Pffff...zoals de titel al zegt...wat een draak is die zoon van me zeg! Vermoed dat het de 8,5 maanden sprong is...hoop het maar, dan weet ik dat het over gaat Sinds paar dagen weigert hij te slapen 's avonds...Normaal na badje lekker flesje en gelijk slapen... Hmm...dat zit er dus even niet meer in. Gisteravond heeft ie het volgehouden van 7 tot half 10. Vervolgens elk uur brullend wakker. (verlatingsangst?) Hij is niet ziek, heeft geen pijn, geen honger etc. Zodra ik de kamer binnenkom staat ie al in zijn bedje en dan is ie stil. leg ik hem weer neer om te slapen...begint het gebrul weer. Wat moet ik hier nou mee?? Negeren? Gewoon laten staan en elke 15 min weer neerleggen net zo lang tot ie slaapt? Als ik hem bij me neem gaat ie zitten geiten en mokken dus dat heeft ook geen zin... Jullie tips of ervaringen?
Als het een sprongetje is dan zou ik zeggen lekker extra verwennen en knuffelen en juist niet heel consequent zijn. Als het een sprong is heeft hij nu extra aandacht nodig en het maakt het voor jou ook makkelijker, omdat je dan gewoon toegeeft aan zijn behoefte. Wees niet bang dat je hem te snel verwent of iets aanleert, dat gaat namelijk niet zo snel. En dit is slechts tijdelijk. Ik heb het nu (gelukkig) al twee keer gehad, dus een echte ervaringsdeskundige Nog even volhouden en sterkte gewenst!!!
Aaron had dit tijdens de 8,5 maand sprong ook heel erg. Ik ben er in mee gegaan. Hij hield het ook makkelijk een uur vol met brullen. Dus dan maar gezellig op bij mamma. Als hij bij me mocht en ging dan alsnog jengelen, legde ik hem gewoon weer in bed met een flesje. Of hij sliep daarna weer of hij was daarna wel gezellig. Na de sprong sliep hij weer als vanouds. Het kan overigens ook door tandjes komen. Dan slaapt Aaron ook heel onrustig en wordt vaak wakker en wil per se niet meer in bed blijven liggen. Doen wat je gevoel je ingeeft en sterkte!
Mijn dochtertje is 7,5 maanden en zij heeft het ook sinds een paar dagen. Normaal slaapt ze áltijd door, en 's avonds valt ze ook meteen in slaap. Maar de laatste dagen ging ze eigenlijk niet eerder dan 22.00-23.00 uur naar bed, eerder op de avond was het moord en brand schreeuwen als we haar in bed legden Ook 's nachts werd ze meerdere keren wakker, dat zijn we ook helemaal niet van haar gewend. Ik heb zelf het idee dat het misschien door het warme weer komt, dat ze daardoor moeizamer slaapt. Misschien is dat bij jouw 'draakje' ook het geval? Als het wel een sprongetje is, dan is het helaas afwachten tot hij weer wat beter in z'n velletje zit Succes in ieder geval, hopelijk heb je het ergste gehad!
Hmmm...dus toch erin meegaan! Man heeft hem alweer uit bed geplukt en loopt nu te stofzuigen met hem.. Hoop echt dat het snel overgaat! Vind het vooral sneu voor hem. Is zooooo humeurig terwijl het normaal echt het zonnetje in huis is! Straks maar weer proberen op bed te leggen!
Als het goed is gaat het vanzelf over. Hier ook zo, staan in bed en niet willen slapen. Het is ook allemaal zo nieuw en spannend en leuk! Mijn dochter hield het tot 2200 uur vol. Ze slaapt het lekkerst na een badje en een fles (volle buik). Ik heb het avondeten wat eerder gegeven en dan nog een fles als toetje. Dat werkte als een tierelier!
Trouwens...mijn zoontje gaat nu met de 11 maanden sprong steeds staan en dan huilen. We blijven hem gewoon terug leggen. Tot maximaal 3 kwartier (tenzij ik zie dat hij gewoon echt niet moe genoeg is). Wat hier helpt is als ik hem terug leg en ik zie dat hij doodop is er even bij blijven staan en over zijn bolletje aaien. Klein flesje doet af en toe ook wonderen. Maar zoals ik al zei: doe wat je gevoel je ingeeft. Jij kent je kindje het beste en weet wanneer hij wat nodig heeft.
Het kan een sprongetje zijn. Maar grijpt hij ook veel naar zijn oortjes. Bij mijn dochter in die periode dachten we ook een sprongetje. Had geen korts leek op de dag geen pijn te hebben. Maar has achteraf dubbele oorontsteking. Het komt in mij op, omdat je schrijft dat hij gelijk gaat huilen als je hem weer neerlegt. groetjes Tanna
Ook ik had dit afgelopen week, dacht dat het een sprongetje was, al dagen wilde hij geen avondeten en geen pap uit een bordje! Uiteindelijk wilde hij idd niks en het inslapen ging ook steeds moeilijker.Toen vertelde ik tegen mijn moeder van: dat hij absoluut niet wilde liggen en greep idd weleens naar zn oortjes en ook enorm slecht at, en wat bleek donderdag bij de HA:een oorontsteking!
update: gisteravond toch even langs ha-post geweest. Hij bleef maar brullen en wilde niet liggen. Uiteindelijk blijkt hij dus toch een oorontsteking te hebben! Nu bezig met antibioticakuurtje. Hopen dat het snel over is! Arme man!