Omdat ik in een ander topic las dat er best wat mensen zijn zonder vrienden, werd ik hier benieuwd naar. Heb jij of hebben jullie vrienden, waarom wel of waarom niet. Als je geen vrienden heb, heb je dan ook geen kennissen waar je nooit mee afspreekt of? Ik/wij hebben best wat vrienden. Ik heb een Beste vriendin, 2 goede vriendinnen en dan nog een handje vol losse vriendinnen, nog wat leuke buren waar we vaak mee borrelen/barbecuen etc. Ik ben benieuwd
Ik kan me het antwoord "nee gelukkig niet" echt helemaal niet voorstellen. Ben benieuwd of dat aangevinkt wordt en waarom. Wij hebben beste vrienden, gewone vrienden en ook kennissen en buren waar we wel eens mee afspreken. Ben heel blij met zoals het is
Ik kan me het ook niet voorstellen. Maar er zullen ongetwijfeld mensen zijn die het niet vervelend vinden om geen vrienden te hebben.
Wij hebben een selectief groepje vrienden en dat vinden we een prettige situatie. Ik heb 5 goede vriendinnen, met 3 daarvan spreken we ook wel eens inclusief mannen af. We wonen allemaal niet even dicht bij elkaar en hebben drukke gezinnen en banen, afspreken is dus nog wel eens puzzelen, maar we appen regelmatig en spreken elkaar dus veel. Mijn man heeft 2 goede vrienden. Zij wonen ook niet vlakbij, dus het contact is vooral telefonisch en af en toe spreken ze af om wat te gaan drinken of samen sporten of zo. Zij hebben toevallig allebei geen vaste relatie meer, maar voorheen spraken we daarmee ook wel inclusief vrouwen af. Verder doen we allebei wel eens iets leuks met collega's, mijn man en zwager gaan wel eens samen tennissen en mijn man en schoonvader gaan graag samen op pad. Ik onderneem vooral veel met mijn moeder, mijn zussen en mijn nichtje. Wij zijn dus wat meer familie-georiënteerd.
Inderdaad. Daarnaast ben ik altijd heel benieuwd hoe iemand zover is gekomen om te breken met alle vrienden en kennissen. Bij een verhuizing wordt een vriendschap moeilijker natuurlijk, maar niet onmogelijk. Ik heb 2 zeer goede vriendinnen, waarvan eentje 100km verder op woont en geen kinderen heeft. We zien elkaar ong 1X per maand en bellen altijd als het nodig is. Verder hebben we 4-5 bevriende stellen (ook met kleine kinderen), waar we wekelijks wat mee doen, Maar ook samen op vakantie gaan, of naar concerten, dagjes weg enz
Nee helaas niet. Ik had altijd vriendinnen maar door omstandigheden is dat overgegaan. En ik ben ook nog eens verhuisd naar de woonplaats van mijn man. Ik voel me hier thuis en zou niet meer terug willen verhuizen maar vriendinnen mis ik wel. Mijn man heeft wel vrienden en gaat ok regelmatig weg dn dan steekt het wel dat ik nooit eens met iemand ergens wat kan drinken/eten of langs kan gaan. Wel toevallig, ik ben een oude vriendin tegengekomen gister. Door omstandigheden waten we elkaar uit het oog verloren en hoe bizar, we komen allebei niet hier vandaan en blijken heel dichtbij elkaar te wonen in dezelfde wijk. Dus nu hebben we nummers uitgewisseld en zou leuk zijn als er weer contact komt.
Wat leuk dat je een oude vriendin tegen bent gekomen! Hopelijk groeit het weer uit Tot iets moois! Hopelijk kan je wat leuke contacten opbouwen. Is hier ook gelukt mede dankzij de Kids
Dan zou ik dat zelf bevorderen even een appje vandaag dat je het leuk vond haar weer te zien en wel zin hebt in een kopje thee/wijntje oid deze week. Ik denk dat ze dat dan wel kan waarderen Ik heb zelf eigenlijk heel veel vriendinnen. Sowieso 5 die ik echt bijna dagelijks spreek en app, nog een stuk of 5 die ik maandelijks zie en 1 nieuwe waar ik nu ook tijd in investeer omdat het echt een leuk mens is.
Ik heb hier in de buurt geen vrienden meer. Hadden hele goede vrienden die helaas opeens het contact hadden verbroken, achteraf van haar gehoord dat haar man bang was dat zij iets met mijn man zou willen . Jaren later is hij vreemdgegaan en ze zijn nu uit elkaar . Verder hadden we vrienden waar het contact mee verwaterd is doordat we beiden veranderd zijn denk ik, het liep gewoon niet zo lekker meer. Mijn beste vriendin is mijn nichtje (ze is 2,5 maand ouder dan ik), met haar kan ik alles bespreken. Helaas woont ze 200 km verderop... en ik heb nog een vriendin 100 km verderop, maar allebei erg druk. Heb wel leuk contact met de moeders van school en blijf daar wel eens hangen als de kinderen hebben afgesproken en van een aantal weet ik dat ik op ze kan rekenen als het nodig is. Zou best graag een echt goede vriendin hebben hier in de buurt maar ik ben niet zo'n goede vriendin vrees ik en zelf ook nogal kieskeurig, vind het ook lastig om me bij iemand echt vertrouwd te voelen ofzo. Heb daarbij ook mijn rust nodig en tijd voor mezelf en ben daardoor denk ik niet zo'n goede vriendin . Maar ben op zich wel tevreden. Kan altijd mijn ei kwijt en heb genoeg sociale contacten en vangnet aangezien we op school elkaar ook helpen waar nodig.
