Goed. Ik begeef me op glad ijs en daarom wil ik van te voren zeggen dat mijn dochter van mij helemaal níks hoeft. Ik ben hier niet degene die gefrustreerd is (nou ja, beetje dan ) en ik wéét dat elk kindje zich in een eigen tempo ontwikkelt. Hopelijk kan ik dan nu zonder afgeschoten te worden een vraag stellen Dochter wil dus van alles, maar ze krijgt het niet voor elkaar. Sinds 5 maanden rolt ze van buik naar rug (voornamelijk van links naar rechts, de andere kant is niet zo favoriet) en sindsdien gebeurt er vrij weinig meer. Mij maakt het niet uit, maar haar wel want ze wil zelf terug rollen, ze wiebelt met haar heupjes, slingert met haar been, maar het lukt haar niet! Ik ben haar dus al 3 maanden aan het terug rollen en het zou voor haar, maar ook voor mij natuurlijk, wel fijn zijn als ze dat zelf kon. Soms sta ik erbij en dan hoor en zie ik mezelf uitleggen: "nee schat, kijk, je moet zo, hup je armpje zo doen en dan hoplaa, ben je weer op je rug!!" Kind kijkt me niet begrijpend aan, wat ik ook wel weer snap hoor. Hoe kan ik haar daar nou bij helpen? Tijgeren doet ze ook niet, er zit geen beweging in verder. Op de buik liggen vindt ze ook helemaal niet leuk, ze wordt heel snel boos en dan gaat ze schreeuwen en huilen. Ik leg weleens een speeltje voor haar neer, of ik ga zelf de halve gare uithangen. Vindt ze leuk, ze wil er naar toe. Haar armpjes en benen gaan dan in de lucht, ze zwaait en zwiept er mee, maar daar kom je niet erg ver mee natuurlijk. Gevolg: schreeuwen, huilen en dan moet mama haar komen terug rollen op de rug, want dat lukt dus ook nog niet. Ik pas er voor op dat ik haar niet te snel help, uit gemakzucht zeg maar. Zo van: dan gaat ze tenminste niet schreeuwen. Maar ik merk ook dat ik het nu een beetje probeer te ontwijken, die situaties waarin ze zo gefrustreerd en boos wordt. Ik leg haar liever in de box neer, daar rolt ze niet zoveel en als ze het wel doet dan blijft één armpje onder haar lijfje waardoor ze makkelijk weer terug rolt. Maar das helemaal niet de bedoeling! Want wie niet oefent, kan ook niet leren. Kan ik haar helpen met wat oefeningetjes? Nogmaals: voor mij hoeft het niet en als ze het zelf prima had gevonden om enkel op haar rug te spelen dan had ik dit topic niet geopend, maar ik merk dat ze veel wil en het niet voor elkaar krijgt. Het zou fijn zijn als ik haar met wat dingen kan helpen, maar ik zou het niet weten?
leuk hè z'n gefrustreerd ding zoonlief was net zo.(dochterlief ooktrouwens) ik zou gewoon helpen tot dat ze het zelf kan.
Haha ja, ik vrees dat er weinig anders op zit. Ik dacht: ach kom, laat ik hier eens een balletje opgooien. Ik geloof ook heilig in het 'niet doen tot dat ze het uit zich zelf doen', maar echt... ik vergeet dat nog weleens als ze weer eens héél hard ligt te gillen en te schreeuwen op de grond
Wij kregen als tip van de fysiotherapeut om het terugrollen wel te oefenen. Gewoon desbetreffende arm omhoog en terugrollen, vooral niet oppakken en op de rug neerleggen. En inderdaad op een gegeven moment snappen ze het niet alleen maar lukt het ook. Verder hebben wij heel veel geoefend met op de buik liggen. Richtlijn is voor elke maand dat hij oud is 10 minuten op de buik. Dat is dus met 3 maanden al 30 minuten. Dat werd dus 3x10 en dan gingen we liedjes zingen of boekje lezen of op de buik even tv kijken. (niet echt therapeutisch verantwoord) misschien kun je hier iets mee
Zo rollen we haar inderdaad ook terug. Bijvoorbeeld linkerarmpje omhoog en dan haar naar links rollen. Zo bedoel je het ook toch? Dat op de buik liggen wordt 'm hier echt niet. Vooral vandaag is echt het toppunt. Als ze alleen al in haar hoofd heeft dat ze zich zo gaat omrollen zet ze het al op een schreeuwen, tjeeee! Ik word er helemaal gek van vandaag, zo erg is het nog nooit geweest Ze zou dus nu bij wijze van 8 x 10 minuten op haar buik moeten liggen? Haha, vandaag mag blij zijn met 8 x 10 seconden Weet je, zolang ze bij het CB niks zeggen over dat niet terug rollen zal het wel goed zijn denk ik dan. Alleen dat geschreeuw en gehuil de hele tijd. Ik biecht op dat ik haar weleens heb laten schreeuwen, heel even hoor. Dan dacht ik: maak je maar eens goed boos, misschien lukt het dan wel. Dat maakte dus niks uit, want ik kreeg alleen maar een heel chagrijnig meisje
onze dame was ook zo gefrustreerd!!! Nog steeds wel af en toe maar nu ze kan kruipen en staan en is het een stuk minder. Ze moet er waarschijnlijk toch doorheen! Succes!
