baby en dreumes...help

Discussie in 'Baby en dreumes' gestart door Mime28, 15 nov 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Mime28

    Mime28 Fanatiek lid

    24 nov 2008
    4.050
    1
    0
    Ik ben ben sinds een kleine 7 weken weken in het rijke bezit van twee prachtige gezonde kinderen, het probleem is dat ik kan er niet echt van kan genieten. Na de geboorte van mijn dochter voelde ik me heel goed, vol van liefde voor mijn meisje en zelfverzekerd over dat ik goed voor haar zorgde.
    Nu voelt alles zo anders. Mijn meisje is inmiddels een behoorlijk driftige dreumes die heel veel (negatieve) aandacht vraagt. Hierdoor krijgt mijn zoontje veel minder aandacht dan ik haar als baby gaf. Ik heb heb het gevoel dat ik beide kinderen tekort doe en voel me schuldig naar heb toe, tegelijkertijd raak ik geïrriteerd over het feit dat mijn dochter 'zorgt' dat ik niet dezelfde band met mijn zoontje kan opbouwen door haar gedrag. (en natuurlijk voel ik me daar ook weer schuldig over). Daarbij is alles in huis een grote chaos en lijkt het enige doel de dag door te komen.

    Wat kan ik hiermee, zijn deze gevoelens normaal en moet alles nog een beetje 'op zijn plek vallen'?
    Doe ik iets verkeerd als mijn dochter zoveel driftbuien heeft, kan ik hier iets aan doen?
    (Hoe) Krijgen jullie het voor elkaar om het voor je gevoel goed te doen voor je gezinnetje?

    Echt alle tips zijn welkom ;)
     
  2. Loki09

    Loki09 VIP lid

    2 okt 2009
    7.631
    2
    38
    Brabant
    Wat jammer meid, zoals je zelf al noemt zo rijk maar inmiddels voelt het meer of je aan het overleven bent.

    Ik heb er nog geen ervaring mee maar zeg eerlijk dat ik hier ook wel eens bang voor ben hoe het lopen gaat straks. Het is vast een kwestie van wennen voor alle partijen en je moet niet te streng zijn voor jezelf met je ''eisen'' hoe je de perfecte moeder kunt en moet zijn. Maar ik kan je gevoel heel goed indenken..

    Is het niet een optie om je dochter af en toe een dagje aan de opa's en oma's uit te besteden? Krijgt zij volle aandacht en heb jij de volle aandacht voor je zoontje.
     
  3. Mime28

    Mime28 Fanatiek lid

    24 nov 2008
    4.050
    1
    0
    Dank je voor je reactie, ja haar naar opa en oma sturen is een goed idee. Helaas wonen zij vrij ver weg maar dan wordt het maar een nachtje logeren.
     
  4. Chaii

    Chaii Niet meer actief

    Misschien een draagdoek gebruiken in huis zodat je zoontje lekker dicht bij mama zit en je toch ook aandacht aan je eerste kunt geven?

    Vervelend dat jeje zo voelt trouwens.
    Ik zit straks in precies dezelfde situatie.
    Mijn dochter is 18/19 maanden als de tweede zal komen.
    Ik probeer nu al dingen te bedenken zodat ik ze beiden toch even veel aandacht en liefde kan geven.
     
  5. Janneke1979

    Janneke1979 Actief lid

    23 dec 2011
    448
    1
    16
    NULL
    NULL
    Kan me helemaal voorstellen dat je je zo voelt! Het lijkt me overigens niet meer dan normaal. Een tweede kind krijgt altijd minder onverdeelde aandacht dan een eerste, dat kan gewoon niet anders. Hij zal niet beter weten. Voor je oudste is het nu moeilijk natuurlijk, want die heeft altijd alle aandacht gehad en moet nu ineens delen. Niet zo gek dus, dat ze nu op een negatieve manier om aandacht vraagt. Ik heb trouwens veel respect voor je, je doet het toch allemaal maar met twee kinderen! Word hier soms al knettergek van eentje...

