Ik doe helemaal niks uit angst, ik ben altijd zo geweest. Als klein meisje ging ik al konijnen verschonen voor een zakcentje. Dan bracht ik mijn welverdiende 2 gulden naar een lokaal goed doel Ik ben ook vrijwilliger voor een aantal organisaties, en ken ook eigenlijk niemand van mijn collegavrijwilligers die het uit angst doen. Wat ik wel weer een gekke opmerking vind is dat je de 3e wereld landen toch niet helpt. Er veranderd niks?? Uhm nou voor die mensen die je helpt wel hoor! Ook al is dat maar 1 persoon, dan is dat toch super dat je diegene zijn leven beter kunt maken. Bijv. een meisje dat anders in de prostitutie was beland. Dan denk ik altijd als mijn huis in de fik staat wil ik ook dat iemand mij helpt ook al zullen er nog heel veel huizen opfikken. Dat is net zo'n soort vergelijking(bijv. dan he ) Dus dat snap ik dan nooit eigenlijk. Maar dat komt misschien ook omdat ik zelf een aantal keren naar dat soort landen ben geweest, en als je kinderen (4jr) ziet lopen op grote vuilnisbelten op zoek naar eten, en vervolgens daar ook moeten slapen dan denk je er niet meer zo makkelijk over.
Orange Babies vind ik een mooi doel, zij zorgen dat zwangere vrouwen met hiv/aids in ontwikkelingslanden veilig kunnen bevallen, zodat het virus niet op het kind wordt overgedragen. verder steun ik Stop Aids Now, Oxfam/Novib, Cordaid, Care en Greenpeace. Heb zelf juist een voorkeur voor grotere organisaties, onder meer omdat die precies (moeten) verantwoorden wat ze met de donaties doen. Van Care krijg ik altijd een jaarverslag. Er blijft niet veel 'aan de stijkstok' hangen. Het enige dat ik wel eens jammer vind, is dat het werven van donateurs zoveel geld kost.
Heel herkenbaar! Ik heb in Afrika en India meegemaakt dat je kinderen een jaar naar school kon sturen op 10 euro (die gaven we netjes aan de ouders en checkten daarna of ze het kindje idd ingeschreven op school), dan hadden ze ook meteen een warme maaltijd in de middag. Het was ontroerend hoe blij die ouders waren, die willen (net als wij) het beste voor hun kinderen, maar kunnen dat niet altijd waar maken. Die projecten worden ook ondersteund door goede doelen. Echt wel dat zo'n scholing voor een kind het verschil kan betekenen tussen rijk en arm, of tussen werk en prostitutie. Wat denk je, het verschil tussen wel of niet kunnen lezen is zo groot! Mijn passie voor dat soort projecten is ontzettend groot. Juist ook omdat ik gezichten bij de ellende kan plakken. Het zijn net zo hard moeders en vaders en kinderen, met dezelfde zorgen en vragen als hier bijv. op het forum gesteld worden. Met veel mensen die we op reis ontmoet hebben, heb ik nog steeds contact. Het helpt me de wereld wat genuanceerder te zien; dat ik zo ontzettend rijk ben, dat ik wel verschil kan maken en dat bijv. een kindsoldaat ook gewoon een kind is. Jammer dat de slechte reputatie van sommige projecten mensen ervan weerhoudt om met het geld dat ze kunnen missen iets ontzettends goeds te doen. Daar komt je geld zo ver, het is onvoorstelbaar.
Dames bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat ik maandelijks een bedrag ga overmaken aan orange babies.
Collectanten geef ik altijd wat. En lokale mensen die bv een weeshuis in een derde wereld land gaan opzetten. (dan krijg ik pas echt het gevoel dat het geld voor 95% naar het goede doel gaat!) En lokale (jeugd) vereningen om hun kas te spekken..
Wat leuk om te lezen dat meer meiden een kindje steunen via Compassion. Wij hebben een adoptiekindje in Ethiopie die wij maandelijks ondersteunen. Voor de kerstdagen en bij het krijgen van vakantiegeld kunnen we wat extra geven voor het hele gezin. Ik vind het een geweldige manier om een goed doel te steunen! Verder collectes en bij grote rampen maken we ook wel eens een bedrag over.
ik collecteer sinds vijf jaar voor het astma fonds. Iemand van felicitas heeft me daar toen voor aangemeld. De reden was toen, mijn man heeft astma, schoonvader, schoonbroertje en Mert had toen hij een baby was ook pufjes. Ook al vind ik het niet leuk om te doen, toch zet ik me daar overheen en ga ik langs de deuren. Ik doe altijd mijn eigen straat. Inmiddels kent iedereen me dus is het wat makkelijker om te collecteren. Toch voel ik me vaak ongemakkelijk, omdat ik eigenlijk aan het 'bedelen' ben. Verder geef ik iedere collectant geld omdat ik het gewoon waardeer dat ze collecteren, ik weet hoe het is. Verder kinderpostzegels uiteraard.
ben lid van de postcode loterij, en geef altijd aan collectes aan de deur. wat is daarin gooi hangt af van het doel en inhoud van mn portomonee laatst kwam kankerfonds, die gaf ik wat meer
ik geef aan alle collectes aan de deur, verder doneren wij aan het kankerfonds, amnesty international en de dierenbescherming. vind het heel belangrijk dit te doen...
Eerst een paar jaar aan stichting een dier een vriend(voor de aapjes). En nu aan de kwf kankerbestrijding. Omdat er bij ons nogal veel kanker voorkomt in de familie dan heb ik daar toch automatisch wat meer mee. Misschien gek hoor maar zo voelt dat.
ik sponsor zelf helemaal niemand niks nakkes nade... ook geen collectante aan de deur oid! Wordt er helemaal wild van dat die mensen rond etenstijd komen maar dat ter zijde.... áls ik al het geld had om buiten onze spaarrekening te sponsoren dan zou ik hier iets in nl sponsoren. Hier in de buurt is genoeg"leed" en armoede.
tja, als je wat geld wil ophalen op deze manier, is het wel de beste tijd... Mensen zijn thuis en doen de deur nog open. Genoeg mensen die (zeker in het najaar) de deur niet meer open doen als er na 8en gebeld wordt. Ik heb liever een collectant dan de buurkinderen die weer eens op de verkeerde bel drukken (portiekflat) . Maar oke.. wij geven collectanten verder meestal wel wat. En verder net hoe het uitkomt. We kunnen niet heel veel missen, maar kinderpostzegels zijn ook praktisch. En cadeautjes uit de wereldwinkel, zijn ook altijd wel goed en leuk.
wij geven meestal wel aan de aan de deur, ligt er net aan wat we in huis hebben. ook gaat er jaarlijks een bedrag naar de cliniclowns. @ zora die schoenendoos actie, heb je daar meer info over??? klinkt wel erg leuk
Wij sturen familie van mijn man in Kameroen regelmatig geld. En als ze langskomen van de kanker of van de hartstichting dan geef ik wel wat kleingeld. Verder doe ik nergens aan mee, wat denk je hoeveel belasting geld (waar wij ook aan mee betalen) er naar ontwikkelingshulp gaat!