Mijn zoontje van 2 1/2 is tot twee jaar tweetalig opgevoed.Zijn vader is Griek maar ik was de meeste tijd met mijn zoontje en sprak en spreek uitsluitend Nederlands tegen hem.Inmiddels ben ik al een half jaar in Nl en heeft mijn zoontje met zijn papa contact via skype maar ik merk dat hij niet veel meer begrijpt in het Grieks. Hij heeft vanaf het begin heel snel woorden en zinnen opgepikt in beide talen en nu in het nederlands dus.Hij spreekt voor zijn leeftijd heel goed heb ik uit mijn omgeving begrepen en op de peuterschool werd dit al na de eerste dag verteld.Zijn woordenschat is erg groot voor een kind van zijn leeftijd.dat is fijn om te horen en ik hoor en zie aan mn kind dat hij talig is (net als ik, dus niet zo vreemd) maar ik merk ook dat hij veel te moeilijke zinnen wil maken en dat frustreert zodra hij er niet helemaal uitkomt. hij maakt nu al geruime tijd voltooide deelwoorden (gegeten bv zei hij meteen goed), zingt ontzettend veel liedjes helemaal foutloos en maakt zelfs zijn eigen varianten op bestaande liedjes en ik hoor veel van mijn uitspraken letterlijk terug na een of twee keer ('dat accepteren we niet!' hoorde ik hem net zeggen help! haha!) maar sinds kort hoor ik hem haperen.het is geen stotteren maar gewoon haperen bij letters als s of t.Hij wil de zinnen en woorden ZO goed uitspreken dat hij blijft steken en dan kwaad wordt!ik vind het een beetje zielig en probeer hem nu niet meer te verbeteren... Het is misschien mijn schuld omdat ik (door mijn onderwijsachtergrond) in het begin veel 'hamerde' op uitspraak Hij zei een tijdje de p niet zo duidelijk en daar heb ik met hem een beetje 'aan gewerkt' spelender wijs maar ik denk dat het teveel is. Nu hoorde ik van een nichtje van me dat haar dochter van drie ook last heeft van dat haperen.het is zo gek want mijn zoontje heeft veel momenten dat hij aan een stuk door ratelt zonder haperen maar dan ineens... Ik vraag me dus af of jullie dit herkennen en of dit een fase is of dat ik me zorgen moet maken? Mijn omgeving verklaart me voor gek en zegt dat hij te snel wil en zich dan 'verslikt' in de woorden maar ik wil er optijd bij zijn mocht er iets 'mis' zijn...
hier geen ervaring met de 2-taligheid maar wel met het haperen. Mijn dochter had het op die leeftijd (2 jaar) ook. Op het kdv werd het al geconstateerd, heeft een logopediste naar gekeken, maar ze was nog te jong om echt iets mee te doen. Op die leeftijd hebben veel kindjes het en is het een gevolg van de taalontwikkeling die soms hele grote sprongen maakt. Het enige dat je kunt doen (maar vermoed dat jij door je onderwijsachtergrond dat automatisch doet) is rustig praten, op een lager tempo. Mij werd geadviseerd als het na haar derde verjaardag nog is om toch een verwijzing naar een logopediste te vragen. Met 3,5 kwam het weer helemaal terug. Wij zijn dus toen bij een logopediste geweest, ook daar weer het advies om langzamer te praten, goldt vooral voor mij maar ze heeft ook wat testjes gedaan. Daaruit bleek dat haar koppie woorden wist en wilde uitspreken waar ze gewoonweg qua uitspraak nog niet toe in staat was. Het is ook een druk meisje en met 100 dingen tegelijk bezig. Haar is geleerd eerst het ene te doen en aan te denken alvorens aan het volgende te beginnen. En na een aantal maanden was het zo goed als weg. Nu een kleine terugval, nu ze net op school zit, maar dat gebeurt volgens de juf vaker.
Heel erg bedankt voor je reactie, dat stelt me gerust...Ik denk ook, als ik hem observeer en naar hem luister, dat het puur is omdat z'n koppie te snel gaat voor de motoriek van uitspraak! gezien ook zijn moeilijke woorden die hij toch wil gebruiken en na een keer al wil nazeggen...(en ook goed gebruikt!!!). Ach de een is sneller met taal en de ander lichamelijk! Ik merk ook dat hij zo druk bezig is met z'n koppie de hele dag.Zinnen vormen, verhalen vertellen en zingen...pfff moet heel vermoeiend zijn voor zo'n kleintje van net 2 1/2 !!! Ik heb ook even gesnuffeld op deze site en zag dat het vaker voorkomt bij kindjes die al snel praatten.Ik ben zelf best perfectionistisch en merk dat mn zoontje dat ook heeft (of door mij???help!!!) en hij wil het perse GOED doen meteen. Ik ga hem vertrouwen geven en rustig praten (doe ik al wel maar ben ook druk met emotioneel slopende scheiding...dus kan ook invloed hebben) en hem veel de tijd geven.Daarnet na het eten was het weer niet...het is met vlagen erg en dan weer helemaal niet...