Ons zoontje van 25 mnd is steevast elke avond aan het spoken... (Hij ligt sinds 2 maand in een peuterbedje omdat zijn broertje van 6 mnd over enkele weken in het ledikantje moet.) Hij gaat rond 19u naar bed en rommelt dan in zijn kamertje (lees: hij trekt alle kasten overhoop en valt zelf tussen alle kleding e.d. in slaap) We dachten zelf dat hij dus van zijn middagslaapje af moest... eerst ingekort en dat werkte niet. Nu gaat hij alleen naar bed als hij na de lunch omvalt van de slaap. Als we hem ophouden is hij aan het einde van de middag wel op en slaapt soms 5 min. tijdens het avondeten Toch bereiken we hier totaal niets mee.... Het is gewoon elke avond hommeles:x Wie heeft er goede tips? Moet ik zo doorgaan of hem juist wel 's middags naar bed brengen? Is dit misschien een periode?
Mijn zoontje heeft dat soms ook. Gillen, uit bed komen, allerlei onzin verzinnen waardoor hij niet zou kunnen slapen.. Als hij echt heel moe is heeft hij het erger, dus bij mij werkt 's middags korter laten slapen niet. Als hij veel te verwerken heeft is het wel erger dan anders. Wat bij mij meestal wel helpt is voordat hij gaat slapen naast hem te gaan liggen en de dag door te spreken. En daarna bespreken we wat er de komende dagen gaat komen, op de een of andere manier geeft hem dit structuur en kan hij alles beter loslaten.
Hoi, hier ook zo'n spookje 's avonds! (hij is nu ruim 2,5 jr) Wat je zegt, kledingkast leeghalen en nog meer van dat soort fratsen. Inmiddels hebben wij een slot op de kast gedaan (gewoon zo'n ringslot wat je ook voor je fiets of zo kan gebruiken) en heeft meneer een haakje op de deur omdat hij anders de hele bovenverdieping onveilig maakt. Wat Lotte al zegt, even met hem de dag doornemen doen wij ook. Kan je zoontje al goed praten? Wij laten hem nu zelf aan een van z'n knuffels vertellen wat hij die dag gedaan heeft. Dat werkt ook wel. Maar ondanks dat blijft hij gewoon ff spoken. Blijkbaar hebben ze het nodig voordat ze hun "rust" kunnen vinden. Wij gaan ook niet meer bij 'm kijken, tenzij hij echt over z'n toeren is. Dan nemen we 'm bij de hand en leiden we 'm terug naar z'n bedje zonder iets te zeggen. Pas als hij eenmaal goed onder zeil is gaan we even kijken, en zo nodig leggen we 'm terug in bed. DE oplossing heb ik dus ook helaas niet voor je. Ik heb wel het idee dat het een fase is, waar zij (en wij) doorheen moeten. Ook heb ik het idee dat veranderingen meespelen. We hebben van alles geprobeerd en uiteindelijk maar gekozen voor een "oplossing" die ook ons door z'n fase heen helpt Ach, het gaat vast wel over, zullen we maar zeggen.... Succes!
Proberen of hij toch in zijn ledikantje wil slapen? Geeft misschien een veiliger gevoel en een (piepklein) drempeltje om uit bed te stappen?
hier met alyssa ongeveer hetzelfde probleem. tegenwoordig moet ik altijd terug naar boven omdat mevrouw dan helemaal over dr toeren is (zo klinkt het). we hebben een vast ritueel van boekje leze, liedjes zingen enz. nu plakt ze er steed meer tijd achteraan door om nog meer liedjes te vragen. gisteren was het weer feest en heb ik haar de 2de keer streng toegesproken dat ik nog 1x slaap alyssa slaap ging zingen en haar daarna niet meer wilde horen. wonder boven wonder werkte het. de dag doorspreken is misschien ook een goede optie, gaan we vanavond proberen. succes allemaal. liefs doris
Hier heb ik het idee dat het er ook mee te maken heeft dat het 's avonds nog zo lang licht blijft dat ze 's avonds tegenwoordig zo laat in slaap valt (tussen 21-22:00 u!). De zon staat 's avonds op haar raam. We hebben verduisterende gordijnen en die doe ik zo zorgvuldig mogelijk dicht. En tijdens het naar bed brengen maak ik het geleidelijk al donkerder, bij wijze van zonsondergang, zodat ze langzamerhand een beetje in de stemming komt, zeg maar. En ik laat haar ook later naar bed gaan, breng haar nu om een uur of 20:30 uur naar boven. Als ze vol energie in bed ligt wordt het toch niets, en rust ze juist al uit waardoor ze nog later in slaap valt. Vaste bedrituele zijn ook belangrijk. Altijd dezelfde handelingen in dezelfde volgorde. Zorgen voor rust en duidelijkheid. En onze meid slaapt nog in een slaapzak die ik aan de onderkant in stop. Haar dekbedje stop ik ook strak in. Zo ligt ze aardig "vast" en is ze tot nu toe nog niet op het idee gekomen om er uit te gaan (ze slaapt sinds een paar weken in haar grote bed). En ik ga af en toe kijken, geef haar eventueel nog even wat te drinken of stop haar nog even extra in met een zoen en aai over de bol. Ik ben zelf ook nog op zoek naar de gouden tip, want ik heb zelf 's avonds nog nauwelijks energie. Maarja, ieder kind is anders.