Uitsluitingsclausule schenkingen

Mijn man heeft diverse grote schenkingen van zijn ouders gehad. Maar hij wil dat het gewoon van ons samen is. Wij zijn ook getrouwd in gemeenschap van goederen.
Hij heeft ons huis gekocht, en heeft zelf een behoorlijk bedrag aan eigen geld daarin gestoken. Ook het huis staat op ons beide naam. Mijn man wil dat we gelijkwaardig in een relatie staan, en niet dat ik het gevoel heb dat het niet echt mijn huis of mijn geld is.
Dus daar heb je weinig aan denk ik. En veel mensen zullen het onverstandig vinden waarschijnlijk
Maar wij zijn beiden volledig zeker van elkaar.

 

Het 'schoonzoonbeding' noemen ze dit ook wel. Volgens de site van de ABN is dit wel zo (dat er nog aanspraak kan worden gemaakt) tenzij er een uitzondering is opgenomen bij het beding; https://www.abnamro.nl/nl/prive/themas/schenken/uitsluitingsclausule.html

 

Hier bewust huwelijkse voorwaarden gekozen toen dat niet standaard was, met finaal verrekeningsbeding. Dus dat ligt al anders. Overlijdt een van ons dan wordt t spontaan alsof we gemeenschap van goederen hebben, bij echtscheiding ieder t zijne.

Zijn ouders hebben zo'n uitsluitingsclausule, hun zonen erven en de lijn gaat door naar onze kinderen vanuit hun vader. Wij als partner erven niet.

De wet zal her en der vast nog wel wat ruimte laten met betrekking tot scheidingen etc. Elke wetgeving heeft zo zijn gaten.

De bedoelde weg was altijd dat in tijden van scheiding het waarde aandeel van de schenking/erfenis buiten de gemeenschappelijke boedel zou blijven wanneer het tot verdelen zou gaan komen.

Stel je hebt 100.000 als totale waarde, waarvan 20.000 zijn erfenis/schenking, dan zou het volgens mij 80.000 te verdelen zijn.

Hoe groter de bedragen, hoe groter de chaos. Denk aan rendement op de erfenis of opbrengsten uit met erfenis betaalde panden. Dus ik kan me voorstellen dat daar potentieel wel ruimte zit. Er is een tijd geleden wel t nodige veranderd overigens dus allicht ook op dat stukje.

 

Wij hebben van mijn ouders een leuk bedrag gekregen met zo'n uitsluitingsclausule. Maar dat geldt alleen als we gaan scheiden (zijn in gemeenschap van goederen getrouwd), niet als ik zal komen te overlijden.
Mijn ouders hebben hiervoor een soort contract laten opstellen wat zowel zij als ik ondertekend hebben.

Maar goed, mochten we ooit gaan scheiden dan staan we denk ik quitte want de erfenis die mijn man laatst heeft ontvangen heeft ook weer een uitsluitingsclausule voor mij.

 

Wij zitten nu middenin de verdeling van de erfenis van mijn vader. Daar is ook een uitsluitingsmodule mbt de schoonkinderen in verwerkt. Bij scheiding of overlijden gaat alles naar onze kinderen. Ik vind het een lastige, maar binnen ons huwelijk delen wij alles en dat gaan we in dit geval ook doen.
Nav de erfenis van mijn vader hebben wij ook een testament op laten stellen.
Wanneer onze kinderen gaan scheiden, blijft onze erfenis bij onze eigen kinderen, maar bij overlijden, gaat het naar de partner. Mochten we daar tegen die tijd niet achter staan ivm misschien een hele verkeerde partnerkeuze (in onze ogen), kunnen we dat altijd nog aanpassen.

 

Hoe bedoel je dat dat buiten de relatie om besloten wordt? Door degeen die schenkt?

 

Ook als je getrouwd bent in gemeenschap van goederen, is niet elke erfenis automatisch voor jullie allebei. Dat hangt namelijk niet alleen af van hoe jullie als ontvanger het hebben geregeld, maar ook hoe het in het testament van de schenker staat. Heeft die niks vastgelegd, dan is de erfenis in jullie geval (gemeenschap van goederen) automatisch voor jullie beiden. Maar in een testament kan ook staan dat de aangetrouwde partner geen recht heeft op die erfenis. Waarbij er zelfs nog onderscheid gemaakt kan worden tussen de rechten die jij hebt bij echtscheiding en de rechten die je hebt bij overlijden van je partner. En dat staat los van hoe jullie dat geregeld hebben.

In ons testament staat bijvoorbeeld dat wat onze kinderen van ons erven, in geval van echtscheiding van hun blijft. De ex-partner kan daar dan geen aanspraak op maken.
Maar als één van onze kinderen overlijdt, dan kan de weduwe / weduwnaar het deel wat ons kind van ons geërfd heeft, wel erven.
We hadden het ook nog zo vast kunnen leggen dat de weduwe / weduwnaar daar geen aanspraak op kan maken. Dat zou ons aandeel dus alsnog in de familie blijven. Maar dat zou dus kunnen betekenen dat als zij een huis hebben gekocht waar geld uit onze erfenis in zit, dat de partner in flinke financiële problemen raakt als ons kind overlijdt en dat aandeel ineens opeisbaar wordt voor onze andere nabestaanden. Wij zouden niet willen dat een toekomstige schoonzoon / schoondochter na het overlijden van ons kind, het huis uit moet.
Maar ik wil wel dat een toekomstige EX-schoonzoon of EX-schoondochter in geval van een scheiding met de tengels uit onze erfenis blijft. Zèlf als ons kind wel voor een huwelijk op gemeenschap van goederen gekozen heeft.

