Onze dochter krijgt nog steeds niks zelf in haar handje om te eten. Of nou ja ik probeer het elke week wel een paar keer, maar het is eigenlijk nog nooit goed gegaan. Zo kreeg ze vanaf een half jaar zelf wel eens een broodkorstje in haar handje. Dit ging de eerste weken redelijk, wel met kokhalzen en eens een beetje verslikken maar niks ernstigs. Op een gegeven moment kreeg ze ook wel eens een koekje, groente of fruit om zelf te eten. Maar dat is tot nu toe nog nooit goed gegaan, en ook de broodkorstjes dus al sinds een paar maanden niet meer. Ze propt alles in een keer in haar mond, neemt veel te grote happen en slikt meteen door. Ik heb haar al een paar keer echt op de rug moeten slaan terwijl ik ze over mijn arm hield waarna er een stuk los schoot. Zelf raakt ze er daarna ook van in paniek. Ik heb allemaal dingen geprobeerd: nijntje, liga, organix alle soorten koekjes, rijstwafel, soepstengel, brood enz en ook heel veel soorten groente en qua fruit banaan en meloen. Maar bij alles wat ik haar zelf probeer te laten eten is ze zo gulzig dat ze er echt in blijft hangen. Heel eng vind ik dat, en daarom durf ik het nu dus echt niet meer. Zelfs als ik het zelf vasthoudt en haar hapjes laat nemen gaat het niet goed. Herkend iemand dit? Wat zouden jullie doen? blijven proberen, of rond haar pubertijd maar eens een broodkorstje weer gaan aanbieden? Ik zie echt baby's van een half jaar van alles zelf eten, dan vraag ik me af of ik nou wat verkeerd doe of dat onze dochter dat dus blijkbaar gewoon nog niet kan?
Mijn dochter heeft hetzelfde Met zeggen dat ik echt al 20x met me hard in mijn keel gezeten. T is niet een beetje hoesten maar echt bijna stikken Hier heeft t te maken met gulzigheid maar ook heel laat tanden krijgen! Ik wordt nu iets flexibeler en eet nu ook brood uit t vuistje maar ik prak en snij nog veel en ze verslikt/kokhalst nog dagelijks en ik vind t helemaal niks
Nee ik vind het ook lastig. Ik blijf het wel steeds proberen, maar het heeft tot nu toe vele enge situaties opgeleverd. En blijkbaar zijn er ook niet veel die het herkennen. Het is dus wel echt een uitzondering. Lastig!
Verslikken en kokhalzen hoort erbij. Door het steeds uit te stellen om stukken te geven, kan ze ook nooit voorbij die fase gaan. Je moet er echt doorheen. Mijn dochter heeft heel weinig gehoest/gekokhalsd, maar ik heb toch echt begrepen dat het erbij hoort als ze stukken gaan eten. Dit is belangrijk: -geef grote stukken (ong. als een vuist), die ze zelf af kan happen. Als ze zelf controle heeft is de kans op verslikken veel kleiner -raak NIET in paniek als ze zich verslikt en als ze een te grote hap neemt, ga dan ook niet in haar mond graaien. Meestal kunnen ze het heel goed zelf ophoesten en als iets te groot is, tuffen ze dat echt wel uit. Als je in paniek raakt verbindt ze er een negatieve associatie aan en dat kan eetproblemen opleveren. -zet haar goed rechtop, in een kinderstoel en geef enkele stukken op een bordje voor haar -eet samen -geef geen gepureerde papjes met stukken erin, dan is juist d ekans op verslikken veel groter
Dat kan allemaal zo zijn maar weet op de leeftijd bij ts dat t echt te angstig is en ook ik heb dit dus wel uitgesteld tot ze dingen beter begreep!
