Hallo Ik hoop dat er hier moeders zijn die ons advies kunnen geven. Ons zoontje bonkt tegen zijn ledikant om in slaap te komen en s-nachts als hij wakker wordt ook weer. Het was op een gegeven moment zo erg dat de buren er wakker van werden. Wij hebben toen besloten om hem in het campingbedje te laten slapen dit doet hij nu ruim een jaar. Op zich gaat dit goed, maar er komt toch het moment dat hij naar een groter bed zal moeten. Dus mijn vraag aan de moeders met een bonkend kind op welke leefttijd stopte het bonken. Of ging het over toen ze naar het groter bed gingen. groetjes
Hier is het met 2,5 jaar nog niet gestopt... T gaat hier zelfs zover dat als hij moe is, hij zich op de grond stort en daar met zn hoofd gaat bonken.
hahahah was mijn reactie ook. Hoop dat het hier niet zo lang gaat duren. @Fiene, slaapt jou zoontje ook in een campingbedje?
Ja, zelfs nu met 2,5 jaar nog. We gaan waarschijnlijk dit weekend over op een peuterbedje, maar ik vind het nog een beetje eng. Hij zat ook altijd helemaal onder de blauwe plekken, nu nog wel, maar dat is dan van bonken tegen de kast, grond en weet ik veel wat als hij gefrustreerd of moe is. Overigens vermoeden ze bij onze zoon een stoornis binnen het autistisch spectrum, hij trekt bijvoorbeeld ook met periodes zijn haar uit zijn hoofd..
Nou suc6 dit weekend, het moet er toch een keer van komen maar kan me voorstellen dat het spannend voor jullie is. Hier bonkt hij alleen in zijn bedje en daar buiten niet, voor ons prettig. Maar kan me voorstellen om toe te zien hoe je kindje zich bezeerd je erg raken. En je kunt er ook zo weinig aan doen mensen zeggen wel een negeren maar dat is wel makkelijk gezegd.
Hier stopte het bij mijn dochtertje met een maand of 8. Heb het zelfs nog eens aan de dokter gevraagd, want inderdaad, die sloeg haar hoofd behoorlijk hard heen en weer, maar dat komt vaak voor bij kinderen. De meeste groeien er overheen, maar mijn man is er nooit overheen gegroeid. Het is wel lang niet zo erg als kind, maar hij ligt 's nachts regelmatig nog met zijn hoofd heen en weer te slaan, echt behoorlijk hard. Heeft hij zelf niet door. Schrok me de eerste keer echt een ongeluk, had hij van tevoren wel mogen zeggen .
Ja negeren, dat zei de kinderarts ook... totdat hij een gat in zn hoofd had gebonkt... Alles, maar dan ook alles onder het bloed, en dat was voor ons ook de druppel om over te gaan op een campingbedje. Overdag als hij het wil doen zijn we er op tijd bij, maar als hij in bed ligt kan dat natuurlijk niet. We hebben ook nog een hoofdbeschermer geprobeerd, maar dat hielp ook niet, dan ging hij gewoon zitten om er bovenuit te komen.
Hier ook ervaring mee,onze zoon is bijna 9 ,bonkt niet meer maar wiegt heen en weer in zijn bed.Ik heb vanaf het begin af aan ook al gezegd dat hij wel eens een vorm van autisme zou kunnen hebben.Hij is al eens getest hierop maar was toe nog te klein(3 jaar). Al die jaren heb ik het geroepen en binnenkort gaat hij weer getest worden hierop.
mijn zoontje deed het ook totdat ie in een normaal bedje kwam zo 2,5 of 3 jaar was ie. Hij viel op zijn manier zo in slaap, eerst vond ik het raar maar later liet ik hem maar gaan hij deed zichzelf niet echt zeer dus kon geen kwaad!
oja en de oudste schud zichzelf al vanaf de dag dat ie geboren is in slaap. Dan ligt ie op zijn rug en schud ie zijn hoofd heen en weer, zo wiegt ie zichzelf zomaar in slaap. Als babyzijnde wist ik dat. En nu is hij 6 jaar en betrapte ik hem er laatst op dat hij zo nog steeds in slaap valt haha.........
Ik kan niet zeggen dat autisme 'gedrag' kan zien in mijn zoontje en ga daar ook niet van uit. Het is een patroon die hij zich zelf heeft aangewend en die wij graag zou doorbreken. @jong moedertje, bij jou zoontje is het dus overgegaan toen hij naar een peuterbed ging? Of zocht hij toen nog naar plekken om te bonken, bedrand of muur...
