Mijn bevalling is 4,5 jaar geleden en ik heb een dubbele verzakking overgehouden (voor- en achterwand). Heel lastig soms, maar niet gevaarlijk ofzo. Ik heb een steunpessarium omdat bekkenfysio niet afdoende was en ik een operatie nu nog niet zie zitten. Mijn klachten zijn mn verstopping, urineverlies en geen tampons kunnen dragen. Ik heb een vacuumbevalling gehad van een groot kind, vlg de gyn de "ideale" factoren voor een verzakking. Tja...het is wat het is.
Nachtelijk zweten heb ik een hele poos gehad. Overdag ook wel, maar minder heftig. En ik had spierpijn, niet normaal. Haaruitval alleen na de tweede bevalling en dat kwam denk ik na 4 maanden pas. En ik kreeg nachtmerries waarin er iets met de kinderen gebeurde. Vreselijk was dat. Ging na een paar maanden weer over.
Ik herstelde lichamelijk echt supersnel....kraamzorg en verloskundige stonden ervan versteld hoe snel mijn baarmoeder terugzakte en ik was ook na twee weken weer op mijn oude gewicht. Los van een klein vetrolletje zie je er niks meer van; sommige mensen geloven niet dat ik 11 weken geleden pas bevallen ben. Mijn borsten zijn twee cups groter gebleven, ook na stoppen borstvoeding. Dus van een goede A zit ik nu op een nette C; heel blij mee. Hangen iets of wat meer dan wat ik gewend was, maar ik mag echt niet klagen! Een mini aambeitje pest me nog een beetje maar niet noemenswaardig. Na 10 weken begon mijn menstruatie weer en was het eigenlijk alsof er nooit iets was gebeurt.... En dat klinkt allemaal misschien jaloersmakend maar ik zou het ALLEMAAL inruilen tegen de postpartum-depressie waar ik nu mee te maken heb.
Mijn verhaal Dit is overigens sinds mijn bevalling vd 3e. bij mijn oudste, had ik bekkenklachten maar verder niets. Bij de 2e was er helemaal niks aan de hand. Nu bij de 3e dus psychische problemen. Bij alle 3 geen hechtingen of knippen dus lichamelijk herstel was gemakkelijk. Bij alle 3 borstvoeding, maar niet of nauwelijks last gehad van stuwing. Dat terwijl, bij elk kind de overproductie erger leek.
Hier ook een verzakking. Echt geen feestje als je de hele dag het gevoel hebt dat er wat uit je doos donderd. Werkt de steunpessarium dan wel? En waarom geen operatie? En mag ik vragen hoe dat met gemeenschap gaat?
Verzakking dus. Grote kinderen baar ik. Zelf amper 1.60....maar toch kinderen van 8 en 9 pond. Na 1e kindje, vacuum gehaald, ontsteking hechtingen, geopereerd hematoom na de bevalling (ze hebben me daar al vernaggeld lichamelijk, want dochter is eruit getrokken). Labiel, emotioneel, onzeker, zweten etc. Na 2e kindje: vlotte bevalling, snel herstel, kraamtranen, zweten, verzakking (jaar over gedaan om te herstellen dmv bekkenfysio). 3e kindje: vlotte bevalling, geen kraamtranen, maar zweten 3.0 en de verzakking dus en een hele nare rugpijn. Oh en honger. Niet normaal! En spruw bij alle 3 de kinderen gehad. Borstvoeding bij 2e en nu bij 3e gaat heel soepel. Bij 2e veel pijn gehad. Werd pas na 3 maanden normaal toen. En bij 3e is het nu al normaal. Alleen dat lekken enzo....heel irritant.
