En daar word ik niet blij van. Mijn oudste krijgt straks een nieuwe klasgenoot. Die jongen wisselt van school omdat hij gepest werd op zijn oude school. Toevallig ken ik hem van de speeltuin en zwembad. Mijn zoon ook en die ervaringen zijn niet positief. Toen ik de laatste schooldag doorkreeg om welke jongen het ging en ik mijn zoon dat vertelde zette hij grote ogen op, trok hij wit weg en stamelde: pestkop ...? Ik heb mijn zoon gezegd dat ik vind dat die jongen een kans verdiend en dat hij op school altijd naar juf kan en ook zeker moet gaan als er iets is of gebeurt. Heb juf ingelicht, en die vond het alleen maar goed dat ik het aangaf. Dan konden ze er rekening mee houden. Maar het voelt niet goed. Mijn zoon ging net sinds drie maanden blij naar school, voor die tijd was het regelmatig huilen en niet willen. En nu komt zijn 'bullebak' bij hem in de klas. Misschien maak ik me ook wel zorgen om niks en gaat het straks gewoon allemaal prima. Maar de reacties van de ouders waar hij eerst op school zat maken het niet makkelijker.
Ja, hier is vorig jaar ook een klier uit de wijk en van sport op school gekomen bij mijn zoon. Was eerst ook bang dat hij in de groep bij mijn zoon kwam, maar hij kwam in een andere groep en een groep lager, omdat hij is blijven zitten. Overigens heeft de helft van de kinderen die over is gestapt best wat gedragsproblemen, zowel jongens als meisjes. Het botert nog steeds niet met dat joch, die ondertussen bevriend is met net zulke klierkinderen, maar hij heeft er in de wijk vaker last van dan op school. Goed dat je de juf hebt ingelicht, natuurlijk verdient het kind een kans en wie weet valt het mee, maar dan weet ze in ieder geval dat het geen goed plan is om hem meteen naast je zoon te zetten o.i.d.
Die jongen verandert van school omdat hij gepest werd. Maar zoals jij hem beschrijft is hij zelf een pestkop. Of gedraagt hij zich buiten zo door de frustratie die hij op zijn oude school had? Ik denk dat je hem een kans moet geven. Blijkbaar heeft hij een frisse start nodig. Gepest worden is afschuwelijk. Dat wil hij in zijn nieuwe klas niet nog eens meemaken.
Wacht het eerst af zou ik zeggen. Hij is zelf van zijn vorige school af omdat hij ook gepest werd, dat is al moeilijk genoeg voor hem. Nieuwe start met nieuwe kansen.
Geef het een kans. Misschien deed hij wel zo juist door de ellende van de vorige school. En thuis er verder neutraal in blijven staan en er niet specifiek over praten tenzij je kind er zelf over begint. Misschien valt het reuze mee.
hoe oud is die jongen? wie weet valt het erg mee ik zou het wel goed in de gaten houden zover je kan en juf is al op de hoogte meer kan je nu niet doen
Die jongen is 9. Groep 6 is het straks. Ik wil niet zeggen dat hij niet gepest is op zijn vorige school maar hij beschikt zelf ook over de nodige vaardigheden tot pesten. Als ik alleen al de voorvallen bekijk van de afgelopen 3 weken in het zwembad en speeltuin is het geen makkelijke in de omgang. Helemaal niet als zijn maatje bij hem is. Mijn zoon is niet weerbaar, en we hebben hier al twee jaar de afspraak dat wanneer dat duo in de speeltuin is, hij naar huis komt als ik er niet bij ben. Ik heb het thuis ook nog niet weer genoemd en dat ga ik ook niet doen. Het is inderdaad afwachten. Maar een fijne gedachte is het niet.
Wat ontzettend vervelend. Enige wat je kan doen is inderdaad de juf op de hoogte brengen. Tegen mijn kinderen zeg ik uit de buurt blijven en als er wat is naar de juf toe...
Advocaat van de duivel hier, en ik bedoel het goed.. maar je zegt dat je zoon niet weerbaar is. Gaan jullie daarmee aan de slag? Professioneel bedoel ik? Want nu is het dit jongetje, straks is het een ander. Verder denk ik ook dat je het gewoon een kans moet geven. Afspraken maken met je zoontje heb je al gedaan en je bent al naar de leerkracht geweest. Meer kun je nu niet doen.
