Werd jij vroeger gepest? En zo ja, waarom? Op welke leeftijd begon het en is het (ooit) gestopt? Of word je misschien nu nog gepest (of voelt dat zo voor je?) Hoe heeft het je gevormd door de jaren heen? Alleen als je het wilt delen en het er over wilt hebben natuurlijk. Voel je niet verplicht! ❤
Ja vreselijk. Ik zat als bijna enige ‘niet streng gelovige’ op een streng gelovige basisschool. Mijn zusje, broer en zus hebben er ook gezeten. De reden waarom wij daar op school zaten laat ik even in het midden. Maar die kinderen zagen mij als buitenbeentje. Minder gelovig, mollig en een bril. Vreselijk hoe ze mij behandeld hebben. Juffen en meesters hebben mij nooit geholpen. Wat was ik blij dat ik na groep 8 na een andere school kon! Ik ging als enige uit mijn groep naar een andere middelbare. Beste besluit ooit! In mijn volwassen leven kan ik best onzeker zijn. Dat komt echt door het pesten. Ook geloof ik niet meer in de bijbel en dat ‘soort’ dingen. Puur omdat die mensen die zo streng zeiden te geloven, mij zo slecht behandeld hebben. Terwijl dat tegen de regels van hun god inging. Ik heb jaren geleden wel heel bewust ervoor gekozen om juf te worden. Ook om kinderen zoals ik te helpen. ❤️
ENORM gepest geweest. Ik heb lang gezocht achter een reden maar ik kon niets vinden. Delphine heette ze en de peupels die haar volgden Katrijn en Michaël Ze had een enorm ego maar ze was lelijk op alle vlakken. Ze zat in het 5de jaar en wou echt de plak zwaaien. Ze kleefde kauwgom in men haar, bedreigde me, liet me struikelen, liet roddels rond gaan die niet klopten,.... Ik begreep er niets van. Ik was wie ik was en deed niets speciaal. Ik had gelukkig wel nog vrienden ook maar ze was zo sluw. Alsof ze het rook als ik alleen was. Het is toen iemand zei dat ze dit deed uit jaloezie dat mijn euro viel. Ze was idd jaloers op mij. Ik kwam aan in een nieuwe school, was spontaan, vrolijk en zag er goed uit. En dat was niet naar haar zin. Nadat ze mij niet meer als slachtoffer had, ging ze nog eens proberen bij iemand anders maar daar heb ik met plezier een stokje voor gestoken. Ik heb er iets positief uit gehaald en heb samen met nog wat anderen ervoor gezorgd dat het allemaal bespreekbaar werd op school.
Ja, ik ben wel gepest op de burgerschool waar ik in de winter naartoe ging, omdat ik uit een woonwagen kom. En door kinderen én soms door de volwassenen in de dorpen waar wij naar af reisden. Maar ik moet je zeggen dat ik er niet heel erg onder te lijden heb gehad. Ik voelde me toch altijd al anders, woonwagen of niet. En ik was geneigd om terug te slaan, dat hielp wel. Na de basisschool ben ik niet meer gepest. Toen kreeg ik een leuke vriendengroep en bleef ik ook langer in onze stad. Ik denk dat ik wel een enorme hekel aan kleinburgerlijkheid heb overgehouden aan de pesterijen. Kom je daar aan als kind uit een woonwagen met een (iets) donkerdere huidskleur, ben je gelijk de sjaak. Ik heb ook wel eens te horen gekregen dat ik niet bij kinderen thuis mocht spelen, laat staan dat die kinderen bij ons in de wagen mochten spelen. Als ik nu in zo'n klein dorp kom, benauwt het me al snel.
Ik ben nooit gepest alleen door 1 meisje die dolgraag mijn vriendin wilde worden en tegen mijn andere vriendin zei: bel dr op en zeg dat je met mij mee fietst. Dat deed ik dus en met die nieuwe vriendin deed ik alles samen totdat ze na een tijd rotopmerkingen ging maken,geen idee waarom. Ze was ook best wel sletterig,gooide ze tijdens de gymlessen de deuren van de kleedkamers open met dr blote tietjes die ze nog nauwelijks had,ze was 12 of 13. Uiteindelijk heb ik haar de silent treatment gegeven op weg naar school,dat is een half u fietsen. Daarna nooit meer last van dr gehad. En ook verder nooit gepest. Ik was best populair.
