goeiemiddag dames, het zit zo, ik heb ruzie met mijn oma en opa, ik was vroeger altijd hun lievelingetje van alle kleinkinderen, maar door stoken en manipulatie van mijn moeder (elke keer als ik iets kreeg van hun kreeg ik onder mijn voeten of geld moest ik delen met mijn broer, het was altijd iets) nu ik zelf een kind heb is mijn zoon nu het lievelingetje van hun, allemaal niks op tegen, is maar normaal vind ik, maar goed. door gestook en verhalen verdraaien van mijn moeder naar hun toe, willen ze mij niet meer zien. ok goed, maar mij niet willen zien, mijn zoon ook niet, zo redeneer ik. nu gaat hij dit weekend bij hun logeren en vanaf dat ik niet meer bij mijn oma en op mocht gaan (opa heeft letterlijk gezegd dat ik daar niet meer hoef te zijn) heb ik gezegd, ok, maar mijn zoon gaat ook niet naar daar (ze wonen aan zee) nu, daarstraks kreeg ik telefoon van mijn moeder:"we gaan dit weekend naar zee met J." ik zeg:"euhm, ik heb toch gezegd dat als ik niet welkom was, ik J. ook niet meer laat gaan". mijn moeder begon, je kan dat kind toch niet straffen voor jullie ruzie, laat hem op het strand spelen enzo (terwijl ikzelf ook met hem naar de zee ga, dus op strand spelen kan hij zowiezo) enfin ja, een hele discussie en heb me dan maar weer laten doen. ze gaan er dus dit weekend mee naar de zee, terwijl ik het er enorm moeilijk mee heb, zij kiezen dus weer maar eens wat er met mijn zoon gebeurt, ze manipuleert iedereen en iedereen moet altijd haar zin doen of anders praat ze je een schuldgevoel aan. ik wil graag jullie mening hierover, ben ik kinderachtig? gun ik het mijn zoon niet? of zouden jullie ook zo reageren? ik niet, mijn zoon ook niet?
Wat een belachelijke situatie.. Ten eerste.. Waarom laat je je kindje bij je moeder terwijl ze allemaal rare verhalen de wereld in helpt waardoor je opa en oma jou niet meer willen zien.. En vervolgens gaan je ouders met JOU zoontje naar de opa en oma waar JIJ niet meer welkom bent.. Erg vreemd en ik zou dit dan ook niet accepteren.. Ik niet welkom dan Esmee ook niet..
dat zeg ik ook en dan komt haar beroemde zin:"amai, het is mooi, voor al hetgene wat ik voor jullie heb gedaan en dan doe jij zo"
ehm, de hele situatie is al een beetje vreemd, maar je laat je zoon toch niet ergens heen gaan waar jij niet wilt dat hij gaat?? noway dat isabella zo met iemand meeging he. (over my dead body!!!)
mijn moeder is oma en opa van mijn zoon, ze vinden dat ze recht hebben op bezoek, het liefst op de 2 weken en ze vinden dat zij er mee doen wat ze willen als J. bij hun is.
Ik snap de situatie niet helemaal, maar als jij iets niet wilt gebeurt dat toch ook niet? En je denkt niet al te positief over je moeder, dan laat je je kindje toch niet alleen mee gaan. Als jij het niet wil, gewoon bellen en zeggen dat je je hebt bedacht en als ze begint te manipuleren niet in discussie gaan. Misschien is het een idee om het met je opa en oma uit te praten en zelf eens heen te gaan met je kleine?
Doen wat zij willen.. geeft mij een naar gevoel en kippenvel.. Jij bent zijn moeder.. Hun zijn opa en oma..Meer niet! En na alles wat zij voor jou gedaan hebben, moet overal wat tegen over staan.. Het wordt tijd dat je voor jezelf opkomt!
meid, het wordt inderdaad tijd dat je voor jezelf en je kindje opkomt, ik zou hem niet meegeven dit weekend, wat er ook gebeurd is, zijn ze nou helemaal #&%$# !! echt hoor! je moet je kind beschermen en dat doe je door keuzes voor je kind te maken en dit is geen keuze maar door je knieen gaan voor mensen die niet het recht hebben je kind op te eisen. brrrr, ik krijg hier een naar gevoel bij, straks nemen ze je kind van je af, dat klinkt misschien overdreven maar dat is wel het gevoel dat ik bij dit verhaal krijg.
ja, toen hij net geboren was deden ze alsof het hun kind was, mijn stiefvader (zijn opa) reed ermee naar zijn werk zonder mij iets te vragen, om hem te laten tonen aan zijn collega's, ook zat J. op mijn stiefvader eens op schoot aan tafel, ineens zegt mijn stiefvader tegen J. waar is CHRISTY, in plaats van MAMA, mijn maag draaide vierkant om.
grrrr, dat is niet normaal hoor, ik zou hem dit weekend mooi thuis houden, alleen al om een statement te maken, JIJ beslist!
