Hoi, De reden dat we 1 kat willen is meer door behoorlijke pech in het verleden. We hadden twee burmezen kittens, waarvan al eentje snel overleed aan FIP. Heel naar. De ander was ontzettend eenzaam (burmezen ook bekend met minstens 2 houden), dus wij direct op zoek naar een maatje. Toen we die gingen halen, zei ik nog, hij hoeft niet mooi te zijn alleen gezond. Zij; ja hoor, hij is alleen nog een beetje verkouden van de inenting. Dom dom dom, niesziekte, beestje heeft heel veel geld gekost, elke maand wel naar de dierenarts. Bij twee katten
Wij hebben 2 ragdolls die niet buiten komen, op een enkele keer na. Ze zijn super makkelijk, miauwen niet continu, redelijk lui maar erg knuffelig. En vooral gek op onze kinderen. Als die uit bed komen, zijn de katten helemaal door het dolle. De ene hoef ik nooit te borstelen, de andere wel. Die heeft een andere ( langere ) vacht.
Toch twee keer zoveel kans op weer ellende. Ik neem ook niet zomaar een kat, die niet graag alleen zit hè? Ik voel me alsof ik mezelf even moet verdedigen. Daarom ben ik ook aan het oriënteren naar hoe en wat. Mn moeder had bijvoorbeeld een britse korthaar, die had alleen een stuk gelukkiger geweest. Alleen die was al schuw toen we hem kregen en dat is nooit meer echt goedgekomen.
Je kan kijken naar 2 uit hetzelfde nestje? Vaak gaat dat wel goed. 2 geholpen katers hebben het vaak prima met elkaar.
Hadden we bij de burmezen gedaan. Een rode en een lilac katertje. Het lilac katertje kreeg toen die rotFIP. Nu eerst één 1 gezonde kat, nu ik nog bijna de hele dag thuis ben, dan kunnen we later altijd weer verder kijken of we een tweede nemen als ik weer buitenshuis werk. Maar even naar het karakter van een raggdoll gekeken. Had er eigenlijk nog nooit over gehoord.
Hier van beiden... Hadden er 2... 1 was redelijk schuw alleen voor bekenden niet, maar uren bij je liggen... Nee En de andere was niet bij je weg te slaan! Heeeeeel de godganse dag wou ze bij je zijn
Dat is ook niet waar hoor. heb er 2 en alle 2 binnenkatten en ze knuffelen je kapot. Wel vroeg laten castreren ( 6 maand ) ivm sproeien
@jetje: je openingspost komt wel heel anders over Meer alsof je een kat wil die leuk bij de bank past of waarover je kunt opscheppen tegen de buren. Maar waarom kijk je niet eens bij een easvereniging voor een herplaatser? Die gaan vaak weg omdat ze bijvoorbeeld de groep te druk vinden. Dat is dan misschien wel fijn voor bij jullie thuis. Of toch gewoon een htk... Die zijn toch vaak net even gezonder. (Al hou je het risico natuurlijk toch)
ik zoek nog een heel goed huisje voor 2 Ragdollpoezen. Ze moeten alleen wel samen blijven. zijn moeder en dochter van 9 en 7... Heel knuffelig en lief. Zullen nooit uithalen en springen niet over een schutting. (ze kunnen maar 1 meter hoog springen ongeveer haha) Ze moeten sinds ze gesteriliseerd zijn wel regelmatig gekamd worden.
Hoi, Hier 3 maine coons en ook de gewone htks gehad. Je kan nooit van tevoren zeggen of katten knuffelig dan wel schootkatten worden. De 3 van ons hebben alledrie een heel ander karakter, zijn altijd bij je en de een knuffelt meer dan de ander. De htks van bij mijn ouders waren ook weer heel anders. De laatste een echte schootjunk nu hebben ze een mainecoon erbij ( hadden er al 1) en dat is toevallig ook een schootjunk. Opzich als je altijd thuis bent hoef je geen 2 coons te hebben echter als jullie veel weg zijn is dat te adviseren, maar dat geld denk ik wel voor bijna elke kat wat je als kitten krijgt. Onze coonies View attachment 422403
Hier: -Een Siamees een echte knuffelkont -Een kruising Pers/ Turkse angora,Eigen fok toen die tijd en is echt als een baby voor mij, en hij luistert als een hond. Hij houdt wel van aandacht maar wel met mate,oppakken wil hij liever niet. - En nog een Huis tuin en keuken kat oftewel is nog een kitten maar is wel een hele erge kroeldoos Denkt ook af en toe een hond te zijn komt het huis ingerend met takjes, blaadjes,hout in zijn bek.