Lastig he die pittige kindjes. Hier ook 1 die van alles wel wil maar gewoon nog niet alles kan. Als het aan hem lag kroop hij al door de kamer zeg maar. Hij kan nu dus van rug naar buik en soms terug maar niet altijd.. Oehwhh je moet hem horen als hij kon vloeken dan deed hij het vast! Ik blijf ook oefenen en hoop dat hij het snel onder de knie heeft.
Dochterlief rolde met een goede 5 maanden van rug naar buik en dat doet ze heel vaak maar terug heeft ze nog niet echt uitgevonden. Zo nu en dan gebeurt het wel maar dat is meer toeval dan wijsheid. Ik zou me daar totaal niet druk om maken, zoals je zelf ook al zegt. Waar ik wél iets mee zou doen is het niet willen buikliggen. Dit is toch de houding van waaruit ze alles gaan ontwikkelen (rollen, kruipen, tijgeren, zitten) dus enorm belangrijk. Mijn dochter wilde dit de eerste 2 maanden ook absolute niet op haar buik liggen en toen heb ik een kinder fysio langs laten komen. Zij constateerde dat dochterlief heel sterk in haar nekje/rug was waardoor de buikspieren onderontwikkeld waren en ze die dus niet wilde gebruiken. Van hun kreeg ik oefeningen en het ging echt per week beter. Inmiddels ligt ze vaak wel een half uur in dr eentje te spelen en draait (ze heeft nogal een aparte manier van voort (of eigenlijk achtert ) bewegen, kruipen/tijgeren hier ook nog niet) ze overal heen zonder mopperen. Hier kwam de fysio aan huis én we kregen het volledig vergoed. Dus in mijn ogen, baad het niet dan schaad het niet, toch?
Juist die frustratie zorgt dat ze het blijft proberen waarna het uiteindelijk lukt. Ik zou haar toch proberen te laten wennen aan het buikliggen en idd niet te snel helpen. Gewoon zelf een beetje laten aanmodderen en allerlei interessants bij haar in de buurt leggen.
Ik sluit me aan bij loki. Buikligging is heel erg belangrijk. Probeer haar op een sierkussen te leggen met haar bovenlichaam. En dan op de grond voor de tv (eventjes). Dan ligt ze niet plat op haar neus en wordt ze getriggerd om zich op te trekken en omhoog te kijken. Oefenen met terugrollen: zoek iets dat ze heel graag wil pakken, en gebruik dat om haar wat te plagen. Je kunt het speeltje omhoog doen zodat ze 1 arm en haar hoofd optilt vanaf haar buik om het te grijpen. Dan ga je met het speeltje verder schuin zodat ze zich automatisch draait (als ze het wil grijpen) en op haar rug holt. We hebben deze oefeningen van de fysio gekregen. Oh, die frustratie is heeuul irritant, maar gaat echt over als ze het tijgeren en kruipen door krijgt.
Ooh heel herkenbaar Hier ook eentje die na een paar minuten woest wordt als ze te lang op haar buik ligt. Ze kan wel rollen, maar is dan zo boos, dat zelfs dat niet meer wil En, eerlijk gezegd, heb ik er ook niet altijd even veel zin en geduld voor om haar te laten krijsen omdat ze niet op haar buik wil liggen. Dus ja, dan zet ik haar maar op haar kont neer, zitten kan ze namelijk al wel. Zo heb ik het bij de oudste ook gedaan en ook zij is uiteindelijk gaan tijgeren, kruipen en lopen. Nu huppelt ze ook door huis heen Die frustratie hoort er inderdaad wel bij....maar ik zou me er niet te druk om maken hoor. Elke dag even een paar keer op de buik neer leggen. Doen wij ook, en het duurt steeds langer voordat ze boos wordt en hier gaat zo af en toe het kontje al de lucht in (alleen weet ze niet wat ze dan moet doen )
Hier ook al af en toe een gefrustreerd kereltje. Maar hij draaide zich wel vanuit rug naar buik mede door die frustratie. Ik dacht ik laat het m maar even doen, en hij lag terug op zijn rug. Vanuit rug naar buik probeert hij ook continu maar wordt er nog niet gefrustreerd door. Ik zelf denk dat die frustratie alleen maar helpt en dat het daardoor uiteindelijk wel lukt. Maar ja, als het te lang duurt zou ik zelf ook gefrustreerd worden. En de oefeningen die al genoemd zijn idd gewoon proberen. Het komt vanzelf, en dan is de frustratie ook eindelijk over! Succes!