    Wat je misschien kunt proberen is regelen dat je man/schoonmoeder/vriendin de baby even bezig houdt, zodat jij je oudste wat onverdeelde aandacht kunt geven. Al is het maar een kwartiertje per dag. Samen boekje lezen, tekenen... En misschien zelfs een keer een middagje samen weg, even naar het zwembad of de kinderboerderij. Zodat ze merkt dat zij ook belangrijk is. En als zij in bed ligt, heb jij tijd om even lekker te tutten met je jongste. Je zult zien, het komt goed!

    Ik denk trouwens dat je dochter wegbrengen naar wie dan ook nu het ongelukkigste is wat je kunt doen. Dan wordt ze bevestigd in haar angst dat je haar niet meer wilt nu de baby er is. Ze wil aandacht van jou!
     
  6. misa

    misa Niet meer actief

    Wel een beetje herkenbaar hoor.. Hier 1,5 jaar tussen de kids. Leuk, maar vreselijk pittig. Ik heb ook vaak het gevoel de jongste te kort te doen. Maar anderzijds, de oudste ook. Want die heeft juist in deze gase ookveel aandacht nodig.
    Daarbij doet onze jongste het niet altijd even goed, wat veel tijd en energie kost.

    Maar heel langzaam begin ik er wat meer handigheid en lol in te krijgen. Ik probeer de oudste veel bij alles te betrekken: helpen wassen, afdrogen, incremen, flesje aan pop doen, met zijn 3-en op de grond/mat spelen, enz. En ook echt de tijd nemen voor de oudste zodat hij even een beetje kan opladen hierdoor en dat ik weer wat geoorloofde tijd aan de jongste kan besteden.

    Maar de tweede krijgt ook echt minder tijd en aandacht dan de eerste. Dat is logisch en daar kun je niet omheen. Hoe moeilijk dat ook is ( vind ik ook heel lastig!!)

    Het gaat makkelijker worden, maar het kost gewoon veel tijd. Probeer te bedenken dat de oudste hier ook niet om gevraagd heeft en nou eenmaal in deze fase zit. Even opladen en je best doen voor haar.

    Wij hebben in een half haar tijd nu 3x de kids een nachtje bij mijn ouders gebracht. Dat geeft soms wel een klein beetje rust voor even.

    Ik weet dat het pittig is en hoop dat je er snel een weg in vind! Dikke knuffel!!
     
  7. Salapio

    Salapio VIP lid

    15 jan 2007
    13.917
    0
    0
    Zuid-Holland
    Ja dat is normaal. Het is ook druk en veel met twee kleintjes. Probeer te beseffen dat je dochtertje het gewoon echt niet begrijpt en niet kan begrijpen. Ze denkt alleen maar vanuit zichzelf.

    Probeer haar negatieve aandacht vragen waar mogelijk te negeren en haar zoveel mogelijk belonen voor positief gedrag. Hoe goed kun je met haar communiceren? Probeer dan steeds uit te leggen wat je gaat doen en betrek haar erbij. Laat haar helpen met kleine dingen en maak die groot: 'Wil jij voor mij deze luier even vasthouden? Oh wat ben je mij fijn aan het helpen!' etc.

    Wat ik vaak deed tijdens het voeden was M (en bij S ook T) voorlezen.

    Verder is het ook echt een kwestie van je weg vinden en wennen aan de nieuwe situatie: voor jou én voor je dochter. Maak gebruik van de momenten dat je kleinste slaapt door samen met je dochter dingen te doen. Als je echt vindt dat je iets aan het huishouden moet doen dan laat je haar helpen met een echt vaatdoekje zonder water :D

    Succes!
     