Hahaha, opscheppen bij de buren, lol. Moet nu even aan mn buurvrouw denken die panisch is voor beesten. Maar nee, er zitten allemaal hele goede bedoelingen achter hoor. De kat wordt voor mn zoon ,maar dan krijg ik natuurlijk allemaal reacties van; zielig voor de kat, je draait er toch zelf voor op, je moet het zelf ook willen. Of die komt op MP. Terwijl ik juist met alle goede intenties alle opties overweeg. Mijn zoontjes hebben autisme en ik wist al langer dat een hond/kat dan heel goed is voor de ontwikkeling. Maar nu mn oudste zoon ook zo lief is met de kat van schoonmoeder gaan we er wel goed over nadenken (en dat weet zoon nog niet hoor) Ook na het lezen van: 'Therapiekat' maakt autistisch meisje socialer - AD.nl word je als moeder toch hoopvol. Daarom geen kat uit het asiel, maar een kitten, die met mijn zoontjes opgroeit. En natuurlijk, ik weet dat bovenstaand stukje wel erg rooskleurig is hoor.
@jetje: mja het blijft lastig inschatten in hoeverre het van de kat kwam natuurlijk. Maar ze gebruiken bojvoorbeeld ook gezelschaosdieren in ziekenhuizen om mensen te kalmeren en die lijken dan ook sneller te herstellen... Dus ik geloof best dat het een zekere therapeutische werking heeft Moet je niet die van ons hebben tho.... Die is zelf een beetje autistisch en zoals het spreekwoord gaat "een kat in het nauw maakt rare sprongen" dus ze is weleens onvoorspelbaar voor een kind. En wij hebben ook een abessijn die is wel supersociaal... Maar daar moet echt een maatje bij.
Nou, dat is wel heel toevallig. Onze 2 Ragdolldames zouden naar een mevrouw met 2 autistische zoontjes gaan. Die 2 waren er stapeldol mee toen ze kwamen kijken, maar die mevrouw zelf begon bij ons al te snotteren en in de avond had ze dikke ogen.. hartstikke allergisch dus. Heel zielig voor de jongens want ze waren al een maandan filmpjes van Ragdolls aan het kijken op internet. Ragdolls zijn super met autistische kinderen.
Als je maar 1 Ragdoll neemt is het trouwens wel zielig als je een keer een dagje weg bent. Ze kunnen niet goed helemaal alleen zijn. dus toch maar een ander ras dan.
Ik ben voor asielkatten. Die worden tegenwoordig op karakter uitgekozen voor je. Er zijn dan bepaalde katten die bij jullie passen en daar kan je dan kennis mee maken. Als je perse een raskat wilt zou ik er wel 1 halen bij een goede fokker die aangesloten is bij de juiste verenigingen. Die hebben zich aan regels te houden en hebben diverse gezondheidsonderzoeken ondergaan voordat ermee gefokt mag worden. Zelf vind ik main coons heel mooi. Maar de Brits Korthaar katten die mijn moeder heeft (fokker van brits korthaar) zijn zachtaardiger qua karakter vind ik. Maar ook daar zit verschil in. De zogeheten wiskas kat (black silver tabby) en andere tabby varianten zijn veel feller qua karakter. Dus speelser, eigenwijzer enzo. De blauwe brits korthaar katten zijn dan weer echt knuffelkonten. Echte lobbessen qua karakter. Of er ook verschil zit in de andere kleurvariaties weer ik niet.
De brits korthaar katten van mijn moeder gaan trouwens echt uitstekend met mijn autistische zoontje. Als hij te wild is of te baldadig lopen ze ook gewoon rustig weg en gaan naar een hoger plekje. Maar zijn er echt totaal niet bang voor. Heb ze ook nog niet 1 keer zien blazen of iets dergelijks. We houden mijn zoontje toch wel echt goed in de gaten bij de katten, maar een goedbedoelde knuffel als hij 2 meter verder aan het spelen is is snel gebeurd en ja, hij is lomp en doet dat niet zachtjes. Maar de katten gaan er zooo goed mee om.
@sparky: dan kun je alsnog mis grijpen natuurlijk. Hier kitten van een goede fokker... (En een eerlijke fokker.. Ook belangrijk..) En toch kun je alsnog pech hebben. Ik wilde graag een genetisch rode abessijn maar die zijn niet heel veelvoorkomend en de fokker had hem verkocht aan iemand anders. Zij hanteren de regel dat als het niet bevalt de poes altijd terug mag naar de fokker en deze mensen hadden zich erg vergist in het houden van een abessijn (ze zijn "alle dagen heel druk" zegmaar ) Uiteindelijk zat hij 3 maanden later weer bij de fokker en half jaar later was poekie dood. Ik werd toen meteen gebeld dat ze dachten dat het iets erfelijks was dat onze kat dus ook zou kunnen hebben. Hele uitleg over hoe je dat evt kon herkennen en dergelijke maar ook dat ze een sectie gingen laten doen om het 100% vast te laten stellen. Uiteindelijk bleek het accuut nierfalen maar dan gewoon door nietwerkende nieren en niet door de ziekte waar ze bang voor waren. Onze poes is inmiddels alweer 10 jaar oud En (even afkloppen!) ze komt hooguit preventief bij de dierenarts.. Ze heeft letterlijk nog nooit iets gehad. Geeft je wel vertrouwen in een fokker Omdat ik wist bij voorbaat dat de moeder wel aan die ziekte is overleden is ze ook op kosten van de fokker gesteriliseerd en was ze goedkoper dan de kittens uit een ander nest. Na goed informeren bij een dierenarts met verstand van zaken besloten er toch voor te gaan... Nog geen spijt gehad