Angst voor buikgriep

Waarom ben je er zo bang voor? Iedereen is toch wel eens ziek? En iedereen wordt ook weer beter.
Ik denk dat je het moet loslaten. Zeker als je kindje straks naar de opvang of naar school gaat, zal het met heel wat virussen in aanraking komen. Daar kom je niet onderuit, je kunt jezelf moeilijk opsluiten. En op straat of in de supermarkt kom je er toch ook mee in aanraking? Als het zo'n issue is, zou ik er hulp bij zoeken.

 

O jee heerst het weer. Ook niet mijn favoriete periode. Slapeloze nachten waarin ik het beddengoed van de kinderen blijf verwisselen.
Ook ben ik altijd degene die elke keer ondergekotst word terwijl ik zelf al zo beroerd ben.

 

kan natuurlijk wel van de soep komen, misschien was het niet goed, maar kan inderdaad ook een virus zijn. En bij heel veel mensen is voedselvergiftiging buikgriep.

In geval buikgriep had ik mijn kind niet mee laten gaan. Opa kan toch ook niet goed oppassen als hij constant op het toilet zit!

Tja een kdv is natuurlijk wel een risico, wat dat betreft, maar inderdaad op school komt hij ook alles tegen en daar moet hij natuurlijk ook heen.

Is opa wel hygienisch? veel handen wassen en niet van zijn vork laten eten etc. En krijgt hij het, tja heel veel handen wassen.

Tja ik denk dat niemand er dol op is, maar je hoeft het niet te krijgen hoor!

 

Het kan inderdaad van de soep komen. Hier thuis hebben wij het ook wel twee keer in het jaar vreselijk. Maar helaas doe je er niks aan.

 

Als je zo praat, dan ga je 't zeker krijgen. "ik ga ziek worden, ik ga ziek worden" zo word je pas echt ziek!

Hou je eens voor dat je NIET ziek gaat worden. Dat je voldoende immuniteit hebt. Dan is de kans dat je effectief ziek wordt, een pak minder.

Met zo te denken, ga je 't zeker krijgen

 

Ziek worden is vervelend, zeker bij zo'n kleintje. Maar zie het als iets waar hij (en jij) sterker van wordt. Ziek zijn is niet alleen vervelend maar bouwt ook je weerstand op! Probeer je er niet teveel zorgen over te maken, mijn zoontje heeft ook een keer flinke buikgriep gehad en heeft verder niemand aangestoken en reken naar dat ik hem ongelofelijk veel kusjes gegeven heb, en constant met hem aan het knuffelen geweest ben. (Ook ik ben altijd degene waar overheen gespuugd wordt.) Er is dus een heel grote kans dat jullie het niet eens krijgen van opa

 

ik herken het. ik heb ook die angst! ik ben ook van de zenuwen als er buikgriep heerst. het enige wat je ertegen kan doen is gped je handen wassen. wc ff dettollen. maar meer kun je niet doen. probeer maar nuchter na te denken...heel rot als hij of jij ziek wordt, masr meestal is het na een dagje over...

 

Ik begrijp je angst als geen ander. Ik heb zelf namelijk Emetofobie, dat is een angst voor overgeven. En bij mij in de variant dat anderen dat doen, in dit geval dus mijn zoontje. Krijg dan echt hele heftige paniekaanvallen. Het is nu zo erg dat ik zelfs aan de anti depressiva zit in combinatie met een rustmakend middeltje. Zoonlief slaapt zelfs al 3 weken bij opa en oma omdat mama bij ieder kuchje meent dat hij moet spugen. Vreselijke angst, hoop dat geen van jullie hem ooit heeft!

 

Dubbel

 

He wat rot zeg! Ik was er vroeger ook als de dood voor, maar toen ik tijdens mijn eerste zwangerschap veel moest spugen is de angst weg gegaan.
Gelukkig maar, want van het kdv kreeg ik nooit buikgriep, maar nu mijn oudste op school zit heb ik het in 2,5 maand al 3x gehad.

Ik blijf het misselijk zijn een rot gevoel vinden maar eng gelukkig niet meer.

 

Ben je bang om de griep te krijgen of bang om over te geven?

 

Ik begrijp je angst.
Zelf heb ik heel lang erg emetofobie gehad (angst voor overgeven)
Heb het nog steeds maar het is gelukkig wel minder dan voorheen.
Toen was ik in de wintermaanden als de dood voor buikgriep.
Als iemand het maar op facebook zette dat hij/zij buikgriep had schoot ik al in de stress maar dat heb ik niet meer.
Komt ook door na mijn laatste buikgriep ervaring en toen was het rot maar merkte al gauw dat ik me juist beter voelde als ik weer eens naar de wc was geweest voor vanboven of vanonder.
Maar ik blijf ook wel wat angst houden.
Nu begin ik pas te stressen als het in de buurt komt zoals op school of psz of als iemand hier komt en in geuren en kleuren verteld dat hij/zij zo ziek geweest is of nog is.
Mensen die buikgriep hebben mogen bij mij ook echt niet naar binnen!!!
Iedereen in mijn omgeving weet er van en die komen dan ook echt niet.
Ik vind het erger voor mijn kinderen als die het hebben dan ikzelf.
Mijn oudste weet dat als je bv moet spugen dat ze naar de wc moet of een emmer moet pakken (we hebben een speciale emmer daarvoor haha)
Maar mijn 2 jongste hebben geen idee wat hun overkomt en dat vind ik dan zo zielig.
Nu heb ik het bij mijn aller jongste nog niet mee gemaakt want die is pas bijna 3 maandjes maar de middelste heeft het wel een keer flink te pakken gehad en schrok steeds zo erg als ze spuugde,zat dan helemaal te bibberen.
Zo zielig vind ik dat!!
Dan zou ik het het liefst,ondanks de angst,het over willen nemen.
Tja wat betreft je zoontje...
Als hij het heeft dan kun je er nu niks meer aan doen.
Dan moet hij het uitzieken.
Maar diarree is nog niet meteen buikgriep he meis.
Diarree kan door vanalles komen.
Maar ik snap helemaal dat de alarmbellen gaan rinkelen en je op scherp staat,ik herken het bij mijzelf ook als een van de kids diarree heeft,of alleen maar buikpijn heeft.
Dan sta ik ook op scherp,geen stress nog maar wel erg alert.
Mocht je zoontje toch buikgriep krijgen is het echt een kwestie van je handen schoonmaken met desinfectie handgel,deurklinken met dettol steeds weer schoonmaken en zo ook de wc en bij de wc gebruik dan handschoentjes,van die wegwerp dingen.
Maar 100% voorkomen kun je het helaas niet maar je verminderd de kans zeker!
Ben je zelf ook bang om ziek te worden en dan met name het overgeven?

 

Kijk eens bij de stichting Emetofobie die hebben vaak dagen met lotgenoten, en informeer eens naar Cognitieve gedragstherapie succes!