Ja gelukkig wel, ik heb een aantal vriendinnen die ik al meer dan 20 jaar ken. We zien elkaar niet elke week, maar wel wekelijks contact via app, bellen of mail. En veel mensen nog van vroeger, al zijn dat nu meer kennissen geworden. Zien elkaar dan meer op verjaardagen van gezamelijke vrienden.
Wij :hebben een zeer beperkt aantal vrienden. Wel meer kennissen, maar dat is gezellig als je ze ziet, maar die zoeken we niet perse op. Ik vind het helemaal niet erg en zou meer vrienden ook niet kunnen handelen. Vrienden betekend verplichtingen voor mij als autist. Sociaal moeten doen en je best doen vriendschap te onderhouden. Dat is voor mij gewoon super moeilijk hoe leuk de vrienden ook zijn.
Hier best wel wat vrienden. Meeste zijn van oorsprong vrienden van mijn man (de mannen), maar we hebben een leuke vriendengroep met een stuk of 7 stellen waar we regelmatig mee afspreken. De een wat meer dan de ander. Zitten er 2/3 bij die we echt vaak zien, bijna wekelijks. 1 van de dames beschouw ik ook echt als mijn beste vriendin en we spreken ook vaak zonder mannen af. Ik heb alleen geen vrienden die ik echt vanaf vroeger al ken. Dat is allemaal verwaterd. Verder ook nog wel wat kennissen die we af en toe spreken, en leuk contact met de buren enzo..
Ik heb ook geen vriendinnen meer van vroeger. Degene die ik het langst ken ken ik vanaf de 2e klas middelbare school. Ging toen niet met haar om , maar ben haar via mijn beste vriendin weer tegen gekomen. Verder ken ik mijn beste vriendin sinds 2008 en de rest van mijn contacten eigenlijk na de geboorte van mijn dochter in 2012
Veel vriendinnen va toen zijn meer kennissen geworden, maar daar is ook niets mis mee. We wonen allemaal zo ver bij elkaar vandaan en iedereen heeft drukke agenda's. En door mijn kind leer ik weer nieuwe mensen kennen. Ik vind t prima zo, heb ook mijn rust nodig.
2 hele goede vriendinnen, 3 vriendinnnen in de zin van meiden waar ik ongeveer eens per 2 maand wat leuks mee doe ( zijn eigenlijk vriendinnen van mn 2 vriendinnen haha), komen wel ook op verjaardagen. en verder nog een heleboel kennissen, de een weer wat meer vriend als de andere, bij sommige doe ik weleens een bakkie, bij andere nooit. vind het prima zo. als ik heel veel vrienden had en het allemaal bij moest houden had ik geen tijd meer om te slapen haha. dus hier gelukkig met wat ik heb
Heb wel vriendinnen en vrienden, maar of we nou onze meest diepe geheimen e.d. met elkaar delen: nee dat denk ik niet Mijn ervaring is sowieso dat ik meer aan mijn partner heb (bijv) als ik me echt onwijs rot voel ergens over dan aan mijn vrienden. Kennissen ook genoeg, kortom: genoeg mensen om leuke dingen mee te doen. Meeste van m'n vrienden wonen ook verder weg, omdat ik ben verhuisd van de Randstad naar het oosten. De vrienden van mijn partner heb ik helemaal niks mee. Met een enkele uitzondering daargelaten
Jazeker: mijn beste vriendin ken ik vanaf groep 1 dus nu al zo'n 29 jaar. Dan nog twee vriendinnen die ik ken vanaf de brugklas. Vervolgens nog een vriendin die ik op het HBO heb leren kennen (en toevallig is haar vriend een vriend van mijn man). Daarnaast nog een vriendin die ik bij mijn vorige werkgever heb leren kennen. Dit zijn mijn vriendinnen waarmee ik regelmatig afspreek en ook wel wekelijks en anders in elk geval maandelijks contact mee heb. En die weten ook echt wel heel veel van mij. En mijn zusje maar die is buiten een vriendin ook gewoon mijn zus. Daarnaast heb ik nog een groepje meiden van het HBO en een groepje meiden van mijn vorige werk waar ik zo'n 3 a 4 keer per jaar iets mee ga eten. Ook heeft mijn man een vriendengroep waarvan er een aantal een vriendin hebben en met één meisje daarvan spreek ik ook regelmatig alleen af en de anderen heb ik gewoon goed contact mee (app, feestjes, etc) En hij heeft ook nog een voetbalteam. En als laatste heb ik een app groep met 6 meiden van hier. Dat zijn ondertussen ook wel soort vriendinnen geworden. Gelukkig wel zeg. Ik houd enorm van sociale contacten en vind het jammer dat ik soms gewoon niet de tijd heb om iedereen regelmatig genoeg te zien. Maar als we elkaar zien is het altijd fantastisch. Het lijkt mij niet leuk als je geen vrienden hebt. Maar sommigen kiezen er misschien ook voor?