Mag ik even klagen..... Ik ben die laatste loodjes zooo zat he..... ik voel me echt een invalide soms.. overal pijntjes... bij het zitten, het staan... liggen.... en dan al niet te praten over het lopen! Zo'n groot huis heb ik niet hoor... maar een wandeling van de woonkamer naar de keuken is al bijna te veel... Dat is geen wandeling meer... dat heet de laatste tijd een "waggeling"... Die kleine zit al flink ingedaald met het hoofdje vast tussen de bekken en als ik loop, lijkt het net alsof ik een bowlingbal heb ingeslikt, die nu tussen mijn benen hangt zowat.... Mijn bekken, heupen, schaamstreek doen zeer... soms hele venijnige steken, waardoor ik dan echt geen stap meer kan verzetten! Heel de tijd menstruatiekrampen, al ruim een week ben ik mijn slijmprop aan het verliezen... elke ochtend weer wat.... en iedere keer denk je dan dat "het" eindelijk gaat gebeuren... en ik loop nog met die dikke buik... Vannacht heb ik maximaal 2 uurtjes geslapen... van 2 tot 3 uur... toen werd ik spontaan wakker van de pijn in mijn buik... (niet eens omdat ik moest plassen!)... ik lag niet lekker... mijn dikke buik drukte op mijn darmen... ik werd gewoon misselijk van het nare gevoel in mijn buik.... Tja.. dan maar opstaan. Even naar de wc, want plassen lukt toch altijd wel. 8) Ik waggel weer eens naar de keuken, want omdat ik ook zooo'n droge mond had en ik had het zooo vreselijk warm (lees... het zweet druppelde op plaatsen waarvan ik dacht dat ik niet kon zweten..), dus eventjes wat gedronken.. en op de bank tv zappen... lang leve Comedy Central... Opeens werden de krampen erger en erger en ik wist even niet waar ik het zoeken moest.... En weeer die gedachte: zou het? zou het?... maar nee... ik was er van overtuigd dat het mijn darmen waren.... dus weer naar de wc.... vreselijk aan de diarree! (sorry voor de details 8) ) Dacht letterlijk dat ik dood ging op de toilet! Eenmaal leeg, weer naar de keuken gewaggeld, een warm kopje kruidenthee gezet.... en met dekentje op de bank gaan liggen.... zo heb ik me nog een paar uur lang ellendig gevoeld en rond een uurtje of half 7, dacht ik... ik ga zo maar even een nieuwe poging doen om te slapen... Op dat moment kreeg ik weer erge buikkrampen, maar nu niet van mijn darmen... nu waren het echt menstruatiekrampen, maar best hevige.... Dus weer naar de toilet en in mijn onderbroek vond ik dus weeer een slijmprop, maar dit keer was het de grootste die ik tot nu toe had gezien... Toen dacht ik echt bij mezelf, hoe groooot is die slijmprop nu eenmaal.... aangezien ik 'm al ruim een week aan het verliezen ben.. Weer terug naar bed en om half 8 ging de wekker van manlief..... dus toen was ik weer klaarwakker.... Ik ben nu lekker alleen thuis, mannetje naar zn werk, dus ik ga zo maar weeer een poging doen om wat te slapen... ben gebroken.... Ik voel me nog niet helemaal APK, heb nog met vlagen menstruatiekrampen... maar die heb ik al heel de week... en mijn darmen zijn ook nog niet helemaal op orde geloof ik.... Tis een lang verhaal geworden, maar helpt wel even om te klagen... hihi 8) Ik heb ook zoveel kennissen en vriendinnen die ook zwanger zijn en de 1 bevalt na de ander......... dus moraal van dit verhaal: wanneer? wanneer? wanneer oh wanneer mag ik eindelijk? Lang leve de laatste loodjes! xx
Tjonge, ik heb nog geeneens een slijmpropje gezien. Wel rare buik, darmen dan en wat menstruatie-krampen. Zou hij nog wel komen?
Ow al 3 dagen overtijd .. dan mag ik nog niet klagen denk ik... hihi... ik hoop ook voor jou dat je snel mag bevallen! Ja ik zit me ook te vervelen... ben eigenlijk gebroken... wil even naar bedje toe... maar ik kan me er niet toe verzetten om op te staan en naar de slaapkamer te lopen.... eh.. sorry.. "waggelen" ... haha.
Ik ben het ook zat...maar nog niet zo erg als jou geloof ik.... Ik wil die baby gewoon hebben, en zien dat alles in orde met de kleine is... In tegenstelling tot alles wat ik lees heb ik nu juist nauwelijks last van afscheiding...laat staan slijm... Ik heb nog geen slijmprop gezien of deeltjes ervan...zou de bevalling dan nog langer op zich laten wachten... De gedachte dat ik langer dan 40 weken zwanger zal zijn, vind ik echt verschrikkelijk...ik ga na de 40 weken denk ik meteen vragen (lees zeuren) om gestript te worden... ( ik had al gevraagd wat de procedure is bij mijn praktijk...en dat is dus dat je pas bij 41 wk en 6 dagen naar de gyn wordt doorverwezen...nou dat gaat me echt te lang duren..plus die kleine wordt maar groter en groter :S) ik kan niet meer tegen de misselijkheid en het over geven elke ochtend....niet te spreken over het feit dat ik bijna niets kan eten...vanwege zure maag en pijnlijke oprispingen...dat heeft als enige voordeel gehad dat ik maar 7,5 kilo ben aangekomen tot nu toe.... nou dat was mijn klaagzang...allemaal suc6 nog Jes
Ik ga vanmiddag ook nog maar even op bed liggen, al was het maar om mijn klompvoetjes (vocht) even wat rust te gunnen. Ik ben klaarwakker en hyperactief. Dat is nieuw in deze 9 maanden Ach, ik hou het wel uit, hoor. Heb me er sinds gisteren compleet bij neergelegd, dat ik zelf geen grip heb op wanneer ons kleintje komt. Dus ik wacht het maar geduldig (ehum) af. Volgens mijn verloskundige schijnt 78% tussen 40-4 en 40+4 te bevallen, dus wie weet krijg jij daar ook wat rust mee. Hahaha.
