Ik heb 1 nichtje, verder weinig om mee te vergelijken.... dl slaapt nog in ledikant. Deed tot voor kort veel plasjes op het potje. Was 's nachts ook 3 dagen droog. Wilde ik de luier afdoen.... echt ALLES mis. En nog steeds. Ze maalt er niet om en geeft het ook niet aan. Ze staat rustig in dr broek te plassen en speelt gewoon verder. Ze gaat wel mee naar de wc als ik het vraag, maar meestal is het te laat. Ze wil graag een broekje aan (luierbroekje) maar zelfs dan roept ze niet op tijd. Met poepen zegt ze het nadat het gebeurd is. Ze drukt wel bewust in dr broek want ze neemt er de tijd voor Ze is erg bezig met praten maar kent weinig kleuren. Ze kletst zelfs zinnen met 5 woordjes. Ze is erg bijdehand en zit overal met dr neus in. Zo weet ze wanneer het waait (hoort ze), telt van 1 tot 10 en weet ook, dat als ik 1 druif wil, ze ook 1 druif geeft aan mij. Erg actief is ze. Ze onderneemt veel en kan erg goed spelen. Ze kent bijv ook bepaalde verhalen van Dikkie Dik als ze die ziet. Ze kent woordjes als "tekenbord", "schoonmaken" en "krentenbol". Ik vind het apart dat ze nog geen kleuren kent. Is ze een beetje gemiddeld?
kleuren kan mijn dochter ook nog niet zo. alleen geel... en af en toe blauw, maar eigenlijk alleen geel... zindelijk is ze nog totaaaaal niet, maar dat komt vanzelf. maarre idd hoe oud is ze precies? ze slaapt ook nog in haar ledikantje, word over een tijdje naar het grote bed verplaatst als dat goed gaat. hopen dat het lukt met haar slaapzak, want dekens en knuffels horen volgens haar absoluut niet in bed! en anders word ze woest... ieder kind zijn/haar eigen tempo denk ik maar zo
er zijn heel wat kinderen die dat pas op school leren hoor... als dat de enige zorg is die je hebt mag je je gelukkig prijzen komt waarschijnlijk vanzelf goed!
Mijn dochter is van juni 2012. Een slimme bijdehante meid die de hele dag kletst. Tellen kan ze al een hele tijd tot 19, en ze telt ook in het engels en duits. Op het potje plassen doet ze sinds deze week (trots!). Kleuren kennen daarentegen... ze kan alle kleuren opnoemen, maar nooit de goede kleur haha. We oefenen nu veel met de kleuren maar ze lijkt soms wel kleurenblind, ze gokt gewoon iets. Komt vast wel goed voordat ze in groep 8 zit
achja ik roep nog regelmatig oranje als iets groen is en omgedraaid. net als blauw en rood, word er niet slechter van haha, ik zie het wel, ik weet het ook wel, maar gaat nog steeds vaak mis. maarja ook dan red ik me gelukkig goed haha
hier was op een dag ineens de interesse in de kleur zilver... riep ze bij elke auto; ZILVER eh. nee.. dat is blauw bijna goed, die is grijs en zo kende ze daarna ineens heel vlot heel veel kleuren (en ze houdt nog steeds erg van zilverkleurig)
mijn dochter is van oktober 2012 en kent ook nog geen kleuren, alleen blauw Verder ook tot 10 tellen is geen probleem en praten doet ze ook prima. Ze snapt veel voor haar leeftijd (hoor ik van de leidsters) maar kleuren en zindelijkheid zit er nog niet in. Ach dat komt vanzelf.. ze kunnen niet overal tegelijk goed in zijn toch?
Denk inderdaad gemiddeld ja. hier praat dochter heel veel kent ook woorden waarvan ik denk huh??? Sliep ooit in een peuterbed maar nu weer bij papa en mama. kleuren kent ze ook niet, tellen wel. Ze krijgt nu ook interesse om cijfers te herkennen. Puzzelen kan ze al tot 30+ stuks. En zindelijk is ze nu een jaar. hier ook een lekker gemiddeld kind ze is trouwens van eind mei 2012
Mijn oudste kent pas sinds kort de kleuren goed. Daarvoor noemde hij wel allerlei kleuren, maar vaak de verkeerde Komt vanzelf wel!