Nou, ik zou t dus niet doen! Kom nou, jij neit welkom dan laa je je kind er toch neit heen gaan? Dit heeft niets te maken emt of jij hem iets wel of niet gunt! Of je zoon straft... nee hoor, jij beslist en als jij niet welkom bent, dan komt je zoontje ook niet! Vertrouw meer op je gevoel, je voelt het prima aan allen gaat wikken en wegen omdat je denkt dat anderen misschien dit of dat. Laat je moeder lekker een standpunt innemen: mijn dochter niet welkom, fijn, dan kom ik ook niet meer! Succes!
Stel, mijn partner is ergens niet meer welkom, maar ja ze wonen zo fijn met 17 paarden en laat ik daar nou net dol op zijn?Zou hij dan een slechte man zijn als hij me zou vragen daar niet heen te gaan? Omdaat ik dan de paarden niet zie? Oke het is een voorbeeld, mar ik vind het werkelijk zo'n rare situatie! Houd je zoon bij je, maak een statement en laat ze dan maar eens nadenken over hun gedrag! Want als je hem wel laat gaan, ja dan hoeven ze dus niet verder na te denken over die ruizie en kunnen wel jouw mannetje zien!?!?!
ik zou daar heel simpel in zijn: als je moeder zo kinderachtig, claimerig en manipulatief doet kan ze een logeerpartij wel op haar buik schrijven! JIJ bent mama, JIJ bepaalt!
Geef je kind niet mee! Het zal wel heel moeilijk worden maar je moeder moet begrenst worden. Ik wens je heel veel succes en sterkte, het lijkt me erg moeilijk.
Als mijn moeder ervoor had gezorgd dat ik niet meer welkom was bij opa en oma......dan was mijn moeder niet meer welkom bij mij. Hoe haalt een moeder het in haar hoofd om te stoken bij opa en oma van je dochter? En manipulatief of niet......nee is nee en mijn dochter zou echt geen dag bij mijn ouders alleen zijn! Als ze haar zouden willen zien, dan komen ze bij mij thuis of ik bij hun en anders niet, zeker als ik er niet op zou kunnen vertrouwen dat ze zich aan mijn wensen houden. Kom op zeg! Wie is nou de moeder..... JIJ bepaalt en niet je moeder, die tijd is geweest toch!
Ik krijg ook een heel naar gevoel bij dit verhaal.. Niet dat ik helemaal gesnapt hebt wat je bedoelt, maar ik krijg wel sterk het gevoel dat jouw moeder jouw leven nog sterk wil bepalen. Kom op, niet de lieve vrede bewaren ten koste van je zoon! Je zoon is nu het belangrijkste in je leven, onthoud dat goed! Maar wat heeft je moeder nou precies gezegd/gedaan waardoor je opa en oma je niet meer willen zien? Zijn het haar ouders?
wat een kippevel krijg ik van dit verhaal. ik zou als ik jou was je zoon lekker thuis houden, opa en oma of niet. en ik zou eens een flinke ruzie met je moeder gaan maken, hoe haalt ze het in haar hoofd om iets te doen waar jij niet achter staat met jou kind. meid kom voor jezelf op hoe moeilijk dat ook is. heel veel succes
Het is niet alleen je moeder die manipuleert, en over jouw leven beslist, maar jij LAAT het ook gebeuren. Niet bewust natuurlijk, en ik begrijp dat dit wel heel makkelijk gezegd is! Je moeder verander je niet zomaar, je kan alleen jezelf veranderen. Dus: bepaal je grenzen, en zorg dat anderen daar niet meer overheen lopen! Ook al zo makkelijk gezegd.... Persoonlijk, in dit geval, zou ik mijn kindje ook niet voor een heel weekend bij je moeder laten. Sowieso niet, maar al helemaal niet als ze bewust dingen gaat doen waarvan ze weet dat jij dat niet wilt! Succes!