Wij hebben een Duitse herder. Was 1.5 jaar oud toen de baby geboren was dus groeien nu samen op. Gaat supergoed want ze is niet zo dominant als een mannetje. De puppy tijd was wel echt kut want ze beet in je kuiten en je armen en ze testen wel wat ze kunnen met je en in hoeverre je een baas bent of niet. Daar had ik moeite mee. Nu is ze 4 en is ze veel kalmer. Ze zondert zich af als de kleine lastig doet, maar ze is verder altijd bij hem en naast hem. Ze hebben een haat/liefde verhouding af en toe. Wat betreft beweging. We proberen elke dag te wandelen. Meestal tussen 30 min en 1 uur. Ook spelen we in de tuin met haar. Als het regent hoeft ze niet naar buiten, je krijgt haar echt niet mee. Soms gaat het niet om te wandelen en ook daar wordt ze niet lastig van als het eens een dag niet lukt. Ze zit van 8u30 tot 17u30 alleen thuis als we werken (ik werk parttime) en dat gaat prima, ze breekt niets af en loopt vrij rond. Echt een familiehond. Ze wil altijd bij ons zijn.
Wat grappig, je verhaal is heel herkenbaar. Wij hebben ook een witte herder, maar uit het asiel. Iedereen (hondentrainer, dierenarts, asiel) is ontzettend verbaasd over hoe makkelijk ze is. Iedereen is welkom, hoewel ze inmiddels wel waaks is bij volwassenen. Maar alleen als je onverwacht bent, als je aanbelt en wij laten je binnen is ze wel nieuwsgierig, maar verder volgt ze ons. Als een volwassene de tuin inloopt, dan moet ik heel duidelijk maken dat ik de gast heb opgemerkt, anders blaft ze wel als een bezetene. Maar ze kan dus ook alle deuren open springen, is er al eens vandoor gegaan midden in de nacht (ik hoorde haar gelukkig blaffen) en heeft ons ook wel eens buiten gesloten omdat ze de dievenklauw erop heeft gesprongen. Wij hebben haar natuurlijk nauwelijks hoeven opvoeden, ze is al 8. We weten heel weinig van haar geschiedenis, ze is in beslag genomen omdat ze erg was verwaarloosd, maar gezien haar karakter en verdere gewoonten denken we dat ze ooit heel goed zijn begonnen, maar ivm geld of tijdgebrek, ziekte of dergelijke haar niet meer goed konden verzorgen. Maar ik zou zelf ook niet snel een herder nemen, ze zijn inderdaad hartstikke slim, hebben een lange puberteit en je moet er gruwelijk consequent bij zijn.
Klopt helemaal! Wij hebben haar zelf opgevoed als pup maar inderdaad, pas na een paar jaar kwam er wat rust in haar lijf na de pubertijd. Heb heel wat cursussen afgelopen maar al heeft ze maar 1 op de 100 keer succes blijft ze proberen. En altijd consequent zijn is nu eenmaal niet een van mijn beste eigenschappen . Maar ze is verder wel fantastisch dus ach ja, kan er ook wel mee lachen. Die kop als ze weet dat ze stout is geweest, dan kijkt ze zo schuldig... Ze weet wel dat t niet mag maar behalve even boos praten gebeurt er natuurlijk niks dus dat neemt ze gewoon voor lief.
Wij hebben twee chihuahua’s.. Een jaar geleden kon ik me niet voorstellen dat ik er ooit zo gek op zo worden.. Totaal geen honden vriend dacht ik.. maar ben helemaal om! voor deze beginner zijn kleine schoothondjes prima en kan niet meer zonder ze.. maar snap ook dat veel mensen ze niet onder de noemer “hond” willen stoppen Doe ze overigens geen kleding aan of stop ze ook niet in een tas.. Voel ik me persoonlijk niet prettig bij.. maar dat moet ieder voor zich bepalen.. maar nu ik hondjes heb verdiep ik me er meer in en zou ik voor een labrador gaan als we voor wen “grotere” hond zouden gaan
Als het je eerste hond is, heb je dan al eens overwogen om in een asiel te gaan kijken? Daarmee sla je de puppy fase weliswaar over, maar je weet wel exact wat voor karakter je in huis gaat halen. Lief voor kinderen, kan een paar uur alleen zijn, zindelijk, etc. Allemaal duidelijk vanaf het begin.
Mijn moeder heeft een Australian Shepherd. Stiekem een beetje verliefd geworden op het ras. Wat een geweldige hond. Wij hebben zelf een Havanezer. Ik heb tevoren heel veel onderzoek gedaan en deze hondjes zouden allemansvriend zijn, makkelijk etc. Nu klopt dat niet bij onze Harry . Hij is sterk op mij gericht en vindt kinderen oke, maar niet meer dan dat. Vind ik soms best jammer voor d'r Kids. Dus per hond ook zeer verschillend
Wij hebben een Hollandse herder. Lieve honden, een stuk rustiger dan Mechelaars maar wel sportief en erg waaks. Ik hoef echt niet bang te zijn als ik hem bij me heb. Je moet er veel mee lopen, fietsen of andere intensieve sporten, maar een dagje niets doen kan ook prima. Hij gaat altijd mee op vakantie, behalve als we naar een heet land gaan, dan gaat hij naar een pension, maar dat is pas 3x gebeurd in de afgelopen 8 jaar...
