Het zou inderdaad kunnen dat zijn drukte hem 'dwars' zit bij het moe worden. Hij wordt pas moe in 'rust' tenminste dat lijkt me als ik alles zo op een rijtje zet. Het is lastig om de rustknop eerder aan te zetten. Wij zijn pas rond half 7/7 uur klaar met eten. En zolang zijn zus 'aanwezig' is is hij (zijn ze) druk met en zonder elkaar. Dus de rust wordt pas ingezet wanneer dochter naar bed is en dat is rond half 8/8 uur
Je zou het dan best tijdelijk kunnen proberen door jullie op te splitsen. Beiden gaan in een aparte ruimte het laatste half uur of uurtje doorbrengen met een van de ouders. Kijken of daar een stukje zit voor verandering. Want niet elk kind wat niet moe lijkt is ook niet moe. Sommige kinderen kunnen zichzelf er heel lang overheen zetten en de moeheid niet toelaten.
Ik heb moeite met 'een lange adem' die heb ik niet heel veel. En mijn man al helemaal niet, het komt allemaal al op mijn schouders terecht.. Na het eten mogen ze heel even tv kijken tot ik klaar ben met alles. Daarna speel ik vaak nog een spelletje met hem (ze). Met vragenkaartjes oid waar de hersenen nog even aan het werk worden gezet. Dan is hij namelijk even rustig. Daarna gaan we naar boven, onder de douche/tanden poetsen/pyama aan. Dochter gaat naar bed en daar lees ik een verhaal voor die gaat dan slapen. Hij ligt dan al in bed en dan lees ik daar een verhaal voor. Wanneer die klaar is dan zeg ik weltrusten en dan zegt hij 'ik ga ook weer naar beneden' Er tegenin gaan levert of hysterische geluiden op waardoor dochter niet kan slapen. Of hij vindt het een leuk spel en is de enige die plezier heeft zeg maar. Dus dan gaat hij naar beneden. Gaat spelen met de playmobile, geeft na een tijdje aan dat hij naar bed wil en hij gaat naar bed en slaapt.
Zo wat een felle reactie opeens zeg... Nav haar laatste post kwam dit in me op, vooral ook omdat ze het zelf fijn zou vinden als hij eerder in bed zou liggen. Mijn opmerking was om te helpen, niet om te veroordelen dat haar kind zo laat op bed ligt, want dat interesseert me niets. Maar omdat hij blijkbaar rustig wordt van met zijn playmobil spelen en ts het fijn zou vinden dat hij wat eerder in bed ligt, is het toch niet zo'n raar idee om het naar bed ritueel wat eerder te beginnen.
Ik snap het zeker hoor. Maar je moet nu ook al een lange adem hebben toch? En als je na het eten eerst gaat douchen en daarna een spelletje en/boekje? En dan bij hem gaan zitten. Dat lijkt heel lastig, maar kan ook juist heel veel rust bieden. Dat je hem de optie geeft dat je bij hem wil blijven, als hij gewoon gaat liggen. Niet perse slapen, maar gewoon liggen. En ik denk echt niet dat je kindje het leuk vind om niet te kunnen slapen of dat het een spel voor hem is. Daar geloof ik niet zo in.
Ik zie dat jullie redelijk laat klaar zijn met eten, dat is hier ook, lastig soms . Wat je zou kunnen doen, is na het eten geen spelletjes meer doen en ook niet opruimen, maar meteen naar boven. Eventueel dat je man nog wat met je oudste doet op haar kamer en jij dan met de jongste bezig bent, zitten ze elkaar ook niet druk te houden . Dan win je al wat tijd, als hij dan weer mee naar beneden gaat om te spelen, ga je opruimen. Is het trouwens geen optie dat hij op zijn kamer met de playmobil gaat spelen? Dan hebben jullie beneden weer wat meer de tijd voor werk en tv kijken enzo. Onze oudste heeft een fase gehad als peuter dat ze heel lang wakker bleef. Maar wel op haar kamer (ze zong heel veel, gewoon in bed ), dus wij hadden er geen last van.
Het is allemaal gewoon heel makkelijk praten als je een kind hebt dat veel slaapt. En dat stoort me gewoon
Maar waarom sta je het toe dat hij weer naar beneden komt om te spelen? Ik snap wel dat het lastig is om met hem een confrontatie aan te gaan terwijl de jongste ligt te slapen, maar misschien kun je het ook anders aanpakken door aan te geven dat het geen speeltijd meer is maar bedtijd en hem niet stimuleren/ er in meegaan om zijn kamer weer uit te komen en te gaan spelen. Ik zou het bedritueel wat langer maken en hem duidelijk uitleggen wat jij van hem verwacht. Misschien is het een optie om even bij hem te blijven tot hij slaap vat?
