwe stappen te ondernemen bij de huisarts, maar gisteravond heb ik met mijn man afgesproken dat we komende maand gaan. Ik kan zo niet verder, er moet iets gebeuren... Ik weet gewoon niet meer waar ik de positiviteit vandaan moet halen..
kijk even naar het topic hierbeneden over zwangeren om je heen en zelf niet zwanger raken...heb ik ook een heel verhaal net geschreven...houd moed, blijf erin geloven en idd ga naar de gyn...kan iets heel simpels zijn!sterkte...
Hey, dikke knuffel voor je! Begrijp wat je bedoelt. Het feit alleen al dat 't maar niet lukken wil en, daar dan ook nog eens al die andere mensen op die 't wel lukt... Jullie proberen al zolang; zeker een aanrader dan om niet meer tot januari te wachten om naar de dokter te gaan. Ik vond het raar om te doen, maar ondertussen heb ik de zekerheid dat ze ons helpen en, dat we er samen wel geraken. Hoop dat je ook heel snel dat gevoel mag ervaren! Dikke knuffel ondertussen en, succes meis!!
Ik snap je helemaal (helaas) ook wij zijn al een tijd bezig en zitten nu sinds een paar maanden in de mmm, als deze behandeling is mislukt (kan volgende week testen) dan starten we met icsi. Het doet gewoon pijn om te horen te krijgen dat er iemand zwanger is. Je gunt het ze wel, maar je wilt het zelf gewoon zo graag en ik merk dat ik zelf regelmatig jaloers ben, wat ik normaal gesproken helemaal niet ben. De stap om naar de huisarts te gaan is best groot en ook erg vervelend, althans dat vond ik,, maar aan de andere kant, een stap naar de huisarts is ook een stap om de juiste hulp te vinden. Aan de ene kant hoop je dat alles goed is, maar aan de andere kant hoop je ook dat er iets gevonden word, zodat je duidelijkheid hebt en ze uit kunnen leggen wat er gaat gebeuren. Het medische traject is een vervelende en moeilijke periode, maar er gebeuren vaak ook hele mooie dingen!! Ik hoop echt dat het snel mag lukken bij jullie, want die teleurstellingen vind ik zwaarder dan de behandelingen!! Heel veel succes in ieder geval en er is ook een apart forum hier he voor mensen in de mmm.. Ik kijk niet meer zo heel veel op het gewone forum,, omdat in het forum waar mensen onder behandelingen staan in het zelfde schuitje zitten en daar kan ik veel beter mijn hart luchten!
Bedankt voor jullie reacties! We zijn al een keer bij de huisarts geweest en er zijn ook al wat kleine testjes gedaan, maar nu ben ik klaar voor de volgende stap! Ik vind het zelf altijd heel fijn om op dit forum te zitten.. Juist hierom.. mensen die niet bezig zijn met zwanger raken of heel snel zwanger zijn geraakt, snappen het gevoel toch niet helemaal.. Ik haal hier heel veel steun uit En jullie ook heel veel succes en sterkte!
hoi nana86. Lees anders mijn verhaal had hem net gepost "hart onder de riem", hopelijk heb je er wat aan. Veel liefs
Hoi Nana86, goed dat je de stap hebt genomen. Wj hebben ook 2 jaar moeten wachten. De stap naar de HA en vervolgens ZH vond ik zelf ook moeilijk maar het gaf me ook rust. Probeer hoop te houden! Bij mij werkte het echt om een keer te ontspannen en niet alleen seks te hebben voor een kindje maar "gewoon" seks. Die maand was ik zwanger.... Succes en sterkte! MamsieM
Hey Nana86, Ik snap je helemaal hoor (net als veel anderen hier op dit forum). Soms heb je het zooo gehad! En dat is heel begrijpelijk. Vandaag heb ik gehoord dat de derde samenlevingstest negatief is. Ik baal er wel van, maar sinds ik in de mmm zit heb ik toch meer het idee dat het de goede richting op gaat. Veel sterkte, het komt vast goed.
Hey meid, ik herken je verhaal, het heeft bij ons ook 3 jaar geduurd, 3,5 eigenlijk.. Goed dat je naar de HA bent gegaan, hebben jullie al uitslagen van de testjes gehad? Bij ons bleek mijn man geen (nul) zaad te hebben, het kwam er gewoon niet uit. Hij bleek geen zaadleiders te hebben. Dan kun je natuurlijk klussen tot je een ons weegt. Gelukkig nu zwanger en van ZIJN zaad! Hij maakte ze namelijk wel aan, alleen kwamen ze er niet uit. Tegenwoordig kunnen ze enorm veel, geef de hoop niet op, hoe moeilijk dat ook is als je weer ongesteld wordt..
@KateK; gefeliciteerd! We hebben tot nu toe een bloedtest en 1 keer een zaadtest gehad. Zijn zaad was niet goed goed.. het aantal was veel te laag, dus we gaan deze week de tweede keer laten testen. @Morgaine82; wat ontzettend vervelend! Sterkte daarmee.. *knuffel* Toch lijkt het me wel fijn dat je het dan niet meer alleen hoeft te doen. @MamsieM; Dat hebben we ook vaak geprobeerd, nieuwe dingen proberen zodat we er meer plezier in hadden. Plezier hadden we wel, maar helaas geen positieve test. @mamabri; Ik heb het gelezen, wat een mooi hoopgevend verhaal! bedankt! p.s. is er iemand die ervaring heeft met bachbloesem 69? het schijnt dat je daardoor meer rust krijgt en niet meer zoveel bezig met zwanger raken.. maar ik heb moeite te geloven dat het echt werkt.. dus iemand hier ervaring mee?