 

Ik ontvang ook regelmatig grote schenkingen met uitsluitingsclausule. Als ik het niet uitgeef blijft het in principe van mij. Als je er samen van op vakantie gaat of gewoon boodschappen mee doet dan heb je het opgemaakt en kun je her ook niet terugvragen. Als je er bijv een auto van koopt dat is die auto vlg mij weer van jou (mocht je gaan scheiden). Ik heb van het geld een deel van de hypotheek afgelost. Op die manier heeft mijn man er toch voordeel van want onze maandlasten zijn lager. Mochten we gaan scheidem dan wordt dit verrekend (het deel dat ik heb afgelost, uiteraaard niet het maandelijkse voordeel). Ik heb voor deze speciale schenkingen overigens wel een eigen spaarrekening op mijn naam waar ik verder niks mee doe (zodat de stromen traceerbaar zijn).

Mijn man was in het begin (en vlg mij nu nog wel een beetje) wel wat gepikeerd hierover. Maar ja het gaat bij ons tot nu toe al om best veel geld en ik doe er ook iets mee waar we samen iets aan hebben.

 

Eerste tip: niet scheiden.
Tweede tip: vraag goed na of de uitsluitingsclausule alleen geldt bij echtscheiding of ook bij overlijden.

Ik schrijf nu even alsof je partner degene is met de erfenis en jij uitgesloten wordt. Als het andersom is, moet je dus 'hij / zij' lezen, waar nu 'jij' staat.

Als de uitsluitingsclausule ook geldt bij overlijden, neem dan contact op met een notaris en kijk of je partner zijn erfenis via een eigen testament toch aan jou kan laten toekomen. Of toch in ieder geval in de vorm van 'vruchtgebruik' zolang jij leeft. Jullie hebben een kind, dus die erft het dan na jouw overlijden alsnog. Het gaat er vooral om dat je niet wordt geconfronteerd met een kind dat haar aandeel al in euro's opeist, terwijl het vermogen in het huis zit. Of dat de belasting vervelend gaat doen, omdat je dochter meteen erft en daar belasting over moet betalen terwijl het geld vast zit in een huis.

Denk er ook goed over na wat een constructie in jullie eigen testament betekent voor een eventuele nieuwe partner (& kinderen) als je opnieuw trouwt (& kinderen krijgt) en jij vervolgens eerder overlijdt.

 

.fout

 

Klopt ik begrijp dat hier verschil inzit. Ik weet dat wat wij via man z'n ouders erven gewoon voor ons beide is zonder uitsluitingen etc.
Wij hebben samen één kind en ik heb 2 (volwassen) kinderen uit een vorig huwelijk die door mijn man zijn opgevoed van kleins af aan. Die 3 kinderen erven van ons hetzelfde daar maken wij geen verschil in. Wel is hun biologische vader hier weer uitgesloten. Voor iedereen is de situatie natuurlijk héél persoonlijk. En er zijn overal haken en ogen aan.
Toen ik, (honderd jaar geleden) ging scheiden van mijn ex waren we getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Maar hij moest uiteindelijk toch een flink bedrag aan mij betalen. Dus het is ook weer niet zo dat bij huwelijkse voorwaarden het zo zwart wit is.

 

Ik heb een paar jaar geleden een schenking gekregen van mijn oma en hiermee (toen, inmiddels verhuisd) de halve hypotheek afgelost. Bij de notaris staat vast dat het ingebrachte geld van mij is en mijn man daar niets van krijgt. Dat was een voorwaarde die mijn oma heeft bepaald. Als ik overlijd gaat het geld naar de kinderen.

 

Ah op die manier, mijn schoonouders hebben destijds besloten om te schenken en wilde ook zo'n clausule. Mijn man heeft er toen vriendelijk voor bedankt. Ik vond het overigens geen probleem ofzo. Mijn man wilde het geld alleen accepteren als het voor ons beide was en anders wilde hij het niet hebben.
Zijn ouders hadden er verder helemaal niet bij stilgestaan ofzo die dachten we regelen zoals "het hoort" zoals bijna iedereen dat doet. Ze zijn toen zelfs nog bij mij gekomen omdat ze bang waren mij gekwetst te hebben of dat ik nu zou denken dat ze geen vertrouwen in mij of onze relatie hadden. Dat was niet hun bedoeling. En toen mijn man had uitgelegd hoe hij het zag en wat zijn gevoel in deze situatie was hebben ze het ons gewoon gezamenlijk geschonken zonder uitsluitingen ofzo. En nu gaat het altijd zo als er wordt geschonken.
Maar ik snap dat niet iedereen er op die manier mee omgaat.
En hoe goed iemand alles probeert dicht te timmeren er lijken altijd wel weer haken en ogen te zijn waardoor het anders wordt.