Mijn dochter is een maandje jonger. Sinds kort gaat het wel aardig met de kleuren. Met zindelijkheid zijn we nog niet erg bezig, al kan ze wel op de wc en het potje plassen. 'Tellen' kan ze ook tot 10. Ook in het Engels. Maar eigenlijk doet een vergelijking er niet toe, want ieder kindje ontwikkelt zich op zijn eigen manier. Geniet lekker van je bijdehandte tante en laat haar ontwikkelen op haar eigen manier.
Je dochter doet het geweldig! Het systeem van tegenwoordig is niet goed. Ik had in de week een goed artikel gelezen. Ik ga het effe opzoeken
Ze is 27 maanden en gaat naar een gastouder trouwens. Ik denk ook wel dat ze gemiddeld is maar soms twijfel ik...
Ik vind dit een heel goed artikel. Peuters moeten teveel tegenwoordig Prof.dr. Sieneke Goorhuis-Brouwer: ‘Je kunt peuters niet behandelen alsof het al echte leerlingen zijn’ | Nieuwsberichten | Actueel | Rijksuniversiteit Groningen Prof.dr. Sieneke Goorhuis-Brouwer: Je kunt peuters niet behandelen alsof het al echte leerlingen zijn 24 november 2010 Kinderen worden op veel te jonge leeftijd klaargestoomd voor de kenniseconomie. Dat heeft een averechts effect, stelt Sieneke Goorhuis-Brouwer, bijzonder hoogleraar Spraak- en Taalstoornissen bij het Universitair Medisch Centrum Groningen. Veel kinderen raken overprikkeld of ontwikkelen een fundamentele onzekerheid die zich uit in allerlei vormen van afwijkend gedrag. Er worden bij ons steeds meer gezonde kinderen aangemeld met vermeende ontwikkelingsproblemen. Prof.dr. Sieneke Goorhuis-Brouwer Hoogleraar Goorhuis-Brouwer noemt de onlangs ingevoerde wet Ontwikkelingskansen voor Kwaliteit en Educatie, waarmee de regering taal- en rekenachterstanden wil terugdringen, als voorbeeld. Educatieve programmas die aanvankelijk alleen bedoeld waren voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand, worden nu uitgevoerd in de kinderopvang. Maar kinderen moeten hun peuter- en kleuterperiode juist ten volle beleven, vindt Goorhuis-Brouwer. Als we het over voeding en veiligheid van kinderen hebben, weten we precies hoe dat allemaal moet. We geven een jonge baby echt geen boerenkool met worst. In het onderwijs doen we dat wel, in overdrachtelijke zin. En dan zijn we nog verbaasd dat het kind, ook weer in overdrachtelijke zin, darmstoornissen krijgt! Emotionele stabiliteit De basis is niet dat een kind al op heel jonge leeftijd leert lezen, maar dat het emotionele stabiliteit ontwikkelt en de eigen persoonlijkheid maximaal kan ontplooien, aldus Goorhuis-Brouwer. Als dat laatste gebeurt, leren kinderen vervolgens alles wat ze aangeboden krijgen. Nu richt het onderwijs zich vanaf het vroegste moment vooral op het latere schoolsucces. En dat gaat helemaal voorbij aan de eigen ontwikkeling van kinderen. Gedragsproblemen Het aantal kinderen met gedragsproblemen neemt hand over hand toe. De scholen voor speciaal basisonderwijs zitten voller dan ooit, maar niemand vraagt zich af of dat misschien ook iets te maken heeft met ons onderwijssysteem, constateert Goorhuis-Brouwer. Je kunt peuters niet behandelen alsof het al echte leerlingen zijn. Neurologisch zijn ze daar nog helemaal niet klaar voor. Rupsjes Nooitgenoeg Goorhuis-Brouwer vergelijkt peuters met Rupsjes Nooitgenoeg. Ze eten zich vol aan alles wat ze krijgen aangeboden. Hoe er tegen ze wordt gesproken, welk spelmateriaal beschikbaar is, de mogelijkheden om fantasiespel te spelen of om te klimmen en klauteren Aan de hand van al die zaken maakt elke peuter een heel eigen ontwikkeling door. Daardoor ontstaan ook verschillen tussen kinderen; ze verwerken het allemaal op hun eigen manier