Onze zoon van net twee heeft al maanden goed geslapen s'nachts. We doen elke avond hetzelfde, douchen, aankleden, klein flesje, tanden poetsen en slapen. Maar sinds twee weken is het bijna elke nacht raak. Vannacht van 1 tot 4 bezig geweest. Hij begint te huilen, ik of mijn man gaat erheen en met 1 aai over de bol en zeggen 'nu gaan slapen' gaat hij weer liggen en slaapt verder. Helaas dus vaak voor even.... Moet ik proberen de slaapzak uit te laten en laken/deken te geven? Hij ligt nog in een ledikant. Zo raar dat hij bij even aanraken meteen weer slaapt.... iemand die dit herkent?
Hier in juni 2 geworden en slaapt al een tijd niet meer in een slaapzak en ledikant. Hij sliep zo slecht en toen we de slaapzak uit trokken was dat de oplossing
Hier waren dat fases. Je zou het kunnen proberen zonder slaapzak met een deken. Hier is het al maanden bijna elke nacht wakker, maar dat komt omdat dr laken dan in een frotje bij dr voeten ligt en ze hem niet meer goed krijgt. Als de deken er weer inzit is dat hopelijk weer over. O en als niks helpt soms, dan gaat 1 van ons op een matras op dr kamer liggen.
ja heel herkenbaar. Vanaf 6 weken oud sliep hij al door en net na zn tweede verjaardag steeds wakker s nachts. Als wij er heen liepen sliep hij daarna wel weer maar werd gerust na een uur weer wakker. Op een gegeven moment duurde het ook steeds langer voor hij weer insliep (alleen een aai over de bol was niet voldoende). Wij kregen steeds minder slaap.1 avond tussen ons ingelegd en hij sliep binnen 10 seconden en is niet meer wakker geworden (ja s ochtends wel natuurlijk). Volgende avond hetzelfde verhaal. Na een week (omdat het kleine ventje nogal veel ruimte innam)zijn ledikant als co sleeper tegen ons bed gezet, hij sliep op zijn kamer al in een groot bed) Zijn ledikant kon 1 kant uit dus dat was makkelijk. Sindsdien kwam hij eruit als hij niet verder kon slapen en sliep daar verder. Soms hoorden we niet eens dat hij kwam en zagen we hem s ochtends liggen. Toen hij 4 werd heeft hij zelf besloten dat dit niet meer nodig was en dat het bedje weg mocht.
Bij ons begonnen de gebroken nachten pas met 1.5jr. Ik heb altijd gedacht dat toen het droomvermogen begon. Vooral omdat hij niks kon zeggen of aanwijzen. Zelfs met 3.5jr nog niet. Alleen hard huilen. Natuurlijk hadden we wel nachtvoedingen de eerste 8wk, maar toen brak er rust aan tot 1.5 jaar. Als ik bij hem kwam snachts stopte hij wel met huilen maar zei niks. Of antwoordde overal "ja" op. Ook echt in fases, weken wel en dan een paar weken niet. Hij heeft qua taal een voorsprong en kon prima praten, maar 's nachts niet. Ik ben toch steeds maar medische oorzaken gaan uitsluiten en steeds weer geprobeerd uit te leggen dat het echt slapentijd was en dat ik niks voor hem kon doen. En verder....op je tanden bijten, zelf vroeg naar bed en hopen dat het weer overgaat. Uiteindelijk heb ik op advies van cb een groter nachtlicht neergezet toen hij bijna 3.5 was en hem een boekje mee in bed laten nemen. Als hij niet kon slapen, prima, kan ik ook wel eens niet, maar je schreeuwt niet heel het blok wakker. En dat begon langzaam te helpen. Sinds een maand of 4 geen gebroken nachten meer met huilende zoon. Wel hoor ik hem vaak wat scharrelen en ritselen op zijn kamer (en 1x hoorde ik hem hard vloeken toen hij zijn teen stootte) en hij gaat nu ook altijd een keer plassen of water pakken, maar beter dan huilen.