Hallo dames Lees al een hele tijd mee, maar nu heb ik zelf een vraag. Ik ben moeder van twee prachtige zonen oudste is 4 jaar en de jongste is bijna 6 weken. Mijn baby heeft niet zo'n fijne start gehad. 3 weken in het ziekenhuis gelegen voordat hij mee naar huis mocht. Hij had een verstopping in zijn darmen, maar dat is nu helemaal opgelost gelukkig. Toen hij eindelijk mee naar huis mocht ging het de eerste dag heel goed. Hij sliep gewoon lekker in zijn eigen bedje. Tweede dag ging het al iets slechter en een week later sliep hij bijna niet meer. Niet in zijn bedje maar ook niet in mijn armen. Pas 's avonds viel hij van vermoeidheid in slaap. Drinken ging ook steeds slechter. Dus contact opgenomen met de kinderarts, vanwege zijn achtergrond konden we meteen de volgende dag terecht. De kinderarts besloot hem weer op te laten nemen om hem te observeren. Eerste dagen was hij op het ziekenhuis ook heel onrustig, uiteindelijk heb ik met de fysiotherapeut besproken dat ze hem gingen inbakeren. Vanaf dat moment ging het een stuk beter en hij begon ook weer goed te drinken. Na een paar dagen mocht hij weer naar huis omdat het zo goed ging. Hier in huis ligt hij ook ingebakerd in een pacco. Twee dagen ging het goed maar daarna ging het langzaamaan toch weer slechter met slapen. En nu zit ik dus weer met een oververmoeide baby die continu niet wil/kan slapen. Hij slaapt nu wel gelukkig. Maar de vraag is voor hoelang. Ik snap het niet. Ik heb niet het gevoel dat ik wat verkeerd doe.. Ik bied hem rust en regelmaat net als in het ziekenhuis. Ik haal hem niet meteen uit bed bij huilen, troost hem zoveel mogelijk in zijn bedje. Na de fles blijf ik ook niet te lang met hem zitten. Ik knuffel nog 10/15 minuten met hem en doe hem dan weer ingebakerd in bedje. Ik word er echt verdrietig van. Wat is er toch met hem? Heeft hij dan toch pijn? Maar dan hadden ze dat op ziekenhuis toch moeten merken? Misschien verborgen reflux? Hij heeft vaak de hik, begint gulzig en daarna drinkt hij heel langzaam en tijdens fles geven begint hij zo ineens te huilen en strekt zich dan helemaal. Ik heb vandaag contact gehad met het consultatiebureau en na het weekend word ik terug gebeld voor een afspraak aan huis. En dan bespreek ik mijn zorgen natuurlijk ook. Nou, het is een heel verhaal geworden. En wat ik hier nou eigenlijk mee wil? Geen idee.. Tips? Herkenning? Mijn ei kwijt..
Herkenbaar. Maar weet je? Als je mannetje in het Z-H helemaal goed nagekeken is, dan zal er waarschijnlijk fysiek weinig aan de hand zijn. Baby’s zijn vaak tussen de 6 en 8 weken erg onrustig. Mijn oudste was dat en mijn jongste was dat nu ook weer. Zo erg dat ik ook weer zat te denken: zou ze reflux hebben? Of kma? Ook verslikken, vaak de hik, overstrekken... Ook het slapen ging rommelig. Vaak wilde ze absoluut niet in in haar eigen bedje. Maar met een week of 9,10 kwam er steeds meer rust. Zulke kleintjes moeten gewoon wennen aan de wereld. Negen maanden zaten ze veilig bij jou in je buik en nu moeten ze opeens in een kamertje slapen, leren drinken...dat lijfje en koppie moeten heel wat verwerken in die eerste tijd. Dus mijn advies: knuffel hem lekker, hou hem zoveel mogelijk bij je, geef hem geborgenheid. Probeer relaxed te zijn en je te realiseren: de wereld is nieuw voor hem, dat uit zich op allerlei manieren. Hou een soort van regelmaat aan, in de volgorde van dingen die je doet, niet op de klok. En blijf proberen hem in zijn bedje te laten slapen maar lukt het niet? Jammer dan, lekker bij je pakken en bij het volgende slaapje heb je weer een kans. Mij heeft het heel erg geholpen om te denken: hoe zou ik het ervaren als ik opeens in een koude, grote omgeving ben, met geluiden en beelden die ik nog nooit heb gezien? Zo kan jouw kindje zich ook voelen. Biedt hem liefde, warmte en geniet er ook van...deze tijd gaat zo snel voorbij..
