Wauw! We hebben het hier over een kindje van 2 jaar en 8 maanden! En dan nu al een muziekinstrument? Geen aanval hoor, maar ik vind het nogal wat. Op die leeftijd zijn ze toch veel meer bezig met zelf aankleden, zindelijk worden, fietsen op loopfiets , knutselen, energiek bezig zijn en dat soort dingen. Ik zie L. écht nog geen instrument bespelen. Kunnen ze dan ook noten lezen? Hoe dan, want ze kennen het alfabet nog niet eens. -x- Mooiezomer
Voor noten lezen hoef je het alfabet niet te kennen. Ik ken een kindje dat vanaf 3 piano heeft leren spelen, het begon met meespelen met grote zus en vervolgens bleek ze de notenbalk eigenlijk wel goed te begrijpen. Ze speelde op basis van positie zeg maar, dus bij piano startend vanaf de centrale C en dan zie je op de notenbalk hoe de noten zich tot die C verhouden. Natuurlijk geen ingewikkelde dingen, maar dat staat helemaal los van de namen van de noten - en dus het alfabet. Zolang het spelenderwijs is, dus zonder pushen, is het niet anders dan bv knutselen of puzzelen natuurlijk.
De cymbaal kon mijn zoon ook al spelen toen hij nig geen drie was. Daar hoef je geen noten voor te kunne lezen. Zijn hele simpele insteekbladen voor. Je zegt alleen ‘ open rondje wat langer’ en ‘noot met vlaggetje wat korter’ bv.
Zichzelf aankleden kan ze al en zindelijk is ze ook. We proberen iets te vinden dat uitdaging bied maar bovenal ook echt leuk is. Ze is gek op muziek en doet op de blokfluit van de oudste ook net alsof ze speelt (al zijn haar vingertjes te klein om ze op alle gaatjes te kunnen houden). Haar leeftijdsgenootjes die ik persoonlijk ken krijgen uitdaging van kleuren en vormen leren en leren tellen, dieren en hun geluiden en woonplaats enz. Dat weet ze allemaal al en is dus geen uitdaging. Ze heeft inmiddels al goed laten zien dat ze echt erg gefrustreerd raakt als ze niet de mogelijkheid heeft om verder te leren. Ze wilt constant door. Nu telt ze dus ook synchroon in nederlands en in Engels en tot 5 in Duits. Ze wilt van veel dingen weten hoe het in het Engels heet en neemt dat over. Ik wil dat ze wel haar leerhonger kan gebruiken zonder dat ze straks echt jaren voor loopt als ze naar groep 4 gaat en een muziekinstrument zou daar erg goed voor zijn.
De vioolleraar van mijn oudste is ooit begonnen met een kindje van 3. Hij is inmiddels 5,5, net als mijn dochter, en speelt nog. Hoewel hij al veel verder is vinden ze elkaar wel, erg leuk om te zien.
Ik vind het wel een slim idee! Ik herken die leerhonger wel en (te) ver vooruit zijn. Slim dat je dan wat anders wil aanbieden dan alleen de standaard Zoontje van een vriendin zit op vioolles, is geloof ik met 3 (of 4) begonnen? Het storen aan anderen die te langzaam gaan, dat kan.. had mijn dochter niet zo sterk, maar die ging dan thuis gewoon zelf door. Verder werken in het boek, op YouTube pianostukken zoeken en zichzelf aanleren. Zij ging naar een orientatiejaar, maar was ze wel al een stuk ouder. Daar kreeg ze overigens xylofoonles. Voor hele kleintjes heb je soms wel idd zoiets, maar is denk ik meer gericht op plezier, luisteren, voelen. Niet zo zeer een muziekstuk aanleren. Je kunt het mss combineren, les om samen muziek te maken in een groepje en thuis zelf (verder) oefenen. Daarna privéles, mocht je t idee hebben, dat het aanslaat (dit is best duur nl ) Maar je kunt het zelf het beste aanvoelen, hoe ‘erg’ dat storen aan anderen is. Het is een aanvulling