Ik heb het zelf ook gedaan. Mijn ouders zijn er, toen ik een jaar of 2 was, mee naar de ha gegaan maar er werd hun verteld dat dit zo vaak voorkomt, niets om zich daar zorgen over te maken en dat het vanzelf op zou houden. En dat klopt..ik stopte er mee zo rond mijn 25e
ons dochtertje doet het bij tijd en wijlen ook nog. Vaak als we in een drukke periode zijn, dan verwerkt ze dat op een of andere manier door te bonken. Het was altijd heel erg. Zelf schuimrubber tegen de muren, anders werden we gek!!! Ze is nu 2 jaar 3 maanden en het begint nu minder te worden. Ze gaat in ieder geval slapen zonder te bonken. Het bonken op zich vond ik nooit echt het probleem. Door de houten vloeren hoorden we het wel heel erg als we beneden zaten, maar als we naar bed gingen hoorden we het niet meer. Maar ze maakte er ook een heel rottig geluid bij, een soort neurien. Wij noemden dat geluidje maken. Echt superirritant. Sinds kort doet ze dit ook bijna niet meer. We zijn nooit echt boos op haar geworden, maar hebben wel elke keer als ze zo'n geluidje maakte 's morgens haar gemeld dat dit niet de bedoeling is. Op een ochtend ben ik voor haar kamerdeur gaan zitten en ben net zo lang gaan roepen naar haar totdat ze zelf haar bedje uitgekomen is. (ze heeft zo'n ledikantje waar een kant van de spijlen uitgehaald kan worden, dus geen peuterbed nodig). Nu komt ze bijna altijd altijd zelf haar bedje uit naar onze kamer toe zonder te bonken of geluidje te maken. Er zit dus schot in de zaak Ze wordt zich nu ook enigzins bewust van haar gedrag, dus nu kan je haar daar ook op aanspreken. Alleen het "slaapwandelen' is weinig aan te doen. Zo wordt het nl door onze dokter genoemd. Ze verwerkt op zo'n moment alles van de dag en de ene kan dat beter dan de andere. En het is bij ons echt duidelijk geworden dat het in drukke periodes erger is en als er weer een ontwikkeling bezig is bij haar. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, is misschien beetje lang, maar heb me er zelf ook heel veel zorgen om gemaakt (en veel aan geirriteerd....) maar het wordt nu beter!!! Groetjes!
Mijn zoontje doet het ook. We hebben ook van alles geprobeerd. Op een gegeven moment ook in een campingbedje gelegd, maar dan leunde hij zover naar achteren dat de pootjes van de grond kwamen en dat dreunde zo erg door dat de buren het ook hoorde(we hebben een gehorig huis) Toen hebben we hem weer in het ledikantje gelegd dan hoorde je het minder en alle kanten afgedekt met box kleden, hoofdbeschermers en dekens toen hoorde je het wel minder. Sinds zaterdag ligt hij in een Junior bed en het is al veel minder. We hebben wel een matras tegen de muur gezet zodat hij daar niet tegen kan bonken, maar hij gaat nu ook niet meer zitten. Soms vind ik hem op zijn knietjes met zijn hoofd op het matras en dan wiegt hij heen en weer, maar zolang hij geen geluid maakt of bonkt vind ik het niet erg. Ik slaap al met oordopjes, maar dat hoorde ik er nog door heen. Dat geluid wordt echt irritant als je het elke avond/nacht hoort, maar je doet er weinig aan helaas. Hopelijk is het hier nu zo goed als over. Succes ermee.
allebeiden jongens doen het met echte geluiden erbij (helaas) onze oudste had op een gegeven moment een bartst in zijn hoofdje (ongeveer 9/10 maanden) toen hulp ingeroepen toen heeft hij een tijdje in een campingbedje geslapen maar ook hiermee ging hij de hele slaapkamer door en kwam hij tegen de verwarming/muur/deur aan. toen vast gelegd in een safetsleep dit was voor ons de oplossing (hij was toen al een jaar) hij bonkt wel maar blijft op de zelfde plek zodat hij zich niet pijn kon doen. hendrik ligt nog vast in de safetsleep en slaapt in een ledikantje jelle slaapt op een 1 persoonsbed (vanaf dat hendrik bijna geboren werd) en voor zijn derde verjaardag lag de safetsleep in de was (heb er 3) en was nog niet droog hij vertelde dat hij wel zonder kon en dat is ook zo jelle bonkt nog heel erg maar op dezelfde plek in het kussen (hij is ook nog nooit uit zijn bed gevallen) mijn vader deed dit ook heel erg (helaas is hij al overleden) tot het laatst altijd gebonkt (dus niet hoop vol voor mijn jongens)