Mag ik vragen waarom je hem in bed moet troosten en maar 10 minuten met hem mag knuffelen na de fles? Zit daar een achterliggende gedachte achter? Mij lijkt het dan als hij ergens last van heeft dat hij juist bij jou wil zijn en lekker bij jou wil liggen om te slapen. Hij is nog zo klein....die warmte van jou heeft hij echt nog nodig.
Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat je misschien beter een lactatiekundige IBCLC in kan schakelen om eens te kijken hoe een voeding verloopt en of er misschien problemen zijn met lipbandje en/of tongriem. Of hij misschien teveel lucht hapt tijdens het drinken (dit geeft druk op o.a. de maag). Vooral aangezien je zegt dat hij vaak de hik heeft en nogal gulzig begint. Welke fles en speen gebruik je? Welke voeding? Hoe verliep de bevalling? Maar het is inderdaad lastig, omdat je precies in die onrust periode zit. Het consultatiebureau is hier meestal niet de aangewezen instantie voor, maar wie weet hebben ze wat tips voor je. Laat je in ieder geval niks aanpraten qua indikken/JBPM, want dat is vreselijk voor een mannetje zoals de jouwe, die al nare darmproblemen achter de rug heeft. Qua huilen ben ik niet de aangewezen persoon om je advies te geven, ben ik bang Wij volgen attachment parenting, dus co-slapen, veel dragen, absoluut niet laten huilen maar huid op huid, etc.
Je kan altijd gewoon de reflux richtlijnen aanhouden mocht je twijfelen. Ook een kindje zonder reflux is daar mee geholpen. Het is gewoon een manier van verschonen, boeren, slapen, manier van voeden en de bereiden van voeding (of aanleggen). Je kan er nooit geen kwaad mee doen zolang je in jullie geval maar de jhbpm laat staan omdat je zo'n zware start hebt gehad. Hier hielp Jhbpm hielp hier wel om t laatste stukje ook onder controle te krijgen maar de leefregels haalde het meeste uit. Orthoflor (probiotica) kan wel helpen bij krampen en ontregelde darmen na een antibiotica of na een periode van flinke spuitluiers die heb ik bij meerdere mama's hier op t forum al voorbij zien komen. Ik heb er zelf geen ervaring mee. Wij hebben t overwogen maar omdat de overstap na frisolac zo succesvol was dat het huilen spontaan gehalveerd was hebben we die niet meer ingezet. (die van ons kon niet tegen nutrilon). Ik denk dat je probeert de hoeveelheid prikkels zo laag mogelijk te houden door je kleintje niet gelijk uit bed te halen maar te troosten in bed en snel wegleggen na eten? Op zich goed maar straf je jezelf en de kleine niet teveel mee door nu al zo strikt te zijn? Probeer na een voeding gewoon eens een half uurtje tegen je aan te houden. Lekker relaxed, geen tv of groot licht aan, alleen jij en je ukkie ff samen op een hoopje. Jouw hartslag is t mooiste geluid, jouw warmte de fijnste, jouw luchtje is thuis en veilig en gelijktijdig is het ook een van die refluxregels en help je je kleine met evt overtollig lucht (boeren). Kan ook best veel schelen op krampjes ellende etc. Verplicht knuffen met bijkomende voordelen voor de kleine! Als het gewoon krampjes zijn dan is t (afgezien dat t echt super zielig is) nu zo'n beetje op de max. Bij ons herkenden we reflux doordat ze hikte en wegslikte +- 1 -1.5 uur na de voeding. Ze was niet direct gulzig aan de fles maar dronk het liefste de hele dag door. Overstrekken etc deed ze ook wel maar dat stopte op een gegeven moment terwijl de reflux gewoon doorging, denk dat je eerder kramp problemen hebt. Je hebt dezelfde voeding als in het ziekenhuis werd gebruikt? Je gebruikt gekookt water als basis voor je fv? Boeren gaat goed? Als je kleintje geen voorkeurshouding heeft, helpt t evt door na t eten op de rechterzijde te houden (maaglediging)? Vliegerhouding met zo'n aanval kan helpen (tegendruk op buikje), kipkep woller (hittepitje voor baby buikjes, is gevuld met graszaad (mama vond m ook wel lekker in dr nek overigens)), fietsbewegingen met de beentjes zijn even zo snel een paar dingen die ik op kan noemen die kunnen helpen bij krampjes zonder iets te doen aan voeding o.i.d..
