Vandaag noodgedwongen begonnen met de speen afleren. Ik ben zijn speen namelijk kwijt en kan de reserve ook niet vinden. Dus hij ligt nu zonder speen in bed. Hij geeft af en toe even een gilletje, maar echt troosteloos huilen doet ie niet. Is dat een goed teken? Hoe oud waren jullie kindjes toen je de speen afleerde? En hoe ging dat?
Grijp dit moment aan! Zeker nu het al zó goed gaat. Mijn dochter liep op haar 4e nog met dat rotding in haar mond, omdat de oma's het zielig voor haar vonden (zij pasten 2 dagen op overdag). En als niet iedereen meewerkt en consequent is, werkt het niet. Mijn zoon heeft nooit naar een speen omgekeken, dus dat probleem heb ik dit keer niet!
Ben wel benieuwd en lees even mee... Al denk ik dat ik mijn zoontje nu nog net wat te jong vind, komen nog tanden en kiezen door enz. en hij is best wel aan z'n speen gehecht. Balen dat hij vanmiddag niet heeft geslapen zeg! Ga je toch doorzetten nu of niet?
Nee, we hebben hem nu maar weer een speentje gegeven Hij snapt er ook nog niks van waarom hij hem niet meer heeft.
Onze oudste was net twee jaar. We zijn ongeveer een week voor la moment supreme begonnen met haar te vertellen dat ze nu een grote meid was, dat grote meiden geen spenen meer nodig hebben en dat spenen eigenlijk alleen voor baby's zijn. Hier zijn we elke dag meerder keren op terug gekomen, zodat het riedeltje er goed in zat. Op de dag zelf hebben we haar verteld dat we 's avonds voor het slapen gaan de spenen zouden wegdoen. Bij het dutje 's middags heeft ze hem dus nog wel gehad. Na het eten hebben we alle spenen ceremonieel in de afvalbak gegooid (waar ik ze een half uurtje later weer uit heb gevist, omdat ik het zonde vond ). Zij heeft het weggooien eigenlijk zelf gedaan en vond het duidelijk leuk en stoer om te doen. Vlak voor het slapen moest ze nog wel een klein beetje huilen, maar na wat troosten en uitleggen ging de nacht prima. Twee a drie dagen erna moest ze voor het slapen steeds nog heel even huilen, maar alle nachten gingen goed en daarna was het helemaal over. Ik denk dat het bij jullie gewoon te plotseling ging. Onverwachte dingen vallen sowieso vaak niet zo goed bij dreumesen . Succes!
Onze zoon was bijna 3. Ging meteen de eerste nacht goed. Middagslaap verviel helaas wel toen meteen. Hier gingen ze trouwens op de post naar een andere baby. Echt gedaan, dus de spenen waren ook helemaal weg.
Misschien wil ik ook wel te snel.... Opzich is hij niet super gehecht aan zijn speen. We mogen hem zo zonder drama afpakken, alleen in slaap vallen zonder speen vind hij dus duidelijk nog lastig.
Wij hebben daarom ook expres gewacht tot hij echt goed zou begrijpen wat we bedoelden en wat er van hem verwacht werd.
Hier het vingerzuigen op aanraden van het audiologisch centrum afgeleerd met net 3 jaar. Daar moest vanalles aan te pas komen. Uiteindelijk werkte een sok erom heen en een beloningssysteem. Inmiddels denkt mijn dochtertje van nu 3,5 dat kindjes van 2 nog wel mogen tutteren op de vingertjes en van 3 niet meer.
Mijn dochter (3) is er ook net vanaf. Haar vader vertelde haar dat een speen voor baby's is en dat je er konijnen tandjes van krijgt 😂 zonder problemen meteen mee gestopt. Nu moet ik er ook wel bij zeggen dat zij een heeeel makkelijk kind is.....
Ons kindje is ook van eind 2013, maar ik kan het hem echt nog niet goed uitleggen. Hij mag zijn speen alleen in bed en weet dit ook. Buiten bed, geen speen. Ik geef hem nog wat meer tijd, als hij het beter begrijpt dan ga ik er wel mee aan de slag.
