Mij dochter is bijna 4/5 zij is een voorzichtig meisje en weinig durft zoals klimmen of eraf springen . Ze is langzaam met alles . Ik heb geen idee welk sport bij haar zal passen? Hoop dat jullie een idee hebben . Wil dat ze van haar angst afkomst dat ze meer durft en niet bang word!
Kleutergym leuk en spelenderwijs. Judo daar leer je vallen. Ik denk dat ze daar echt zelfvertrouwen van krijgt.
Ik was zelf zo'n kind dat voor veel sporten bangig was. Ik was bang voor de bal, bang voor alle drukke kinderen. Ik rende nooit met de groep mee. Mijn moeder heeft 4 jaar lang mij op turnen gezet (groep 1 tot en met 4) en ik vond dat in het begin wel leuk, omdat het echt spelenderwijs was, maar na verloop van tijd echt verschrikkelijk. Ik was altijd de slechtste, ik durfde me niet los te laten van het rek, dat soort dingen. Sport moet een kind zelfvertrouwen geven en niet onzeker maken. Ik zou kijken wat je dochter leuk zou vinden, in plaats van wat jij leuk voor je dochter zou vinden. Wie weet is ze net als ik geen type voor een teamsport? Ik ben uiteindelijk gaan paardrijden en dat heb ik heel lang leuk gevonden. Misschien zou ze het leuk vinden om te dansen ofzo? Kijk ook eens naar jezelf en naar je partner, wat voor sporten doen jullie nu als volwassenen? Als je het mij persoonlijk zou vragen zou ik het initiatief even bij haar laten. Ik heb destijds heel goed gevoeld dat mijn moeder wilde dat ik wat socialer en sportiever zou worden, ondanks dat zij het alleen maar in mijn belang heeft gewild. Ik heb daardoor de indruk gekregen dat je een bepaalde manier moet zijn, terwijl dat natuurlijk helemaal niet hoeft. Niet iedereen is sportief bijvoorbeeld.
Turnen, kleutergym of (tuimel)judo is het eerste waar ik aan denk, maar dat gaat ze waarschijnlijk niet leuk vinden als ze zo angstig ingesteld is. Ik zou zelf met haar aan haar zelfvertrouwen gaan werken, want daar komt de angst toch vandaan. Lekker vaak naar de speeltuin, naar een indoor speeltuin, fietsen, rolschaatsen, laat haar op muurtjes lopen en eraf springen, etc. Verder kan ze in winkels helpen met betalen, met een pakketje bij de buren ophalen, helpen in de keuken.... In het begin zal je haar met alles moeten helpen, maar zodra ze doorheeft dat ze het zelf wel kan krijgt ze steeds meer zelfvertrouwen en zal je zien dat ze het zelf gaat doen. Is verder iets wat ze leuk vindt? Dochter vond dansen heel leuk en is dus met kleuterdans begonnen, het ging best goed waardoor haar zelfvertrouwen nog meer groeide. En hoe is het met jullie zelfvertrouwen? Kinderen nemen dit soort gedrag vaak moeiteloos over....
Misschien even contact opnemen met de bewegingsdocent van de kleuterklas? Die heeft daar vaak een hele goede kijk op. Maar gezien haar leeftijd is kleutergym misschien nog wel de enige sport die ze kan doen hoor. Want veel is vaak pas vanaf 6 of 7.
Ik zou inderdaad uitgaan van wat zij zelf leuk vindt/wil en als ze nog even niets wil, dan zou ik dat lekker nog even zo houden. Misschien is het wel meer een meisje voor muziekles en dat is dan toch ook prima? En in de tussentijd inderdaad zelf dingen met haar ondernemen (binnen- en buitenspeeltuin, spelletjes, zwemmen, enz.). Ik merk bij de jongste dat het veel beter werkt om vanuit de veiligheid van de aanwezigheid van iemand die ze goed kent (papa, mama, opa, oma) dingen te doen, dan haar te 'droppen' in een onbekende omgeving met onbekende mensen.
Wil je je kindje op 2 soorten tegelijk? Want vaak begint zwemles met 5 jaar. Onze dochter krijgt een keertje extra gym op school voor de grove motoriek.