  8. zogelukkig

    zogelukkig Niet meer actief

    Wat vervelend dat je je zo rot voelt, maar het is toch ook zwaar; twee van die kleintjes, wat had je dan gedacht? Ik heb altijd waardering voor die moeders hoor, maar twee kids vlak na elkaar daarvan weet je toch dat dat niet heel makkelijk is?;)
    Anyway: je baby slaapt nu nog heel veel. Dan kan je je dochtertje toch overladen met aandacht? Huishouden is zoooo onbelangrijk! Dat doe jij of je man maar als de kids in bed liggen en dan nog het hoognodige. Gaat je dochtertje trouwens niet naar psz/kdv?
     
  9. adi

    adi Niet meer actief

    Helemaal mee eens.

    Laat je man veel helpen thuis en als jullie beide thuis zijn besteed elk mogelijk moment aan de kinderen. Huishouden doe je als ze slapen.
    Laat je peuter veel meehelpen, doe de baby in de draagdoek en ga wandelen, kleuren, lezen oid met de oudste. Zo krijgen beide kinderen volledige aandacht (de baby wil je voelen en horen, dat is nu gewoon genoeg, die snapt nog niet dat jij tegen je dochter praat ipv tegen hem)

    Stop met vergelijken met de babytijd van je oudste, je hebt nu twee kinderen. Je jongste heeft minder alleen-mama tijd, maar die heeft ook een zus. Over een paar maanden zul je wel merken wat voor verrijking dat is voor een kindje.
     
  10. zogelukkig

    zogelukkig Niet meer actief

    Wat mooi gezegd!;)
     
  11. misa

    misa Niet meer actief

    Ja dat is wel waar. Je moet de vergelijking niet steeds maken. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Vind ik ook.

    Natuurlijk is het druk met twee kids, maar dat wil niet zeggen dat het hetzelfde is als je verwachtingen. Mijn eerste was heeeeel makkelijk en sliep bijna de hele dag. Mijn jongste kreeg ik 1,5 jaar later en is zeker niet makkelijk en slaapt bijna niet. Nu gaat het langzaam ietsje beter, maar ik had haar hele dagen bij me of aan het wiegen. Tuurlijk kan dat ook gebeuren, maar dat verwacht en overziet toch niemand van te voren?

    Maar meid, het wordt echt beter. Ik merk nu al soms hoe leuk het is als ze samen op de mat aan het spelen zijn. Voor zover dat samen te noemen is! ;) Je moet er echt even doorheen.
     
  12. Saz667

    Saz667 Fanatiek lid

    24 nov 2008
    4.841
    177
    63
    Tja, denk dat het ook afhankelijk is van je kinderen. Mijn dochter is niet altijd even makkelijk, heeft ook d'r momenten dat ze verschrikkelijk irritant is en het bloed onder mijn nagels vandaan haalt. Maar is vaak ook wel weer makkelijk te vermaken. Ga ff bij haar aan de keukentafel zitten met klei of verf als de kleine slaapt, en ze heeft de grootste lol.

    Zoontje is makkelijk, slaapt nu nog lekker veel, dus als hij slaapt kan ik even iets met de oudste doen. Als hij wakker is probeer ik de aandacht te verdelen, dus voeden en boekje lezen of filmpje kijken op youtube.

    Maar feit blijft, het is af en toe doodvermoeiend met 2 kinderen ;). Ze worden hier rond een uur of 8 's ochtends wakker, en liggen 's avonds tussen 8 en 9 weer op bed. Dochter slaapt overdag niet, dus heb 's avonds pas rust en tijd voor mezelf. Mijn man helpt gelukkig onwijs veel in het huishouden, maar hij weet dat ik er gewoon geen tijd en energie voor heb. Maar toch geniet ik er vrijwel iedere dag volop van :)
     