Ik denk dat je een paar avonden moet opofferen door nadat je klaar bent met voorlezen te zeggen dat je niet naar beneden gaat maar bij hem blijft tot hij slaapt. Je gaat dus niet naar beneden en verplicht hem in bed te liggen. Door erbij te blijven voorkom je dat hij weg wil. Zorg dat benden ook geen licht aan is zodat hij in zijn kamer blijft. Misschien als dit lukt en hij slaapt een paar dagen achter elkaar wat vroegr dat je zijn interne klokje bijstelt en hem daarna op tijd naar bed kunt doen en weer gaat abouwen dat je erbij blijft.
Ik kwam met een idee waar ts misschien iets aan heeft. Omdat ik een kind zou hebben die veel slaapt mag ik geen ideeën aandragen? Ik heb 1 kind die geweldig slaapt en nooit wakker wordt 's nachts, vanaf dat ze 6 maanden is en ze is nu net 8 jaar. Maar heb ook een kind van bijna 6 die tot 4,5 jaar een paar keer per nacht wakker werd, rond een jaar of 2 was het echt een ramp, elke nacht 3 a 4 keer wakker. Echt erg vond ik het trouwens niet echt, ben er gewoon in meegegaan en dat advies geef ik ook altijd aan anderen, die dat dan weer en stom advies vinden want ze zijn zo moe en willen slapen. Maar slapen kan je niet dwingen, dus kan je er maar beter mee dealen. Maar soms kan je het wel sturen. Ts geeft haar probleem aan, ik kom met een idee en dat wordt dan zo afgebrand, vind ik erg jammer want ik bedoel het goed. Met een beetje verschuiven van het ritme ligt haar zoontje misschien wel een half uur eerder in bed.
Hij ligt net op bed en slaapt . Zie dat er veel opties zijn aangedragen, bedankt! Weet niet meer precies wie/wat heeft geschreven maar: Ik ga bewust de confrontatie niet aan en stuur hem niet naar bed omdat dat averechts werkt. Geloof me dat heb ik geprobeerd en zeker niet 1 avond maar echt wel langer. Bij mijn dochter werkt die aanpak wel (directe aanpak) maar bij hem echt niet. Direct na het eten naar bed gaat hier niet. Na het eten moet ik of mijn man de honden nog uitlaten en in die tijd kijken hun tv en ruim ik alles op en maak ik het brood voor morgenochtend weer klaar om mee te nemen. Ik ben vanavond iets langer bij hem gebleven. Na het boekje lezen ging hij gelijk weer uit zijn bed om te spelen. Uiteindelijk heb ik hem na 10 minuten weer in zijn bed gekregen. Daar hebben we samen nog even gezeten. Maar toen kwam mijn dochter boos binnen, mijn man was toen al weer beneden. Dus heb ik eerst mijn dochter rustig gemaakt en weer naar bed gebracht. Ondertussen was hij al naar beneden gelopen. Beneden heeft hij nog even gespeeld en moest hij nog even poepen en daarna ging hij naar bed.
Waar ik wel moeite mee heb is dat je hem naar bed brengt en dat hij vervolgens zegt: ik ga naar beneden. Dan geef je toch ook een verkeerd signaal af: ik breng je naar bed maar je mag daarna zelf weten wat je doet. Ook met oog op de toekomst. Hier zouden ze ook wel langer beneden willen blijven maar als we ze naar bed brengen blijven ze boven. Is de jongste vooral het niet altijd me eens maar dat betekent niet dat ze dan maar mag doen wat ze wil. Ik denk dat jullie zoontje zijn rust niet kan vinden en daardoor niet kan slapen. Als je dat eerder weet af te bouwen ben je denk ik al een heel eind. Bij hem zitten als hij gaat slapen zou misschien ook kunnen werken, verschilt per kind, hier zou dat absolute niet werken
Na het eten kan 1 van jullie toch de honden uitlaten en de ander alvast met de kinderen naar boven? De rommel ligt er daarna ook wel en het brood wacht ook wel even . Tv kijken schijnt ook niet altijd even goed te zijn voor het naar bed gaan. Voor veel kinderen kan het prima, maar misschien voor je zoontje niet, teveel prikkels. Je dochter moet er aan wennen dat het soms nog even lawaaiig is boven, dat is bij ons ook. En anders geef je haar oordoppen . Ik zeg altijd dat ze haar kussen maar over haar oren moet doen. Gaat nu meestal goed terwijl haar zusje er bijna elke avond wel een drama van maakt. Uiteindelijk moet je zelf kijken wat bij jullie past. Maar het is wel eens handig om meningen en inzichten van anderen te lezen, zelf kom je er vaak gewoon niet op omdat je zo in die structuur zit.
Like! Precies zo heb ik het ook gedaan met mijn dochter die dezelfde problemen heeft. Ze heeft onlangs een nieuw bed en sliep daar de eerste 2 nachten slecht in. Om haar veiligheid te bieden ben ik in de kamer gaan zitten totdat ze in slaap viel. Ze sliep de eerste 2 nachten (door de verandering) zelfs om 22.00. Nu zitten we na een week op 21.00 er is dus progressie.