Op school nooit gepest, ik kwam altijd op voor degene die gepest werden. Heb wel een baan gehad waar ik gepest werd, na een paar maand weggegaan, ging gewoon met buikpijn naar het werk toe.
Ja ik, behoorlijk ook op de basisschool. Mijn moeder heeft een licht verstandelijke beperking en daardoor zag ik er wat onverzorgd uit: vaak ietwat te kleine kleren, niet bij elkaar passend ook, ongekamde haren, chocopasta op de mond. En kinderen kunnen meedogenloos zijn. Het ging van “onschuldige” dingen zoals uitschelden, laatst gekozen worden bij gym, insprayen met denkbeeldige luizenspray als ze naast me moesten zitten tot de heftigere dingen zoals achter me aan rennen onderweg naar huis met de woorden ‘Ik sla je verrot als ik je te pakken heb!’ De jongens waren erger dan de meisjes trouwens. Meisjes waren meer gemeen, roddelen en zo, ik hoorde ze fluisteren dat ik lelijk was bijvoorbeeld. Of een meisje die mij van haar ouders moest uitnodigen op haar feestje en het hele feestje chagrijnig naar me kijken en met de ogen draaien, dat soort dingen. Ik kan niet zeggen dat het traumatisch was, maar laatst kwam ik een oud klasgenootje (een van de grootste pestkoppen) tegen, ik merkte toen dat ik soort van haatgevoelens voor hem had. Op de middelbare school is het gestopt, ik had toen de leeftijd dat ik mijn eigen kleding uit koos en zelf mijn haar deed. Er ging toen echt een wereld voor me open! Ik maakte vrienden en had een leuke tijd. Ik neem mijn moeder overigens niks kwalijk hoor. Ze heeft het niet expres gedaan en ze heeft me verder zo goed als ze kon opgevoed.
Heel erg. Wij kwamen vanuit het buitenland in een klein dorp te wonen waar mijn vader ook meteen leidinggevende was van het halve dorp. Ons is toen heel duidelijk gemaakt dat wij er niet bijhoorden. Ik was zo blij toen we verhuisden. Op de middelbare school ben ik ook ontzettend gepest. Ook daar paste ik er niet bij en ik durfde ook niets meer. Ik ben daar op een gegeven moment ook bedreigd. Ik kreeg laatst de tip dat er ook EMDR behandeling mogelijk is, dat overweeg ik serieus. Ik ben nog steeds constant bang om afgewezen te worden. En ik krijg echt paniekaanvallen bij de gedachte van in een dorp wonen, dat zit heel diep. Ik ben echt heel blij dat ik zie dat er op de school van mijn kinderen zoveel actiever op wordt gereageerd. Als er maar de helft van het pedagogisch inzicht was geweest in mijn tijd op school als nu, denk ik dat ik een stuk minder ellende had gehad. Het is echt belachelijk hoe erg juffen en meesters toen gewoon meededen.
opvallend lang en rood haar. op de basisschool ging het goed, wel zijn er fases geweest dat er kinderen in de buurt het een sport vonden om mij op de heen en terug weg van school op te halen.. eerste en tweede klas middelbare school was een hel. Iedereen (incl. mijn ouders) vond dat ik mondiger moest worden en het dan wel op zou houden. Mijn vriendin moest toen naar een lager niveau, heb er net zo lang met de pet naar gegooid dat ik ook daarheen moest. Daar was het pesten over. Maar het heeft mij getekend voor het leven.