Mijn dochter is een jaar jonger maar motorisch ook niet de sterktste. Ik vermoed dat ze hoogtevrees heeft, maar het ontbreekt haar ook gewoon aan lef. Ze durft wel te schommelen en te klimmen of van een glijbaan te gaan, maar ergens vanaf springen is zo goed als not done. Altijd aan het handje. Maar ook de manier waarop ze het trappetje van de glijbaan bestijgt, heel houterig en dan moet ze nog gaan zitten bovenaan. Pfoe, een hele inspanning. Ook in het zwembad zal ze niet van de glijbaan gaan. Dat durf ik niet! En springend het water in, ook niet. Terwijl de jongens dat allemaal niks uit maakt. Ze is ook niet bang in het water, maar dat soort drukte hoeft van haar niet. Ze zit op kleutersurvival, zwemmen, dat vindt ze heel erg leuk. Ze houdt wel enorm van zwemmen. Maar onderwater gaan is niet haar hobby. Maar beetje bij beetje gaat het steeds beter. Vooral omdat ze zwemmen zelf zo vreselijk leuk vindt. Dus ik denk dat je vooral moet kijken wat ze zelf heel graag zou willen doen. Misschien wil ze wel dansen. Een contactsport lijkt me niet handig als ze zo bang is. En wat Niekekris zegt, ga zelf met haar op pad. En elke keer hele kleine stapjes verder. Mijn dochter hoeft nu nog maar 1 handje als ze moet springen en van kleine hoogtes (stoeprandje ) durft ze nu helemaal alleen. En dan is ze toch trots!! Maar ze moet echt horen dat ze het kan, dat ik weet dat ze het kan.
Ik was ook zo dapper. Gym, judo en schaatsen waren een flop. Ik heb wel jaren op ballet gezeten. Misschien is dat iets voor haar?
Helemaal mee eens.. Ik MOEST van mijn ouders ook sporten, vreselijk was dat, was overal heel slecht in, heel onhandig, overal bang voor enz. Mijn dochter lijkt ook erg op jouw dochter, ze wilde op judo (met haar broer)_na twee lessen huilend weggegaan. Ballet en kleuterdans vond ze na 3maanden ook niks, ze is daar veel te houterig voor. Nu is ze 6,5 en wil (voorlopig) niet op een sport. Ze zit bij een knutselclubje en op gitaarles, dit heeft ze zelf bedacht en ze bloeit helemaal op. Ze heeft gewoon veel meer met fijne motoriek en weinig met grove motoriek. Voor de beweging gaan we heel veel fietsen en met buitenspelen klimt ze gelukkig wel in bomen en springt van de glijbanen en zo.
Sluit me hierbij aan. Ga niets pushen, dat kan namelijk nogal in de tegengestelde richting werken als wat jij wilt. Ik was als kind ook doodsbenauwd voor vrijwel alles wat sport en bewegen was en zie dat bij een van onze dochters terug. We hebben niets gepusht en ze is (flink) later qua motoriek dan leeftijdsgenootjes, maar doet het allemaal op haar tempo. Zelfvertrouwen krijgt zij juist heel erg van dingen waar haar kracht en talent liggen: intellectueel en op creatief vlak. Die dingen hebben wij ingezet om haar steeds te laten ervaren dat zij er mag wezen met de dingen die zij kan.
Ik zou gewoon nog even wachten. Vaak is zwemles op die leeftijd toch wel genoeg. Ben het eens met bovenstaande reacties, van gewoon buiten spelen kunnen ze ook al een stuk vaardiger worden en haar zelfvertrouwen zal daar ook van groeien. Wie weet vindt ze het over een jaartje ofzo wel leuk om op een sport te gaan. Misschien zal het nooit een heel sportief kind worden dat alles aandurft en zich in een groep met sporten op haar gemak voelt, dan kun je misschien beter voor individuele sporten of vormen van beweging kiezen. Mijn dochter is bijv. heel dromerig. Balsporten of teamsporten zijn daarom niet de meest handige keuze, dansen heeft ze een tijdje gedaan, maar ook daarbij lette ze nooit op, waardoor ze vaak een paar seconden achter liep met de rest van de groep. Zwemmen en turnen zijn bijv. wel weer dingen die haar aardig af gaan. Verder zit ze op scouting, geen sport, maar dat vindt ze heel leuk om te doen. Knutselen, spelletjes, toneel, buitenactiviteiten, ehbo, samen dingen bakken, dat past gewoon bij haar. Ach, verder komt ze ook nog aardig aan haar beweging door buitenspelen.