Dit was ik gisteravond van plan en ging prima. Tot mijn dochter boos en verdrietig in zijn kamer stond. Toen heb ik eerst dat opgelost en hij naar beneden is gegaan.
Snap dat het zo inderdaad overkomt maar ik denk daar iets anders over . Tandenpoetsen dwing ik ook niet in het begin wanneer de meeste kinderen dit niet willen bij het begin. Ik hou ze bv niet in de houtgreep om de tanden te poetsen. Ik geef ze de gelegenheid de tandenborstel zelf te ontdekken en te ervaren. En ja, dat kost wat tijd en dan worden de tanden iets minder goed gepoetst. Maar na een tijdje zijn ze beide zover dat ze er aan toe zijn om gepoetst te worden met veel plezier. Dit even als voorbeeld hoe ik met sommige dingen om ga. Uiteindelijk krijg ik altijd de kinderen zover wat ik wil dat er gebeurt. En dat ik daar misschien een wat aparte of ongewone manier voor heb is dan maar zo haha. Hij krijgt dan wel zijn 'zin' om naar beneden te gaan. Maar ik ben nog steeds overtuigd dat hij niet moe genoeg is om te gaan slapen. Moet ik dan mijn 'zin' door drijven omdat ik dat vindt terwijl hij gewoon niet moe is. Dat vind ik raar. Ik denk niet in 'zin geven of krijgen' dat maakt me eigenlijk niet veel uit (uiteraard binnen normale kaders ). Ik dwing mijn kinderen niet maar stuur ze wel zodat ik uiteindelijk krijg wat ik wil. Mijn openingszin was 'Zo ondertussen ben ik wel benieuwd of wij de enige zijn met een peuter die zo weinig slaap nodig heeft of dat er misschien toch iets aan de hand is.' Die vraag is wel beantwoord. Er zijn weinig kinderen die weinig slaap nodig hebben op deze leeftijd. Hij is daar een van. Als baby sliep hij al erg weinig. Of er echt wat aan de hand is 'ik denk het niet echt', misschien dat hij het rustmoment nodig heeft om zijn slaap te vatten. Zo ziet het er nu uit namelijk. Het is een druk jongetje wat heerlijk is maar dat zit hem denk ik zelf in de weg wanneer het bedtijd is. En ja, soms vind ik het echt vervelend dat hij zo laat nog wakker is. Vooral als ik nog wil werken. Dat kan dan pas wanneer hij op bed ligt, ivm concentratie.
Als jij tevreden bent met de gang van zaken mbt zijn slaaprituelen dan is het prima toch. Maar je moet niet zeggen dat jij je kinderen uiteindelijk altijd zo ver krijgt, dat wat jij zegt dat gebeurd, volgens mij is het andersom aangezien jouw zoon gewoon zijn kamer weer uitloopt en naar beneden gaat om te spelen. Volgens mij gebeurd er dan datgeen wat hij wilt, naar beneden en spelen. Kinderen hebben grenzen nodig en bescherming en het is aan jouw als ouder om deze grenzen te stellen en dus jouw kinderen te beschermen. Je kunt wel roepen dat hij minder slaap nodig heeft, maar wie zegt dat dat werkelijk zo is? Misschien heeft hij juist wel grenzen nodig om goed tot rust te komen, nu heeft hij volledige vrijheid om te bepalen wat hij wil. Deze vrijheid kun je kinderen nog niet geven op zo'n jonge leeftijd. Kinderen hebben rust nodig zodat ze de dag goed door kunnen komen en voldoende energie overhouden. Als een kind niet voldoende slaap en rust krijgt dan kan het goed zijn dat deze in een overlevingscirkel van vermoeidheid komt. Ik zeg niet dat het niet zo zou kunnen zijn dat kinderen minder slaap nodig hebben, maar eerlijk gezegd vind ik jouw situatie echt een geval apart. Je stelt gewoon totaal geen grenzen en laat hem zijn gang maar gaan, logisch dat een kind op die leeftijd zelf nog geen grenzen kan bepalen, jij moet hem behoeden voor vermoeidheid ipv dat je hem zijn gang laat gaan. Zo ook met het tandenpoetsverhaal. Tandenpoetsen is iets wat gewoon moet gebeuren, dat wil natuurlijk niet zeggen dat kinderen gedwongen moeten worden maar ze moeten wel leren dat het belangrijk is om je tanden te poetsen en dat je zoiets niet over moet slaan als je er geen zin in hebt. Wat voor signaal geef je als ouder af als je dit allemaal wel toestaat? Ik vind het erg vreemd en het zou niet mijn manier van opvoeden zijn, maar nogmaals als jij er allemaal tevreden mee bent, prima toch.