Ja heel erg, waarom omdat mijn moeder overleden was. Kinderen zijn hard. Vader zorgde niet voor me dus stonk ook nog. Echt een enorme rot tijd gehad op school. Daarna pleeggezin en het ging maar door en door
Ja ik ben erg gepest. Waarom, omdat mijn moeder lesbisch is. Ben uitgescholden, alleen gelaten, bespuugd. Leraren deden amper iets. Was blij dat ik naar de middelbare school kon, daar een hele mooie tijd gehad. Ik ben hele pubertijd en jongvolwassen leeftijd onzeker geweest. Met periodes nog. Vertrouw mensen niet snel en ben altijd op mijn hoede bij gezelschappen. Gelukkig heb ik goeie vrienden gekregen, een lieve man en leuke collega's die onzekerheid grotendeels hebben weggenomen.
Ja, ik ben enorm gepest. Als ik nu oud klasgenootjes tegenkom verschuil ik me vaak achter mijn man en kinderen. 1 van de grootste pestkoppen heeft (on)bewust mijn dochter bezeerd, hierdoor heeft dochter nu een flink litteken naast der oog in het "kraaienoog" plooitje. Ik heb het zelf niet gezien wat er gebeurd is, helaas. Het varieerde van prikken met een prikpen, tot bespugen, banden van de fiets lekprikken, foto's in de kleedkamer maken en die uitprinten en overal ophangen. Zelfs toen we verhuisden ging het online nog een jaar of 2 door. Het heeft diepe wonden achtergelaten.
Ja heel erg, op de basisschool en de eerste jaren van de middelbare. Ik was een heel groot en dik meisje, de dikste van de hele school. Ik had kort haar en ik droeg uitsluitend joggingpakken, ik was totaal geen meisje-meisje, ik had gewoon 0 aansluiting . Ik had niks met roze en jurkjes en barbies en paarden.....Ik voelde me totaal anders dan de anderen, alsof ik een alien was (Nu weet dat ik gewoon een nerd ben en heb ik een fijn netwerk van leuke nerd-vrienden en een nerd-man.) Door het pesten over mijn gewicht ben ik halverwege de middelbare school echt heel extreem en ongezond gaan dieten, tot laxeerpillen en overgeven aan toe. Maar ik viel wel ruim 25 kilo af en ik kreeg heel veel complimentjes , heel fout eigenlijk. Ik heb later nog wel 2 grote pesters geconfronteerd met hun gedrag en die gaven ook toe dat ze fout zaten en we hebben het bijgelegd. Ik heb er geen therapie voor nodig gehad om erover heen te komen... toen ik ging studeren en later ook op mijn werk vond ik veel mensen die ongeveer zo’n verhaal hadden als ik! En ik kon gewoon ongegeneerd nerd zijn met hen
^ herkenbaar dit als iemand met een woonwagen roots met nog al beruchte achternaam. Ik was altijd die van ...... Dus speel er maar niet mee en blijf er maar uit de buurt. Maar verder gepest omdat ik gevoelig was en dus makelijk te pesten was. Een van de pesters heeft later wel ooit sorry gezegd en aan gegeven dat ik zo gepest werd omdat ze mij als een bedrijging zagen.... Want ik was altijd al het 'knapste' geweest. Ik vind mijn eigen alles behalve knap overigs wat ook met dit te maken heeft. Ik verberg mijn lijf het liefst en als ik in de spiegel kijk zie ik alles wat ' fout' is. Ik geef eerlijk toe dat ik contact gestoord ben. Wat denk ik oa hier mee te maken heeft. Ik vertrouw mensen absoluut niet. En ga daarom ook bijna geen vriendschappen aan.
oh das echt vreselijk! Vorig jaar is de vader van een klasgenoot van C overleden. Er word daar echt veel over gesproken en dat jongetje trakteerde dit jaar op de dag dat zijn vader jarig was. Ze leren er een hoop van op die manier.
Dat is idd wel een verbetering dan toen idd. werden echt geen leuke dingen gezegd. dus de docenten doen er nu wel wat aan, het bespreken, corrigeren enz enz van fout gedrag?
Of het pesten is? Maar ik werd altijd nagepraat door mijn stem, ik praat nogal door mijn neus en dat wordt nog steeds soms gedaan, heel irritant en kinderachtig als volwassenen het doen. Zelfs 1 vriendje van mijn zoontje vroeg waarom ik zo raar praatte.. En zo durfde ik ook nooit te bellen of iemand zelf aan te spreken, dat gaat nu beter gelukkig!