Jaylen wou ook echt niet op zijn buik liggen hoor als ik hem zo neerlegde. Het CB zei dan ook je MOET het wel doen hoor .. Ik heb om eerlijk te zijn dat amper gedaan, Ik was er van overtuigd dat als hij het eenmaal zelf kon hij er minder moeite mee zou hebben. En het was nog zo ook. Hij draait zelf om en vind het geen probleem om dan op de buik te liggen.
Hier ook zo'n driftkikkertje als iets niet lukt hoor, ik heb wel eens gezegd 'als hij nu zijn eerste woordje zou zeggen dan zou het iets heeeeeel lelijks zijn!' Maar ik doe hetzelfde als jij. Kijken of het lukt, stimuleren met speeltjes of zelf gek doen, en helpen. Komt allemaal wel, denk ik dan, hij moet maar even geduld hebben.
Iets leuks voor de neus hangen/houden zodat ze het hoofd op moeten tillen? Ons meiske draaide heel vlot op haar buik en heeft toen ook gelijk uitgevonden dat buikslapen heerlijk is (terwijl haar broer de tent zes keer per nacht bij elkaar krijste als ie in z'n slaap omdraaide). Momenteel de frustratie dat ze wil gaan zitten of kruipen wat niet echt lukt met een pavlikbandage om. Ze wordt me toch een partij boos, niet leuk meer. Maar sinds een paar dagen heeft ze in de gaten dat ze met een been naar achteren en het andere naar voren zich in de box kan optrekken. Dikke pret.
Whaha ja, als ze kon praten dan was haar eerste woordje zeeeeker geen pop of papa/mama. Iedereen heel erg bedankt voor de tips en toch ook fijn om wat herkenning te lezen. Mooi om te weten dat ik niet de enige ben met zo'n schreeuwert in huis We gaan aan de slag met de tips die hier geschreven staan. Mocht ik twijfelen aan haar vooruitgang dan zal ik het eens opnemen met het CB of desnoods zelf een fysio raadplegen.
Oh, ja ik herken alles in je verhaal ook heel goed. Zit zelf al dik 1,5 maand met hetzelfde of eigenlijk mijn zoontje heeft het zelfde. Hij rolde al vrij snel van rug naar buik maar terug lukte hem niet. Soms wil het nog wel eens lukken maar dat is maar zelden. Hij word vaak zo gefrustreerd en boos dat hij zijn hoofdje plat in het speelkleed gooit (wat soms nog wel eens hard gebeurd) daarbij is hij altijd een spuigertje geweest en zit altijd alles onder de spuig/kwijl/snot..Zijn gegil en gekrijs is echt vreselijk om aan te horen en ik rol hem dan altijd weer redelijk snel terug. Ik ben echt al een tijd bezig om hem te stimuleren om terug te rollen doormiddel van speeltjes en aanmoedigingen maar helaas nog geen effect. Hij vind het echt vreselijk op zijn buik.
Oh, wat wij ook deden om buikligging leuk te maken: Kindje met bovenlichaam op een kussen (op de buik), op een gladde grond, en lekker gaan slepen met die kussen. Rondjes draaien door de kamer, zelf de meest gekke geluiden maken en gillen van plezier. Mijn kinderen kregen gewoon de hik van het lachen als we dat deden, en ze keken echt goed omhoog. Mijn zoontje ging na een tijdje (als we hem op zijn buik op een kussen legden) zichzelf afzetten met zijn beentjes om ook zo lekker rond te vliegen over de vloer . Op die manier heeft ie een start gemaakt richting tijgeren.
jup, ken het, hier ook gehad, en ik mag nu gelukkig zeggen sinds kort, gehad...... elke keer hielp ik haar, en op een gegeven moment ging ze gewoon piepen ipv zelf proberen toen heb ik haar even laten begaan in haar woede ik stond er wel naast voor het geval dat,maar ik heb speeltjes op net niet grijpbare afstand gelegd en haar maar even laten miepen ze werd woest, zette haar been eronder en voilà....gedraaid....toen even strekken en ja hoor speeltje te pakken en toen had ze m door! en ik weet wat ik mijzelf aangedaan heb want ze rolt en wurmt nu overal bij om dingen te pakken te krijgen, zo ook op de commode of waar ik haar ook wil verschonen haha maar goed, ze doet het
ik herken het wel een beetje...vooral van dat op de buik leggen, ik weet dat het elke dag moet maar meneer raakt helemaal gefrustreerd! het is leuk voor een minuutje maar dan is hij zoooo kwaad. ik gaf dat op het cb aan...vrouw legt hem op de buik en hij geeft geen kik en toen hij het gehad had rolde hij zonder boe of bah terug thuis wilde ik het aan vriendlief laten zien maar toen was het weer schreeuwen... nu lukt het hem wel al vaker maar nog steeds niet helemaal goed... ach ja...we gaan er maar in mee