Gisteren ging ik mijn oudste (5) ophalen bij de BSO. Bij het naar binnen gaan kwam ik een zeer teleurgesteld kindje (ook 5) tegen. Ze hadden allemaal een bloemstukje gehad en degene met het mooiste stukje had en chocolaatje gekregen. Het kindje was erg verdrietig, want het had ook een chocolaatje willen hebben. Ik dacht toen al bij me zelf:"Is dat niet een beetje jong om dat onderscheid al te maken?" Hoor ik net bij het ontbijt hetzelfde van mij zoon. Hij zei:"Had ik maar de mooiste gemaakt, want dan had ik ook een chocolaatje gehad." En dag later zat hij er dus toch nog mee. Natuurlijk zei ik, dat doe van hem heel mooi was, hij goed zijn best heeft gedaan en dat hij de volgende keer de mooiste heeft, maar ik vraag me wel af of je het zo moet aanpakken op die leeftijd... En vanaf wanneer zou je dan wél de winnaar kunnen belonen? Wat vinden jullie?
Moeilijk zoiets hè? Een kind moet ook leren dat ze niet altijd de beste kunnen zijn. Maar bij bijv. een hardloopwedstrijdje is heel duidelijk te zien wie de snelste is. Bij een bloemstukje maken ligt dat heel anders. Ik zelf zou er zelf voor gekozen hebben om elk kind een chocolaatje te geven. Ze hebben allemaal toch even goed hun best gedaan? Bij welke leeftijd je wel een winnaar kunt benoemen weet ik eigenlijk niet. Ik denk toch wel een jaar of 6/7.
Ik vind sowieso het lastig om op die leeftijd iets te belonen omdat het het de mooiste is. Zoals grietje al zegt... Met een hardloopwedstrijd is het simpel... De eerste was het snelst. Maar mooi of niet mooi is een kwestie van een smaak. Denken nou al die andere kindjes dat hun bloemstukje niet mooi genoeg is? geeft wat mij betreft een bijsmaakje aan een verder hele leuke activiteit.
Lastig idd. Ik zou dan liever de winnaar een ander/iets groter chocolaatje geven dan de rest. Dan heeft iedereen iets. Maar met een dergelijke 'wedstrijd' is het uitroepen van een winnaar sowieso nogal smaakgebonden natuurlijk.
Ik vind het ook raar om een chocolaatje te geven als 'prijs' voor een gemaakt bloemstukje.... Het is inderdaad afhankelijk van de smaak en zegt niks over inzet. Nou is het ook niet zo dat degene die de hardloopwedstrijd wint ook het hardst zijn best heeft gedaan, maar daarbij is inderaad wel duidelijk te zien wie gewonnen heeft. Dan nog lijkt het me niet altijd nodig om een prijs hiervoor te geven. Aan de andere kant moeten kinderen leren dat ze niet altijd kunnen winnen en ook niet altijd alles kunnen krijgen wat een ander ook heeft. Daar zijn we bij onze dochter van 3 al mee bezig en ik vind dat een kind van 5 dat zeker moet kunnen begrijpen. Je mag best even teleurgesteld zijn als je niet hebt gewonnen, maar daar is het klaar mee.
Hij was ook niet teleurgesteld, dat hij niet had gewonnen. Hij was teleurgesteld dat hij geen chocolaatje had gekregen. Hij benoemde het ook alleen maar. "Ik wou dat ik de mooiste had, dan had ik een chocolaatje gehad." En dat was vanmorgen, toen hij zijn bloemstukje zag. Toen ik hem gisteren ophaalde was hij gewoon vrolijk en heeft er niks van gezegd. Dat andere kindje was wel echt aan het simmen. Overigens zou ik het meer waarderen, als ieder kind gewoon geprezen wordt voor zijn of haar kunstwerkje. Hoeft toch helemaal niet het mooiste te zijn? Als je maar je best hebt gedaan, toch? Vind het een aparte keuze van de BSO om er zo mee om te gaan.
Bij echte wedstrijden vind ik het geen enkel probleem om de winnaars te prijzen, vanaf een jaar of 5. Bij hardloopwedstrijd of bij voetbal is uiteindelijk de doelstelling van de competitie dat er een winnaar uitkomt (naast fijn samenspelen natuurlijk). Dat kunnen kinderen die eraan meedoen ook best begrijpen. Hetzelfde met verjaardagen ed, wij geven dan altijd alleen een kado aan de jarige, Sommige mensen vinden dat alle kinderen in het gezin een kado moeten krijgen omdat het anders niet eerlijk is. Ben ik niet mee eens. Terug ot: Ik vind het bizar dat kinderen beoordeeld worden op het 'mooi zijn' van een werkje en daar ook nog prijzen voor krijgen. Dat is zo subjectief als wat, en dus niet te begrijpen voor een kind.