Ik zou niet zomaar stoppen eigenlijk, ook al is het moeilijk... Je moet gewoon harde regels opstellen, niet afmelden binnen 48u, dan doorberekenen. Brengtijden tussen 7 en 10, zijn ze er dan niet hebben ze pech als jij er niet bent (tenzij in goed overleg anders natuurlijk) Ik snap je gevoel wel, maar in deze situatie, met financiele problemen kan je beter niet stoppen... is er niet nog een ander gastouderbureau waar je je kan aanmelden? De zomervakantie komt er trouwens aan, dan is er vaak genoeg tijdelijk werk te doen, dan zou het toch voor een van jullie iig werk te vinden moeten zijn? Zijn de kinderen wel leuk trouwens?
als je man dan weer werk heb kan je dan toch weer stoppen? maar zou er iig voor zorgen dat inkomsten blijven lopen. maar aan wat voor suggesties zit je dan te denken? Ik zou iig niet stoppen. dat was je vraag. wat zouden jullie doen. Ik zou op mijn tanden bijten. t is niet anders en je moet iets. stoppen is dan als ik of mijn man niks anders hebben geen optie.
Er word wel uitgekeken naar tijdelijke opvang maar tot nu toe ook nog niks. En nee de kinderen zijn ook niet leuk moet ik eerlijk bekennen. De oudste krijg ik constant van school mee terwijl hij in zijn broek heeft gepoept of geplast en staat er dan om te lachen. De jongste huilt om alles waardoor hij vaak Jasper ook overstuur maakt. Ze willen niks doen en het lukt niet om ze ergens bij te betrekken. Dit maakt het werk ook behoorlijk zwaar. En er zomaar mee stoppen is ook nie slim, daarom vraag ik ook advies. We weten het zelf echt niet meer, maarzo gaat het ook niet meer. Liefs
Dan zou ik idd weer kunnen stoppen maar dan moet ik weer opnieuw gezinnen zoeken. Ik moet namelijk blijven werken om samen een beetje rond te kunnen komen. Liefs
blijkbaar lukt het yolanthe wel om zelfstandig aan nieuwe adressen te komen. kun je haar niet een pb sturen of ze je wil helpen/sturen. met hoe ze dit aangepakt / aangepakt heeft.
dan zou ik dat doen. kijken of je ergens full/part time aan de bak kan. winkel supermarkt schoonmaak alles. elk uitzendbureau bellen wat er is. kranten kijken online kijken. oren en ogen open. iets anders doen. en dan zodra je man werk heeft kijken naar een nieuw gezin. ik weet niet hoeveel dagen opvang je doet? misschien kan je het zelfs combineren met het gezin wat wel leuk is.
Wat betreft een ander soort baan zoeken en je kleine naar opvang...als jullie samen zo weinig inkomen hebben dat je net aan rond komt, dan krijg je dus heel veel van de belastingdienst terug aan kinderopvangtoeslag. Dus dan verdien je met jouw baan meer dan je aan opvang kwijt bent en is het wel te betalen. Dan nog geen optie?
Je kunt idd zelf werven... Marktplaats, berichtjes bij de plaatselijke supermarkt etc. Mond op mond reclame. Oproep via twitter laten retweeten zodat je groter bereik hebt.\ Maar zoals al gezegd, jij vraag ons advies. En in jou situatie..Hoe zwaar het werk je nu ook valt, ga je er financieel aan onderdoor als je ermee stopt. Het moment dat je straks stopt, dan is in 1 klap dat probleem opgelost. Maar als je dan weer uit de schulden wilt gaan komen, ga je nog een zware tijd tegemoet. Mijn mening: Je zou behoorlijk dom zijn om nu te stoppen. Overigens vind ik wel dat er altijd werk is. (Ja ik weet dat het als moeder zijnde moeilijk is..je wilt parttime, bazen zoeken flexibele werknemers etcetc) Maar er is ALTIJD werk! Meid als je echt wat wilt zul je toch je schouders eronder moeten zetten en niet continu met een weerwoord komen waarom iets niet kan.
Het ligt eraan wat mijn man gaat verdienen maar uitgaande van zijn ww ( ongeveer ) moet ik zo'n 1300 netto gaan verdienen om rekeningen te kunnen betalen. Hier kan dus geen opvang meer af. Voor 4 dagen werken verdien je dat hier niet.
ik ben het met je eens mams dat het dom is om je inkomstenbron stop te zetten. maar ik vind wél dat ze deze inkomsten bron stop moet zetten en inderdaad zoals jij zegt minder bezwaren moet zoeken en meer naar een baan moet zoeken.(eender welke dus)
Ik zou ook niet stoppen als ik het geld echt nodig zou hebben. Maar wat ik me wel afvraag is of je niet een beetje te gevoelig reageert. Ik bedoel, is het echt zooooo erg als je het nuchter bekijkt. Geen aanval hoor maar gewoon een gevoel. Ik ben zelf trouwens ook van mening dat kinderen niet rustig zijn als er veel onrust bij de leidster of ouder is dus misschien helpt dat ook niet mee.
Ik heb werkelijk waar naar de meest achterlijke baantje zitten zoeken. Nog net geen putjesschepper op zee zeg maar. De banen hier liggen niet echt voor het oprapen. Voor het ene ben ik te jong en het andere te oud. Dan ben ik weer te laag geschoold en dan weer te hoog. En ook mijn man kan nog niks vinden.
heb je yolanthe al om raad gevraagd? het is enorm frustrerend dat snap ik. maar zo doorgaan is ook geen optie. dan wordt je overspannen als je dat al niet bent.
Ook de mensen om mij heen zien hoe het gaat met het gezin, zij zeggen hetzelfde. Bepaalde dingen kloppen gewoon echt niet en zelfs buren hebben dat in de gaten. Er zijn ook al 2 gastouders waar ze eerder hebben gezeten die ermee gestopt zijn, om veelal dezelfde redenen als waar ik nu mee zit. En ik weet dat kinderen op gevoel reageren maar dit is niet leuk meer, en ze zijn zelf de trigger ook nog. Dat maakt het moeilijk om mee on te gaan.
kijken voor "vakantiewerk op dit moment? ook voor je man? lijkt me dat die aanvragen nu al wel hangen?