Horrorbevalling gehad dus die hakte dr mentaal pittig in ontzettend veel nachtmerries gehad er over en een baby die de tent afbrak (gilde 18-21 uur op een dag (en nacht) en wij maar zoeken naar een oplossing en rennen). Flink gestressed en versleten vooral de eerste 2 mnd. Kon haar gehuil tot een maand of 6-7 echt niet aanhoren zonder inmiddels zelf al boven op de kast te zitten. Tot 10mnd erna bekkenklachten, wandelen was een crime laat staan "gezellig shoppen". Daar was al voor gewaarschuwd dat dat lang kon gaan duren. Ik liep in mn zwangerschap al met bekkeninstabiliteit maar vk wuifde dat weg als "hoort erbij". Nu herken ik t wel en weet ik beter en is t gelazer al begonnen dus nu zelf snel fysio geregeld. Hoe later die grappen komen hoe beter. Bevalling met vaccuumpomp en knip gehad. Hechtingen genazen gelukkig goed en ik had mn gewicht direct na de bevalling al weer terug, figuur trok ook razendsnel weer bij. Tweede dag zaten mn buikspieren al weer op hun plek en hadden mn baarmoeder al weer naar zn plekkie geforceerd zonder daar ook maar iets voor te hebben hoeven doen. Wel een aambei te pakken maar die was gelukkig ook snel weer foetsie. Bij verandering van weer voel ik dat nog steeds aan dat litteken. Ik heb een grote wond op mn heup gehad in t verleden dus weet dat dat nog wel even kan duren maar echt "klacht" zou ik t niet noemen. Dus per saldo valt t wel mee, kan me erger indenken in elk geval.
Pessarium werkt op zich wel, het is geen wondermiddel. Maar ik kan hem zelf in en uitdoen, en 1x per 3mnd doe ik hem een week uit op advies van de gyn ivm irritatie/ drukplekjes die blijkbaar altijd ontstaan. Dan merk ik zeker wel verschil! Operatie zie ik nu nog niet zitten idd. Ik heb in 2015 een flinke borstoperatie gehad (verkleining) en het is zo'n "gedoe", ziekenhuis, operatie, hersteltijd enz enz. Bovendien kan een verzakking ook terugkomen na een operatie. Als het medisch noodzakelijk was zou ik het wel gedaan hebben, maar de voordelen en de slaagkans tov ongemak zowel praktisch als van de operatie zelf maken dat ik dat nu niet wil. Plus dat ik nu 36 ben, en ook al is ons gezin in principe compleet, je weet nooit wat er nog gebeurd... Gyn legde ook duidelijk uit dat operatie in principe alleen gebeurd als er echt geen kinderen meer komen, want dan is het weer teniet gedaan. En wat jouw laatste vraag betreft, dat heeft geen invloed gelukkig. Ja, je voelt wat minder maar dat is denk ik meestal als je kinderen hebt gebaard, dat het minder "strak" is (klinkt nogal banaal, sorry ) pessarium kan gewoon inblijven. Alleen tampons kan ik niet meer gebruiken, zowel met als zonder pessarium niet. Ik haal het er meestal uit tijdens menstruatie, maar tampons worden echt "naar buiten geduwd" door de verzakking. Dat is wel minder, maar ik menstrueer maar een paar keer per jaar ivm pcos.
Dank voor je uitgebreide antwoord. Tis niet best he zo'n verzakking Dat minder voelen is ook herkenbaar inderdaad. Toch lijkt zo'n pessarium me ook niets. Wat een gedoe om die steeds erin en uit te moeten halen.
En wat ik aan mijn bevalling ook heb overgehouden is een heel bolle buik. Geen idee hoe dat te verklaren is, ik lijk nog steeds 6 a 7mnd zwanger. Ben ik toch echt al heel lang niet meer Valt mee, dat is een paar seconden werk en hoeft op zich maar om de aantal maanden. Ik vond het veel meer gedoe om 2x per jaar naar de gyn te rijden, in de wachtkamer, consult enz enz. Blij dat ik dat zelf nu kan.
Dat is al uitgesloten. Raak ook mijn zwangerschapskilo's niet kwijt dus ik ben bang mijn figuur gewoon echt veranderd is
Ohw dat zou ik ook echt heel.erg vinden als dat hier zo zou zijn. Hoewel de verzakking ook wel erg vervelend is. Ik was redelijk wat kwijt na de 3e bevalling. 12 kilo. Maar begin nu weer zwaarder te worden. Nu moet ik zeggen dat door de borstvoeding ik ook werkelijk eet als een bootwerker. En met sporten? Buikspieroefeningen?
Fluxus gehad, postnatale depressie, blaasbeschadiging, bloedarmoede waar ik lang last van heb gehad, bekkenklachten (nog steeds), de typische ontzwanger kwaaltjes, na de 2de keizersnede darmproblemen.