Nou, dat dacht ik dus ook, zit nu 3 dagen over de 40 en het valt me nog mee... Ik ook nauwelijks afscheiding, geen slijmprop. (Ik wil je niet de hoop ontnemen) Maar heb van meerdere dames begrepen, dat dit ook niet altijd gebeurd. Sommigen raken het pas kwijt tijdens de bevalling, ook als die eerder dan 40 weken is. (beetje hoop erbij nu? )
Oh ik heb het hele forum van boven tot onder alweer 20x gelezen... hoezo verveling? Zit gewoon te wachten terwijl ik dat helemaal niet wil... heb ook (onterecht) het gevoel dat ik al overtijd loop omdat mijn dochter er destijds al lang en breed was.... Aaaah
Oh, en dan misschien nog wel echt 2 weken wachten! Dat wordt een hobby vinden in de tussentijd! Ik had met 37 weken ook al zoiets van; Goh, volgens mij komt ie eerder hoor, ik voel me zo anders. (wilde het gewoon te graag, haha)
pfff ik ben het ook wel zat hoor. Ik loop bij de gyn en ik ben met mn bloeddruk een grensgeval dus 2x in de week lange uitgebreide controles ctg/langdurige bloeddrukmeting. Thuis niet voorruit te branden. Kan werkelijk waar overal slapen. Zittend op de bank nog het lekkerst, want in bed krijg ik alleen maar kramp in mn benen. Gisterenavond nog afgrijselijke krampen gehad, dus de voorbereiding van het lichaam is begonnen. Laat maar komen. Het is leuk geweest zo.
Hobby? Watisdat? Kan me niet zo goed meer ergens op concentreren eigenlijk En het kan inderdaad zomaar nog twee weken (of 4!) duren maar ja, hoop doet leven Gewoon de vorige keer een beetje verwend, toen hoefde ik niet te wachten. Maar deze zit goed vast Maar jij mag eerst bevallen hoor! (wel vandaag graag, dan red ik dat misschien ook nog wel erachteraan )
@Sas7 pff, ik voel me helemaal een optimist als ik jou zo hoor. Ik heb dan ook niet veel te klagen, hoor. Ben altijd zo weg bij de vk en hoef geen extra onderzoeken. Wordt alleen wel een beetje moe van mijn dikke voeten, beginnen zo te jeuken door het vocht. Maar dat is dan ook wel het enige. Misschien ben ik dan ook niet geheel op mijn plek in dit topic. Maar ik verveeeel me zo.....ik reageer echt overal nu.
@Phemme Herkenbaar, ik kan me al mijn hele zwangerschap nauwelijks concentreren. Voor jou misschien allemaal nog lastiger, omdat je al eerder zwanger was en een beetje weet wat er kan gaan komen. Dan gebruik je je eerste als vergelijkingsmateriaal. Ik voelde me nepzwanger, wanneer ik vrouwen zag die verder waren dan ik en nu ben ik dan eindelijk ver en dan voel ik me nog niet meetellen, als ik een zwangere zie/spreek die al een kindje heeft. Wat een drol he?
Pffffffffffff, ik heb me sinds mijn laatste loodjes begonnen hier op zp aangemeld. Was er al eerder een keer, maar vond het niet gezellig genoeg. Nu ben ik niet weg te slaan.
Ik heb juist het tegenovergestelde. Hoop dat het nog eventjes duurt. Ik realiseer me dat dit de laatste dagen/weken zijn van vrijheid, uitslapen, nog geen verantwoordelijkheid dragen over een kind (behalve nu in de buik dan), lekker spontaan weg kunnen gaan. Ik heb namelijk nog zoveel afspraken staan en moet nog zoveel doen dat ik geen tijd heb om te bevallen! Vanochtend had ik buikpijn en toen dacht ik: nog even niet alsjeblieft! Goed, als ik jullie verhalen lees dan zal ik wel niet sporen. Ik ben dus nog helemaal niet zat en vind het veel te lekker zo.
Heb ik ook gehad, was een paar dagen geleden zo moe. Slechte nachtrust en moeilijke stoelgang. Ik dacht: eerst rust en goed poepen, dan ben ik er klaar voor. Probeer me ook steeds te realiseren, dat dit inderdaad het laatste stukje 'zorgeloosheid" is. Maar ben er wel enorm aan toenu. Ben 29 en heb mijn portie vrijheid goed genoten.
Oooh da's niet eerlijk, ik was net ff weg Wat Kiwi schreef herken ik inderdaad ook wel, was zoooo verkouden afgelopen week en neus zat dicht... dacht nog, moet nu niet bevallen want dan ruik ik mijn eigen versgeperste babietje straks niet eens Trouwens wat jij zei over andere vrouwens die verder zijn dan jij of al een kindje, dat heb ik ook nog steeds, alleen nu dan bij degenen die zwanger zijn en/of bevallen van de derde