Ik had het de eerste maanden van de zwangerschap heeel erg met kip..... Mijn man is dol op kip, kippepootjes.. drumsticks... kipfilet... maakt niet uit, als het maar kip is.. haha. Maar oooow wat vond ik dat stinken zeg! (terwijl ik voor de zwangerschap ook absoluut niet vies was van een lekker kippetje). Vaak maakte ik voor mezelf dan wat anders, maar dan zag ik hem die kip eten en dan rook ik die kip ook nog.... Vreseeelijk. Ik ging dan ook wel eens aan de andere kant van de kamer zitten eten, zodat ik het maar niet zag of rook... hihi. Verder viel het gelukkig wel mee met smaakjes en geurtjes. Nu eet ik inmiddels weer alles wat los en vast zit inclusief kip!
de vuilnisbak, de kattenbak, mijn eigen urine (heb meegedaan met moeders voor moeders, wat een ramp was dat) soms loop ik over straat en ruik ik iets wat ik opeens heel vies vind. de keuken is nu een plaats waar ik niet graag kom. oja, ik ruik nu ook ons bed, dat van hout is, en de cavia kooi. eigenlijk van alles haha, heel bizar.
Ik had het heel erg met de geur van de koelkast. En dan bedoel ik niet bedorven etenswaren oid, maar echt de geur die de koelkast blijkbaar afgeeft. Kon niet eens meer de deur open doen om iets te pakken En niemand anders rook het natuurlijk...... En het bakken van het vlees (als het klaar was ging het wel), de deo van mijn vriend, uitlaatgassen etc....
ik stond vorige week bij de visboer en ik ging echt bijna over mijn nek.... heb ik nooit, ik ben gek op vis!