Ik heb een stiefdochter van 6, om het weekend is ze bij ons. Nu is het tijd een meisje geweest wat veel aandacht vraagt. Nu al een paar keer een voorval van dat ze iets van haar broertje af pakt en dan zeg ik er wat van en dan vervolgens als papa binnen komt rent ze naar hem toe en dan zegt ze dat ik boos op haar was en te keer ging, opzich ook kindergedrag, maar hoe gaan jullie daarmee om?
Dan zou ik gelijk heel rustig zeg: Neeee - ik was niet boos op je Lisa, maar je pakte speelgoed af van Sam en je weet dat dat niet mag. Dus daar zei ik iets van. En als Sam iets afpakt van jóú dan zeg ik daar ook iets van tegen Sam. Dan is het gelijk duidelijk wat er gebeurd is zonder dat het heel erg opgeblazen wordt. En daarna klaar. Maar ik zou dus geloof ik wel gelijk duidelijkheid scheppen. (naam van je stiefdochter even verzonnen he hihi )
Zo zeg ik dat ook idd,punt is dat ze het zo weet te spelen dat papa altijd haar gelooft en ik niet eens kan zeggen wat er gebeurde op zo'n moment.
Misschien eens kletsen met paps zonder dochterlief in de buurt. Als hij niet weet dat ze het zo speelt... Zal hij z'n dochter altijd eerder geloven dan jou. Het is toch z'n dochter tenslotte
Dan heeft papa een goed gesprek nodig!! Kind is nieuw in deze situatie en ze moet merken dat papa en stiefmoeder gewoon 1lijn trekken!! Succes met papa!
Zou idd eens met papa gaan praten... hij zou je door dik en dun moeten steunen tov zijn kids. als jullie het niet eens zijn kan je dat later bespreken samen. als mijn zoon hier naar papa rent met het verhaal dat mama boos was, stelt mijn man altijd deze wedervraag; en wat heb jij gedaan? Zodat ik me gesteund voel, en mijn zoon leert begrijpen hoe het verhaal zit
Hij vroeg wel wat er gebeurd was idd dus ik uitleggen en dan zij zeggen dat het niet zo is.. Dus gewoon uitspelen tegen over elkaar
Dan zou ik zeker een goed gesprek met papa hebben en steeds blijven benoemen wat er werkelijk gebeurd wat de anderen al zeiden.
Vandaag nog eens rustig over gehad, verteld wat er nou gebeurd was en gezegd hoe ik me dan voel als hij haar meteen gelooft en mij niet en je ziet aan dat koppie van haar, haha ik heb lekker mijn zin en papa gelooft mij. Hij zei ze is er zo weinig dan wil ik het leuk hebben, waarop ik zei dat ze het ook leuk heeft als je juist wel grenzen en regels zijn en hij niet meteen dochter gelooft en ook haar eens een grens aangeeft of wegstuurt als ze een bui heeft. Ze heeft namelijk weleens hele erg boze buien en meestal blijft hij net zo lang met haar praten tot het goed is, terwijl het sneller over is als je het even negeert en dan praat.
Maar je ziet het haar dus ook echt afpakken? Soms zijn kleintjes van 3,5 ook al best gehaaid. Hier is het bijvoorbeeld echt niet alleen onze dochter die pest...de jongste kan er ook wat van.
Ja ik zie het echt gebeuren! Mijn zoontje is soms ook niet de liefste en pakt ook dingen af en dan word daar ook wat van gezegd, het verschil is dat hij gewoon verder speelt daarna en zijn rent naar papa om daar het hele verhaal uit zijn verband te trekken en vreselijk overstuur te zijn.
sterker nog... als je nu geen grenzen trekt heb je over een aantal jaar een groot probleem wat een flinke wig tussen jou en je partner kan worden... Mijn vriend hoeft het niet eens te weten waarom, als zijn kids op hun donder hebben gehad, dan zul je het er wel naar gemaakt hebben zegt hij dan. Hij vertrouwd mij volledig met zijn kids, dat houdt ook in dat ik de verantwoordelijkheid heb om in te grijpen als er ruzie is en om zelfstandig dat probleem op te lossen, op mijn manier. Als hij het er niet mee eens is, zegt hij dat nooit waar zijn kinderen bij zijn, maar bijvoorbeeld savonds als iedereen op bed ligt prive met mij, dan weet ik ook dat ik het voortaan beter anders aan kan pakken. Maar we staan naar de kids toe wel op 1 lijn, en dat is zo vreselijk belangrijk!! Hij wil het ook graag gezellig houden want ze zijn er maar zo weinig, echt herkenbaar hoor! Maar met 3 prepubers is het nou eenmaal niet altijd gezellig, kids hebben veel eerder als vroeger rare fratsen vind ik! (stelen, liegen...)