Inderdaad, tijd voor je zoon om meer weerbaar te worden. Dit soort types zal hij altijd tegenkomen. Ze zitten in alle lagen van de maatschappij. Daar moet hij mee leren omgaan. Als hij dat niet kan dan met professionele hulp. Jij (Of de juf) zullen er niet altijd zijn om te helpen.
Ik zie in je subschrift dat je zoontje de nodige stoornissen heeft. Die maken het voor hem extra moeilijk om weerbaar te worden. Heeft hij of hebben jullie hier begeleiding voor? Wellicht kan hem een paar reacties aangeleerd worden en er geoefend worden binnen de begeleiding. Het kan zijn dat alleen al de wetenschap dat hij een paar manieren weet om er mee om te gaan, hem zeker genoeg maakt en hij minder snel doelwit wordt.
Mijn ervaring als juf is dat nieuwe leerlingen zich op een andere school toch vaak heel anders gedragen dan op de vorige school. Het pakt heus niet altijd goed uit, maar het is zeker niet zo dat het gedrag in de nieuwe klas weer hetzelfde is. Wel is het met een nieuwe leerling erbij extra belangrijk om goed aandacht te besteden aan de groepsvorming. Eigenlijk is het jammer dat hij blijkbaar bij (een deel van) zijn nieuwe klasgenoten al bekend is en al een reputatie heeft. Hopelijk krijgt hij toch een kans op een nieuw begin. Verder sluit ik me aan bij de vragen / adviezen hierboven. Het is ontzettend vervelend voor jullie zoon dat hij zich nog onvoldoende weerbaar voelt. Het is een proces van jaren om daar wat sterker in te worden. Een weerbaarheidscursus of sociale vaardigheidscursus is geen wondermiddel en heeft niet binnen een paar weken effect. Maar het zet vaak wel iets in gang. Het maakt kinderen bewuster van wat ze moeten / kunnen gaan leren. Het geeft ouders en leerkrachten ‘taal’ om de kinderen te helpen. Als jullie zoon zoiets al eens heeft gehad, probeer het dan weer even op te pakken door hem te herinneren aan de oefeningen. Zorg da het voor hem blijft leven. Als hij nog nooit een dergelijke cursus heeft gehad, is het denk ik een aanrader om daar eens voor te gaan kijken. Niet specifiek voor deze nieuwe klasgenoot, maar in het algemeen.
Soms zijn het ook hele simpele zaken die (een beetje) kunnen helpen.... wij hadden ook een paar jongens die altijd in de speeltuin aan het klieren waren (kinderen komen uit asociale gezinnen, dus ouders deden zelf ook niks). En ook mijn kinderen mochten niet naar de speeltuin wanneer zij er waren, tot ik me realiseerde dat dat eigenlijk "best gek" was. Toen het een keer mooi weer was en ik met de kinderen in de speeltuin was, ben ik naar huis gelopen en heb ik een doos ijs mee terug genomen... ook voor die pesters. Ze waren een beetje verbaasd, maar zeiden netjes dank je wel en hebben mijn kinderen daarna nooit meer lastig gevallen. Uit de weg gaan is denk ik geen oplossing; je zoon zal toch moeten leren dat niet iedereen even aardig voor hem is... Wat hier ook wel heeft geholpen zijn rollenspellen; wij deden dan de pesters na en daarna ook andersom. Hoe ging het en wat had je anders kunnen doen? Vonden ze nog prachtig ook
Hij heeft therapiën gehad en nog steeds begeleiding. En straks ook nog psycho-educatie enz. Hij heeft al bergen werk verzet en is al enorm gegroeid, zeker in het aangeven van zijn grenzen. Maar het is en blijft een apart gevalletje . I keep my fingers crossed. En we gaan het ook zeker niet uit de weg. Maar het voelde wel even als een flinke kater die laatste schooldag. Ik weet ook wel dat zijn juffen wel wat gewend zijn. Alleen ik nog niet denk ik. Tot nu toe altijd zeer tolerante klassen gehad.