Hee mama's Zijn er hier misschien mama's die dit herkennen? Onze dochter, inmiddels bijna 4 jaar, heeft nog steeds regelmatig een ongelukje in haar onderbroek, erg vervelend voor haar maar ook voor ons, wij weten niet goed meer hoe hier mee om te gaan. Zoals iedereen ongeveer zijn wij ook met 2,5jaar begonnen met af en toe oefenen met een potje en al snel volgde de wc verkleiner. Leuke stickerkaart gemaakt en bij elke plas/poep op de wc kreeg ze een sticker op de stickerkaart en een op haar hand. Dit was maar even interessant voor haar en al snel was het ''ik lekker in de luier doen..'' Toen zijn we met 3 jaar overgestapt naar luierbroekjes en hebben het verder even gelaten voor wat het is ''als ze er aan toe is lukt het vanzelf'' kregen we vaak te horen. 3jaar en 3 maand! Nu was het klaar voor ons, dit klinkt een beetje bot misschien, zo is het zeker niet bedoeld maar toen hebben we erover gehad met haar dat vanaf nu alles op de wc/potje moest. Vanaf die dag geen luier meer om gehad overdag. Maar of dat goed ging ...... Niet echt! De ene na het andere ongelukje, en dan vooral met poepen, plassen ging eigenlijk al vrij snel goed, al toen we met die luierbroekjes begonnen. Soms tot 5x toe op een dag een vieze onderbroek. Nu, inmiddels zo'n 8 maand verder, gaat het op en af, en de afgelopen maanden hebben we echt van alles geprobeerd, lief blijven, negeren, niet meer 'steeds' aan haar vragen of ze naar de wc moet maar aan haarzelf over laten (advies van CB), boos worden (want als je soms tot 5x per dag haar moet verschonen geloof me dan word je wel eens boos, helaas!), zelf laten schoonmaken (advies van CB) en ik kan zo doorgaan. Ik heb er ook al geregeld met onze dochter zelf over gehad, of ''mama haar ergens mee kan helpen, helpen herinneren, weer een stickerkaart maken ...'' maar dan krijg ik als antwoord dat ze het zelf wel kan. Ook als ze weer een vieze broek heeft krijgen we bijna altijd als andtwoord ''maar Mama/Papa mijn poepje zei, ik ga lekker even in de onderbroek poepen'' Dat klinkt 2x heel geinig maar als je dat steeds als antwoord krijgt is vrij frustrerend. Herkent iemand dit?? HELP! Ps, al contact gehad met bureau en huisarts maar die vinden haar in principe nog te jong en het nu nog te snel om naar de poeppoli te gaan omdat ze qua gemiddelde al iets later was met het ''zindelijk'' zijn overdag en het in principe nog nooit langer dan een week 100% is geweest. Sorry voor mijn lange verhaal
Ik heb helaas niet echt tips, maar wilde je voor wat het waard is alleen laten weten dat het echt 100% poepzindelijk worden hier ook eeuwig leek te duren. Er was een hele lange periode, máánden, dat ze toch wel een paar keer per week een keer een klein ongelukje had. We hebben niet echt veel gedaan, behalve het elke keer maar weer aankaarten en ook school erbij halen natuurlijk (werkt erg goed als je kindje heel graag naar school wilt) en haar gedurende de dag regelmatig vragen of ze misschien moest poepen (vooral na iets zoets gegeten of gedronken te hebben). Soms werden we wel eens boos, maar niet echt als strategie, meer omdat we ook maar mensen zijn . Uiteindelijk is het gelukkig gewoon overgegaan, maar ik had van te voren nooit gedacht dat het zo lang zou kunnen duren.
Bedankt voor je reactie .. Fijn om te horen dat we niet de enige zijn, had ik ook niet verwacht overigens Wij hebben ook al vaak geprobeerd school erbij te halen, ''dat kindjes die naar de basisschool gaan niet meer in hun broek doen'' .. Geloof me, niks werkt! We hebben ook een zeer lange periode het genegeerd, echt letterlijk niet meer erover gedaan. Alleen als we weg gingen moest ze van ons proberen te plassen/poepen omdat het dan onderweg niet kon maar verder moest ze het zelf ''regelen'' en als er dan een ongelukje was dan negeerden we het door haar broek uit te trekken, schone onderbroek aan, alles schoon te vegen en weer door met spelen. Ook dat werkte niet, Kortom, echt alles geprobeerd voor ons gevoel.
Je kunt contact opnemen met een kinderbekkenbodemfysiotherapeute. Geen verwijzing nodig. Bij zoontje lukte het poepzindelijk worden. Combinatie van angst om te poepen en negeren van aandrang. Ook was zijn ontlasting te hard. Ze vonden hem ook te jong voor een poeppoli
Hier ook hoor, het leek een gebed zonder einde en ik begon er echt over te twijfelen of het ooit zou gaan gebeuren. En opeens ging het gewoon goed, vanuit het niets. Van huilen, gillen, drama, ophouden, en alle denkbare ellende van de ene op de andere dag opeens geen enkel probleem. Ik snap het nog steeds niet, maar ben er wel erg blij mee. Hoop houden en geduld hebben dus!
Bedankt voor jullie reacties, dat van die kinderbekken fyshiotherapie kan ik inderdaad in mijn gedachten houden. Maar als ik het zo lees bij de anderen komt het meer voor rond de 4 jaar! Nog maar even aanzien misschien en dan toch ''hulp'' inroepen. Ik/wij hebben ook vaak het idee dat ze het te lang ophoudt, maar ja controleer dat maar eens.
Bij ins ook, al is het bij ons een deels medisch iets i.v.m. Verstoppingen. Wij zijn nu bezig hem 3x per dag, een kwartiertje na de maaltijd op de wc te zetten, muziekje luisteren, 5x proberen te poepen, muziekje luisteren, dan weer 5x persen. Op die manier, is de bedoeling, dat hij, en zijn lichaam, een bepaald ritme krijgen waardoor het tussentijds broekpoepen stopt. Zijn net pas een paar dagen bezig in overleg met de ha dus kan nog niet het effect vertellen.
Bij ons ging het trouwens op school dagelijks mis. Daarcwascschool niet erg gecharmeerd van en wij konden dagelijks komen opdraven . Dat zorgde ook voor een enorme druk bij ons. Op verzoek van school is hij toen tijdelijk gestop met school en zijn we dus met hulp van de bekkenbodemfysio en de kinderopvang aan de slag gegaan. Hoewel stoppen met school toen heel confronterend Warschau het wel de beste beslissing ooit. Mijn advies zou dus zijn als het dagelijks 1 of meerdere malen misgaat laat hem dan nog niet starten op school