Pff, nou zit ik helemaal in tranen hier. Ik heb gewoon het gevoel dat alles wat ik doe niet goed is voor hem. Ik ben continu bang dat ik hem teveel prikkels geef en dat hij daarom niet wilt slapen. Dat is inderdaad de reden dat ik hem niet te lang op hou naar de voeding en hem troost in bed. Die eerste week dat hij thuis was na zijn ziekenhuisopname haalde ik hem wel vaak uit bed en bleef ik met hem in de armen zitten. Dan was hij een half uurtje rustig en daarna begon het gehuil en was hij niet stil te krijgen. Ik heb een paar keer over hem 's avonds in de kinderwagen moeten leggen en met hem moeten wandelen buiten. Dat was de enigste manier nog om hem te laten slapen en stil te krijgen. Daarom durf ik dus ook niet meer te lang met hem op te zitten. Bang dat het weer gebeurd. En hij huilde die week zo erg dat ik mijn oudste zoon de aandacht niet kon geven die hij nodig had. Continu als mijn moeder binnen kwam wilde hij met haar mee en daar blijven slapen. Het leek wel of hij niet meer thuis wilde zijn. Ohh dat ging mij ook zo door merg en been. Hij krijgt geen jbpm en naar zijn tongriem is ook al gekeken. Ik gebruik de dr brown fles. Maar ik heb niet het idee dat hij krampjes heeft. Of ik herken het gewoon niet aangezien mijn oudste hier nooit last van heeft gehad. Wiegje staat trouwens in mijn kamer en soms neem ik hem 's nachts wel in mijn bed als hij dan huilt. Maar ik vind het zo eng omdat ik zo weinig slaap de laatste tijd, ben ik bang dat ik in een diepe slaap raak en op hem ga liggen. Waarschijnlijk ben ik op wat dingen vergeten te reageren ik lees morgen alles nog even goed na. Xx
Heb je een draagdoek al geprobeerd. Dan is die lekker bij mama en vaak vallen die kleintjes dan wel in slaap. Als je bang bent om op hem te gaan liggen kan je hem altijd op een aankleedkussen in je bed leggen. En als je reflux vermoed dan is het verstandig om daar alvast de leefregels voor op te volgen.
Ah meid je doet het Prima! Ieder kindje is anders en heeft een eigen gebruiksaanwijzing. Sommige van die handleidingen zijn gewoon wat lastiger te lezen! Als fysiek alles is uitgesloten gewoon doen waar je je hoed bij voelt. Je moedergevoelens weten het vaak het best. En ook wij hebben avonden met de kleine gelopen omdat ze niet wilde slapen. Ze sliep wekenlang sowieso alleen in onze armen en was dan vaak nog wakker tussen 17 en 22u. Op een gegeven moment accepteerde ze dr bed en viel ze 's avonds eerder in slaap. Dat was ook toen de krampjesperiode voorbij was. Maar nogmaals je doet het niet verkeerd! Jullie moeten nog wennen en de kleine moet nog wennen aan de wereld. Sterkte ermee!
*Dikke knuffel voor ts* niks in de wereld maakt je zo onzeker en moe als een huilende baby en helemaal als je geen flauw idee hebt waar het aan kan liggen. Begin met die refluxregels, met reflux helpt t, zonder reflux kan t echt geen kwaad. Mocht je iemand in de familie hebben die best twee dagen of eem dag over wil nemen maak er gebruik van, desnoods om en om, zodat jij of je partner even 1 dagje rust heeft en daarna de ander. Wij liepen op ons tandvlees ik had al 20 weken op 2.5 uur slaap per dag er op zitten, **** bevalling en een kind wat 6 weken lang tot 21 uur op een dag krijste en gilde. Het moedeloze, hopeloze en ongeloofelijk vermoeide gevoel herken ik nog wel. Daarom: als je hulp kan krijgen uit familie al is t maar een paar uurtjes, maak er gebruik van. Het gaat allemaal over maar zonder hulp zit je er rap helemaal doorheen.