Nescio, ik denk dat je niet goed begrepen hebt wat ik schreef en bedoelde. Ik probeer het nog steeds telkens wel en schuif dus niks vooruit. En ik geef inderdaad ook grote stukken. Maar als je kind zo erg stikt dat als je haar oppakt dat ze al slap wordt en over je arm hangt, ze blauw is, echt 0,0 adem krijgt en je haar keihard op haar rug moet slaan waarna er een stuk uit schiet lijkt dat me niet onder de standaard "ze horen te kokhalzen en verslikken" te vallen. Dat begrijp ik echt allemaal wel, en daar heb ik me nooit zorgen om gemaakt, maar je begrijpt denk ik niet dat ik bedoel dat het ernstiger is als dat. Dit is niet gewoon kokhalzen en ook niet gewoon verslikken waarbij ze flink gaat kuchen. Die dingen gebeuren ook, en vind ik ook niet eng. Maar zoals hierboven omschreven gebeurt dus echt elke keer als ik haar wat geef. Groente, fruit, brood, koekjes. Echt elke keer en in alles. Dat vind ik altijd zo moeilijk aan dit soort dingen, mensen denken dat je gewoon overbezorgd bent, en je je aanstelt (no offence). Mijn huisarts stuurde me bv ook weg toen ik met mijn dochter (die later zware reflux bleek te hebben, en van de bovenste lijn van de curve tot onder de onderste zakte) kwam, terwijl hij me lachend wegwuifde en zei "alle baby's spugen wel eens" Ik wordt daar best onzeker van. Misschien schat ik het dan wel verkeerd in.
Nou inderdaad, ik kan er ook op google niet veel over vinden. Alleen inderdaad de standaard dingen, maar niks zo extreem als dit eigenlijk. Is het bij jullie nu wel veel beter geworden?
Ik herken het gulzige eten en niet goed kauwen wel. Hier propt ze bijna een halve banaan in 1 keer in haar mondje. Gelukkig kan ze het goed aan kokhalst wat maar ze houdt het in haar mond. Maar het stikken herken ik (gelukkig) niet. Er schijnt wel logopodie hier voor te zijn misschien is dat wat. En maak je geen zorgen. De meeste kinderen eten wel goed voor ze een kleuter zijj . Ik ken zelfs mensen die tot 1,5 jaar eten letterlijk voorkauwen en in de mond stoppen omdat ze bang zijn.
Oei dat klinkt wel heel extreem. Stikken en blauw aanlopen is zeker de bedoeling niet. Dan zou ik het ook even veilig houden en misschien naar logopedie? Het lijkt erop dat ze het nog niet goed kan controleren. Wil het zeker niet bagatelliseren, maar ik ken dan weer de andere kant. Een overbezorgde oudtante die al klaar stond om mijn dochter in de Heimlichgreep te nemen (bij een kind van 8 maanden) omdat ze een stuk penne in een keer in haar mond deed. Terwijl mijn dochter gewoon die penne doormidden beet, de ene helft uittufte en de andere helft opat. Mensen reageren vaak onnodig angstig op een baby die stukken eet.
Ikdus: ja inderdaad, ze propt als het een beetje kan inderdaad een halve banaan naar binnen. Blijkbaar kan ze het toch zelf nog niet goed zelf oplossen. En dan te bedenken dat ik rapley wilde gaan doen Nescio: Die ken ik inderdaad ook. Mijn moeder is ook vreselijk gauw in paniek bij verslikken (en dan bedoel ik dus normaal verslikken) en kokhalzen. De heimlich is inderdaad vrij overdreven in jouw geval En ik snap je reactie ook wel hoor, ook dat het niet bedoeld is om het te bagatelliseren. Maar ik merk wel dat vaak dingen op overbezorgdheid worden gegooid. Daar liep ik dus al vaak tegenaan met de reflux, dus ik dacht oh jee daar gaan we weer Logopedie had ik nog helemaal niet aan gedacht. Ik ga het op het consultatiebureau morgen even aankaarten. Misschien kan dat inderdaad helpen. Trouwens haar brood snijd ik in stukjes, en daar heeft ze zich nog nooit in verslikt. Het gaat dus echt om het zelf eten. Alles wat ik haar geef gaat prima. Ook de grotere stukken. Aan het slikken zelf ligt het dus niet.