  13. red88

    red88 VIP lid

    3 dec 2008
    13.137
    0
    0
    Geef het ook even de tijd. Hier nu een beetje m'n draai gevonden en kan van beide genieten.
    Oudste is soms wel een draakje vanaf 2,5 en de jongste is de eerste maanden erg onrustig geweest en het slapen was drama.
    Nu gaat dat beter en als ze genoeg slaapt is ze een heerlijk tevreden meisje. Ik heb nu eindelijk wat meer tijd voor de oudste en zet de jongste er dan gewoon bij in de wipstoel als die wakker is.
    De oudste is erg blij met haar zusje en de jongste reageert ook steeds meer op haar. Af en toe leg ik wat kleden op de grond en mogen ze samen op de grond spelen.
    Wel merk ik dat ik het zelf veel drukker heb in de zin van dat er altijd wel 1 aandacht nodig heeft. Maar de oudste gaat ook naar de gastouder en psz en heb ze nu beide bij de gastouder dus zal even door het huis gaan vliegen.
    Sinds kort slaapt de jongste vanaf 19u s avonds en de oudste gaat een half uurtje later, heb ik dan even rustig tijd voor mezelf. Al lig ik uiterlijk om half 10 weer in bed aangezien de jongste vaak 2x per nacht wat wil drinken en ze tussen 6 en 7 weer wakker zijn.
     
  14. cocko

    cocko Fanatiek lid

    21 apr 2011
    3.594
    19
    38
    Ergens in Nederland
    Heel herkenbaar, mijn eerste en tweede kindje schelen 15 maanden. Vond dat ook erg pittig in het begin maar zodra je jongste in een wat beter ritme komt van wakker zijn, eten, slapen etc. gaat het wel beter hoor.
    Kan het zijn dat je oudste wat jaloers is op de nieuwgeborene? Want dat was hier wel het geval. Op sommige tijden was ze jaloers en vroeg ze ook veel negatieve aandacht.
    Wat ik deed was zodra de jongste sliep, aandacht geven aan de oudste. Als de jongste wakker was, en ze vroeg negatieve aandacht, dan zette ik haar doelbewust aan het spelen met iets wat ze leuk vond. Het is moeilijk maar doorzetten is wel een must denk ik.

    Begrijp je gevoelens hoor, ik heb dat nu ook weer gehad met de komst van de derde. Zij is nu 5 maanden, dan een ventje van 2 jaar en 8 maanden en een meisje van net 4. Tuurlijk heb ik weleens aandacht minder voor de een maar ja, als moeder zijnde kunnen we nog steeds niet heksen.

    Het komt echt wel goed, geef het gerust de tijd! Echt doen hoor, en dan ga je echt weer super veel genieten van je kleine wondertjes!
     
  15. Mime28

    Mime28 Fanatiek lid

    24 nov 2008
    4.050
    1
    0
    Bedankt voor jullie lieve berichtjes, zo fijn om die herkenning te lezen.
    En ja ik moet ophouden met vergelijken, het is gewoon anders nu. Ik weet dat die twee straks veel aan elkaar gaan hebben (ik hoop alleen dat ze mij dan ook nog een beetje leuk vinden :))
    Ook goed om te lezen dat het voor de kleinste al genoeg is om dichtbij me te zijn, ik wil zelf graag meer, maar ik zorg dat ik extra geniet van de momentjes die wel hebben.
    Ik ben ook tips over driftbuien gaan lezen en het doet ook goed me te realiseren dat het ook een beetje bij de leeftijd hoort (en niet alleen omdat ze heel ongelukkig is) en dat ik haar wel kan helpen zich beter te uiten/gedragen. Ik zie ook dat ze zelf schrikt van haar eigen reactie soms en dat ze het goed probeert te maken. (heel fijn om te zien dan mijn lieve kleine meisje er ook nog is)

    Tot kort geleden was is alleen nog mama van 1 hele makkelijke blije baby, dit is echt wel even een ander programma. Dat het zwaarder is in de zin van (veel) meer werk stoort me niet, dat onzekere gevoel dat ik alles beter zou kunnen/moeten doen voor mijn kinderen wel. Ik heb nog veel te leren en dat is oké gelukkig is er veel informatie en hulp beschikbaar, ik heb al veel gelezen waar ik wat mee kan. Bedankt voor jullie bijdragen :D
     

Deel Deze Pagina