en in hun eigen tempo. Gespecialiseerde Pabo Het probleem dat Goorhuis-Brouwer signaleert, wordt deels onderkend. Vanuit het onderwijs is er vraag naar een specialisatie op de pabo: een differentiatie tussen docenten voor oudere en jongere kinderen. Na de afschaffing van de kleuterschool en de invoering van de basisschool 25 jaar geleden is de kennis over het jonge kind geleidelijk aan weggelekt. Veel leerkrachten weten nauwelijks nog hoe ze met jonge kinderen moeten omgaan. Goorhuis-Brouwer pleit voor een pabo-specialisatie voor het jonge kind. Net als minister Van Bijsterveld, die ook vindt dat de tweedeling bij de pabo moet terugkeren. Daar ben ik heel enthousiast over, aldus Goorhuis-Brouwer. We moeten weer leerkrachten krijgen die methodes zien als inspiratiebron, in plaats van dat ze er volledig afhankelijk van zijn. Methodes worden nu maar al te vaak gebruikt als een kookboek; neem kind a, laat het b doen en dan krijg je c. Maar jonge kinderen kiezen zelf hoe ze informatie verwerken. Eigen manier van leren Leerkrachten kunnen kinderen daarbij ondersteunen door ze goed te observeren. Ze moeten oog krijgen voor de eigen manier van leren van jonge kinderen en ze uitdagen tot spel, rijmen en zingen. Pak je jonge kinderen op dezelfde manier aan als een kind van zes jaar of ouder, dan is dat ziekmakend, stelt Goorhuis. Letterlijk. Een kind dat te vroeg informatie aangeboden krijgt die hij of zijn nog niet kan verwerken, loopt een groot risico op allerhande (gedrags)problemen. Faalangst bijvoorbeeld. Goorhuis-Brouwer: Ik krijg regelmatig kinderen op het spreekuur die denken dat ze dom zijn. Ik snap niet wat juf bedoelt, zeggen ze dan. En vervolgens mogen ze in de klas niet spelen, maar moeten ze taakjes doen om hun achterstand weg te werken. Men denkt dat je daardoor kinderen vooruit helpt in de latere schoolprestaties, maar dat is absoluut niet het geval. Curriculum vitae Prof.dr. Sieneke Goorhuis-Brouwer (1946) studeerde orthopedagogiek aan de Rijksuniversiteit Groningen en volgde tegelijkertijd de opleiding logopedie-akoepedie. In 1977 werd zij staflid bij de disciplinegroep KNO van het UMCG. In 1988 promoveerde zij op een onderzoek naar taalontwikkelingsstoornissen bij kinderen. In 1999 werd zij benoemd tot bijzonder hoogleraar Spraak- en Taalstoornissen bij kinderen. Zij verricht onderzoek naar de epidemiologie van spraak- en taalproblematiek en de effecten van spraak- en taalproblemen op de sociaal-emotionele ontwikkeling van het kind.
De enige vraag wat ik door dit artikel heb is. Wat doe je eraan? Als je kind een maand te langzaam is volgens het systeem staan 10 man het kind te observeren dus als ouder en kind ben je verplicht om mee te doen en te leren terwijl het kind het goed doet en het systeem bagger is
Er zijn minder verplichtingen dan je denkt en meer scholen die hier wel anders mee om gaan. Het is wel zaak je flink in te lezen en je sterk te maken voor je eigen standpunt. Dat is lastig in een maatschappij die flink blind is geworden. Onzekerheid en angst spelen een grote rol bij ouders. Zie dit topic, een kind van 27 maanden moet al langs de meetlat. Waarom? Vergroot je kennis rondom ontwikkelingspsychologie en verdiep je in de pedagogiek. Als je kennis hebt, kun je je eigen kind en de mening van anderen veel beter inschatten en dan kun je grotendeels je eigen lijn uitzetten. Dan weet je hoe een kind hoort te leren en op te groeien en creëer je een eigen meetlat.
+1 al heb ik de mazzel dat ik een aangetrouwde nicht heb die hier heel veel kennis van heeft en een kinderdagverblijf is gestart op basis hiervan.