Hier heb ik dochterlief gewoon in bed gelegd en niet over de speen begonnen. Het hele ritueel zoals ie altijd is en madam heeft nooit weer naar de speen gevraagd. Ze is net 2 jaar
Hier de eerste 6 mnd een speen, en toen op haar vingers gaan zuigen (linkerwijsvinger + linkermiddelvinger). Toen ze 1,5 jaar was had ze zo ongeveer de hele dag haar vingers in haar mond. Vaak gaf ze geen antwoord op een vraag, omdat ze dan haar vingers uit haar mond moest halen... Ik had heel vaak herhaalt dat op vingers zuigen voor babietjes was en niet voor grote meisjes enz, maar dat werkte allemaal niet. Toen als een ontaarde moeder haar 2 vingers aan elkaar getaped met sporttape voor een week Wel een vrolijk poppetje op de tape getekend die ze mooi vond en in ruil kreeg ze wel weer een speen (dus eigenlijk weer aangeleerd bij 1,5 jaar, voelt nogal vreemd). Ze kon haar vingers met de tape gewoon gebruiken hoor, en de eerste 2 dagen was ze heel gefrustreerd dat het niet meer fijn voelde met haar vingers in haar mond. Maar na een week was ze haar vingers afgeleerd, en de speen aangeleerd. Nu heeft ze dus alweer 8 mnd een speen waar ze erg aan gehecht is (in bed). Ze gebruikt hem ook echt om rustig te worden, soms als ze erg verdrietig/boos is of even moe dan loopt ze op eigen initiatief eventjes naar haar kamer (zegt ze 'B gaat even op bedje liggen, tot zo!'), gaat in haar bed liggen met speen en knuffel, en komt dan na 5 minuten weer vrolijk de woonkamer in. Ik wil haar die momentjes toch nog niet afnemen, dus de speen mag hier nog wel eventjes blijven zolang hij maar wel in bed blifjt. Ben wel blij dat het niet meer de hele dag haar vingers zijn, want daar gaan tanden/kaak wel echt scheef van staan. Heeft er iemand ervaring met langzaam de speen steeds korter knippen? Telkens een stukje eraf? Lijkt me een handige methode die ik weleens gelezen heb, maar ik ben nog beetje in dubio hoe gevaarlijk ik dat vind.
Dat zou ik nooit doen, afknippen. Ik hoor net van mijn man dat onze gastouder heeft gezegd dat ze de speen wil afbouwen, want ze merkt dat mn dochter een slappe tong krijgt. Heeft iemand daar eens van gehoord? Ik was het nog niet van plan, ze is als ze moe is erg aan haar speen gehecht. Ze krijg m alleen tijdens het slapen: middag slaapje en avond. Ik dacht als je 3 bent moet ie definitief het huis uit. Maar nu al...ik zie mn nachtrust al ten gronde gaan eerlijk gezegd... Daarbij hebben we straks de verandering dat er een baby komt en moet ze straks in een andere kamer gaan slapen want de baby komt in haar kamer. Helaas loopt dit vertraging op en zal het dicht bij de geboorte van de baby komen te liggen.
Alleen onze jongste was verknocht aan zijn speen. Wij zijn er echt veel te laks in geweest, want ik vond het zo zielig voor hem om de speen af te pakken en hij had hem alleen maar in bed. Wij hebben hem meegegeven aan sinterklaas toen hij al bijna 4 jaar was. Gevolg: hij ademt altijd door zijn mond en kan de letter r niet zeggen. Dat kan toeval zijn, maar het is wel typisch dat de andere 3 kids, zonder speen, dit probleem niet hadden. Ik zou dus zeggen: doorpakken nu!
Mijn oudste besloot met 1 jaar dat de speen niet meer leuk was. Bij de middelste heb ik de speen met 1 jaar weggehaald. Vond ze prima. De jongste hoeft de speen sinds een paar weken niet. Ze gaf steeds aan dat ze m niet wilde.
Mijn oudste was ruim 3 toen we zijn speen opstuurde naar babypiet ( kwam toevallig zo uit met het sintjournaal) Gold turkey 2 nachten huilen toen was het klaar.