Deels met je eens. Veel asiel dieren, zeker honden komen in het asiel omdat ze verpest zijn door hun eigenaren. Veel honden met angstig gedrag, niet geschikt voor gezinnen en drukte. De paar honden die geschikt zijn voor gezinnen, zijn heel snel weg. Ik heb op 3 honden gereageerd nadat ik al maanden de website van de asiels in de gaten hield en bij 2 van de honden (de meest geschikte) was ik reageerder nummer 100+. Bij onze huidige hond was ik wel de eerste geschikte persoon, maar zij is geen beginnershond omdat haar verleden juist heel onbekend is. Dus ik raad iedereen aan om een asielhond te overwegen, maar ook daar, houd rekening met wachttijd voordat er een geschikte hond komt. En sla begeleiding zeker niet over, ook al is een hond geen pup meer, zeker als je niet al eerder een hond hebt gehad.
Wij hebben 2 boxers. Helaas nu nog maar 1. We hebben voordat we ze kochten gekeken welke hond past goed in een gezin met kinderen en is niet heel klein. Ze zijn lekker gek en energiek. Ze deden nooit wat naar de kids. Ook niet als de kinderen eenmaal gingen lopen en ze hun aan de oren of staart trokken. Dan keken ze me eens aan van vrouwtje zeg je er wat van. Maar bijten nooit. De oudste is nu 11,5 en een stuk rustiger. Zelfs de kinderen van 4 en 7 kunnen met hem wandelen. Ik pak hem alleen even over als andere honden in de buurt zijn dan word hij enthousiast.
Helemaal mee eens! Als aanvulling hierop: kijk dus naar wat je te bieden hebt en adhv. dat ook verder naar wat voor soort hond bij jullie past. Zo zijn bepaalde honden echte werkhonden en hebben dus ook dagelijks uitdaging nodig. Sommige soorten fysiek, andere soorten mentaal (of een combi). Heb je een bepaald soort ras op het oog, maar is het er één die veel fysieke uitdaging nodig heeft en kan je gezin dat niet bieden, dan dus niet voor dat soort gaan.
Wij hebben een border collie en die staat altijd "aan". Een geweldig leuke hond, maar ook een die begrenst moet worden, zodat hij zijn rust pakt. Het is een hond die vooral tussen de oren bezig moet zijn. Ergens las ik dat ze naar buiten moeten, veel bewegen, maar dat is niet helemaal waar. Ik kan 10 km met hem lopen, maar daar zit geen uitdaging in en al loop ik dat 3x op een dag, dan is hij minder moe dan na een half uur " braintraining". Ik leer elke dag van deze hond en hoewel ik veel ervaring heb met honden, is een border ( vind ik) soms wel hogere wiskunde Een fijne hond, maar nogmaals; ook een die je zijn rust moet verplichten, want ze staan altijd op standje alert.
Wat leuk om te lezen, in ons gezin komt binnenkort een maltipoo pup! Het wordt ons eerste hondje. Een bewuste, geen hele spontane beslissing. Spannend, dat vind ik het wel!
Wij hebben nog niet zo lang een kooiker. Een middelgrote jachthond die vroeger gebruikt werd om eenden de eendenkooi in te lokken. Wij hebben echt uitgebreid research gedaan, ook meerdere jaren mee bezig geweest. Ik wilde geen kleine hond en mijn man geen grote. Een kooiker was qua maat perfect. Ik wilde geen 'luie' hond. Dus een hond die beweging fijn vind wilde ik, die het leuk vind om te spelen en te leren. Wat daarnaast een belangrijk punt was: geen broodfok!! Uiteindelijk waren we er uit. Het moest een kooiker worden. Ik heb meerdere fokkers benaderd. Een viel direct af. Was een broodfokker. Uiteindelijk kwam ik bij een fokker terecht hier in Nederland, maar die vooral in het buitenland bekend is. Zijn hondjes gaan de hele wereld over, is op animal planet geweest en fokt daarnaast volledig belangeloos hulphonden. Kooikers kunnen qua gedrag behoorlijk pittig zijn, maar omdat de onze uit een hulphondenlijn komt, heeft hij een fijn karakter. Iets wat de fokker heel belangrijk vind! We hebben hem nu een paar maanden en ik ben er zo blij mee! Echt een fijn hondje, moet nog veel leren maar hij gaat met veel plezier mee naar de puppy cursus. We mogen de fokker ten alle tijden bellen bij vragen en zo. Ik stuur regelmatig even een foto en update hoe het gaat. Vind het fijn dat hij graag betrokken is. Qua wachtlijst hadden we echt heel veel geluk. Voor een teefje was die er wel maar voor een reu niet. Maar ik meen dat er nu wel wachtlijsten zijn.
Dit is trouwens ook een handige site om broodfokkers te filteren! https://www.koophiernooiteenpuppy.com/lijst-met-bekende-broodfokkers-2/
Wij hebben een dwergkeesje. We hebben haar gekocht toen we nog heel klein ( 40m2 appartement) woonden. Ging prima, ze heeft niet veel ruimte nodig en we gingen regelmatig naar buiten. Nu vindt ze het heerlijk in de tuin maar heeft voor de rest niet super veel beweging nodig. Ze is ook heel lief met de kinderen. Verder hebben we super veel gereisd met haar , zowel vliegen als ruim 12 u met de auto. Ging allemaal prima. het voordeel van kleine hondjes (tot 10 kilo) is dat je ze met je mee kan nemen in het vliegtuig en ze niet in de bagageruimte opgesloten in een hok hoeven te zitten tijdens de vlucht.