Ik vind dat je al heel lang hebt kunnen wachten om naar de HA te gaan. Ik zat er na een jaar al. En als zijn zaad niet goed is, moet hij je direct doorsturen naar een gyn. Die zijn daarvoor! Dat hoort niet meer bij de HA. Dus op je strepen gaan staan meid, en zorgen dat jullie naar een gyn mogen!
Nana; ik heb een maansteen gekocht ter bevordering van een zwangerschap. Ik ben daarna vrij vlot zwanger geraakt. Er zijn meerdere forums hierover. Een groot deel van de meiden raakt binnen 0-3 maanden zwanger. Verder ben ik niet zo van de pilletjes enzo. Ik gebruikte wel al Foliumzuur met vitaminen en mineralen (Vitaal Zwanger van de KV) Ook al is het zaad van je mannetje niet erg goed, het gaat om de hoeveelheid goede zaadcellen. Dan weet je of je voor IUI (inseminatie), IVF of ICSI in aanmerking komt. Misschien kun je dat een volgende keer ook vragen, hoeveel levende zaadcellen erin zaten?
Ik heb ook heel lang een maansteen gedragen (toen zonder resultaat), intussen heb ik een armband waar maansteentjes in verwerkt zijn die ik dagelijks draag. Mijn man heeft toentertijd het gesprek gehad met de huisarts over de uitslag, dus die wist niet echt wat hij moest vragen. We hebben toen afgesproken dat hij de uitdraai mee zou nemen bij de nieuwe afspraak (en die is komende woensdag). Het enige wat hij wist dat hij een aantal van 4 miljoen had..
@Nana: ook van hieruit even een hart onder riem. Wij zitten nog niet in de mmm, maar willen in januari de stap naar de HA gaan nemen. Ik heb ook een soortgelijk topic gezet waar Mukkie je naar verwees. En als ik jouw verhaal zo lees dan mag ik nog niet klagen. Wij zijn een jaartje bezig, maar gezien onze leeftijden (ik 35 hij 38) wil en kan ik niet te lang meer wachten. Ik duim voor ons beiden dat we snel een mooi wondertje bij ons mogen dragen meid en tot die tijd....succes/sterkte! Je bent niet de enige!! liefs xxx
@Buufke; Bedankt! Ik vond het trouwens anderhalf jaar geleden net zo zwaar als nu.. misschien zelfs wel iets zwaarder, omdat ik elke maand dacht dat het raak was en eigenlijk elke maand een gigantische klap kreeg. Nu ben ik er beter op voorbereid.. Ook als je een jaar bezig bent, mag je klagen hoor, want ook dan is het al heel erg zwaar! Heel veel sterkte het komende jaar! Ik hoop dat 2012 het jaar wordt voor ons beide!
Alle dames hier die graag een wondertje willen wens ik heel veel succes. Hopelijk krijgen jullie allemaal snel een kleintje ik ga voor jullie duimen!!!
Bij meer dan 1 milj spermacellen per ml. kun je KIE of IUI doen. Bij IUI wordt het zaad wel opgewerkt (beweegelijke zaadcellen worden van de andere gescheiden) en daarna geinsemineerd. Na het opwerken moet het aantal zaadcellen wel boven de 500.000 liggen. Ik ben benieuwd wat een tweede onderzoek uitwijst. Ben jij ook al gezien door een gyn? Ik zou daarvoor dan meteen een verwijsbrief vragen.. Nu niet te lang meer wachten hoor, jullie hebben al te veel tijd verloren door 1 jaar te wachten om naar de ha te gaan.
Ik ben nog niet gezien door een gyn.. We hebben ook lang gewacht, maar wij zijn ook niet mensen die snel naar een HA gaan. Er komt in ieder geval nu wel wat vaart achter, dus daar ben ik wel blij om. wat ook een grote rol speelt is dat mijn man er heel makkelijk over denkt en vind dat we niet te snel moeten gaan. Ik ben nog jong, dus we hebben vrij veel tijd over.. Maar nu is het afgelopen! het heeft lang genoeg geduurd! *neemt-het-heft-in-eigen-hand-modus*
He Nana, Waarom stappen jullie zo laat naar de huisarts? Wij zaten er ook na een jaar proberen. De huisarts heeft mijn man zijn zaad laten testen en dat waren er in eerste instantie 8 miljoen, daarna 4 miljoen en een keer 18 miljoen... Om de drie maanden wordt het sperma dan getest. Helaas gaat het niet alleen om de aantallen (gemiddeld is 20 miljoen, zeggen ze, maar heb ook al eens gehoord dat dat een beetje een ondergrens is) Mijn man zijn sperma kan ook niet zo goed zwemmen en wij kwamen ondanks de verschillende aantallen, gelijk in aanmerking voor ICSI (bijna hetzelfde als IVF, zaadcelletje wordt in eicel gebracht ipv zaadcelletjes zelf om het eicelletje heen zwemmen en de beste wint). Voordat je daadwerkelijk met welke behandeling dan ook kan starten, ben je weer een aantal maanden tot een jaar verder. Veel succes met de verdere verloop van je kinderwens en ik hoop voor je dat je de hele MMM toch niet nodig gaat hebben! Liefs